Καθοριστικά για τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης κακοήθειας στους άντρες φαίνεται πως είναι τα επίπεδα καρδιοαναπνευστικής ικανότητας, σύμφωνα με μελέτη της σουηδικής Σχολής Επιστημών Αθλητισμού και Υγείας που δημοσιεύθηκε στο JAMA Network Open.

Στο δημοσιευμένο κείμενο, οι ερευνητές περιγράφουν λεπτομερώς τις μεθόδους και το αποτέλεσμα μιας μεγάλης μελέτης, που συνέκρινε τα επίπεδα καρδιοαναπνευστικής ικανότητας και τον κίνδυνο τριών από τους πιο κοινούς τύπους καρκίνου στους άνδρες και ανακάλυψε ότι η υψηλότερη καρδιοαναπνευστική ικανότητα σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου και του πνεύμονα, αλλά και υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του προστάτη.

Ειδικότερα, η μελέτη συμπεριέλαβε 17.709 άνδρες, σε ένα ευρύ φάσμα ηλικιών 18-75 ετών, με μέση ηλικία τα 42 έτη και μέσο δείκτη μάζας σώματος 26, σε έναν χρόνο παρακολούθησης που διήρκεσε κατά μέσο όρο 9,6 έτη. Η καρδιοαναπνευστική ικανότητα (CRF) μετρήθηκε μέσω ενός εργαλείου που εκτιμά τον μέγιστο ρυθμό οξυγόνου που έφταναν οι συμμετέχοντες στον μέγιστο καρδιακό τους ρυθμό.

Κατά τη διάρκεια της μελέτης, προέκυψαν συνολικά 499 περιστατικά καρκίνου του παχέος εντέρου, από τους οποίους 152 κατέληξαν, 283 περιπτώσεις καρκίνου του πνεύμονα, με 207 να καταλήγουν και 1.918 περιπτώσεις καρκίνου του προστάτη, εκ των οποίων προέκυψαν 141 θάνατοι.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, τα υψηλότερα επίπεδα καρδιοαναπνευστικής ικανότητας συσχετίστηκαν με χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου και του πνεύμονα (2%) και υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του προστάτη (1%). Συσχετίστηκαν, επίσης, με χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου λόγω καρκίνου του παχέος εντέρου (2%) και του πνεύμονα (3%), αλλά και καρκίνου του προστάτη (5%), παρά την αύξηση του κινδύνου εμφάνισης αυτού του τύπου καρκίνου.

Επιπροσθέτως, ο κίνδυνος καρκίνου ήταν πολύ χαμηλότερος από τα παραπάνω ποσοστά στην περίπτωση που οι συμμετέχοντες ήταν νέοι, μη καπνιστές, είχαν έναν υγιή Δείκτη Μάζας Σώματος και την υψηλότερη καρδιοαναπνευστική ικανότητα.

Συμπερασματικά, το κυρίαρχο εύρημα της έρευνας ήταν ότι ανεξάρτητα από την ηλικία, η υψηλότερη καρδιοαναπνευστική ικανότητα σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου και του πνεύμονα και μειωμένη θνησιμότητα από καρκίνο του παχέος εντέρου, του πνεύμονα και του προστάτη.

Οι ερευνητές ανέφεραν, τέλος, ότι η αποφυγή των πολύ χαμηλών επιπέδων καρδιοαναπνευστικής ικανότητας θα μπορούσε να αποτρέψει το 4% έως 8% όλων των περιπτώσεων καρκίνου του παχέος εντέρου, το 4% όλων των θανάτων από καρκίνο του πνεύμονα και το 4-19% των θανάτων από τον καρκίνο του προστάτη.