Τσεκάρετε το εορτολόγιο για να μην ξεχάσετε κανέναν! Σήμερα λοιπόν (04/12/2020) εορτάζουν οι:

Η ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ η Μεγαλομάρτυς

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο Δαμασκηνός

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ επίσκοπος Πολυβότου, ο Θαυματουργός

Η ΑΓΙΑ ΙΟΥΛΙΑΝΗ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ & ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΗ η Παρθένος

ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΠΡΟΦΗΤΩΝ

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ο Νέος Ιερομάρτυρας

Ο ΟΣΙΟΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΡΥΣΠΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΑΜΑΣΟΣ (Πορτογάλος)

Αναλυτικά:

Η ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ η Μεγαλομάρτυς
Αποτελεί κόσμημα των μαρτύρων του 3ου αιώνα μ.χ.

Ο πατέρας της ήταν από τους πιο πλούσιους ειδωλολάτρες της Ηλιουπόλεως και ονομαζόταν Διόσκορος.

Μοναχοκόρη η Βαρβάρα, διακρινόταν για την ομορφιά του σώματός της, την ευφυΐα και σωφροσύνη της.

Στη χριστιανική πίστη κατήχησε και είλκυσε τη Βαρβάρα μια ευσεβής χριστιανή γυναίκα.

Τη ζωή της μέσα στο ειδωλολατρικό περιβάλλον η Βαρβάρα περνούσε “εν πάση εύσεβεία και σεμνότητι”. Α’ πρός Τιμόθεον, Β’ 2..

Δηλαδή με κάθε ευσέβεια και σεμνότητα.

Όμως το γεγονός αυτό, δεν έμεινε για πολύ καιρό μυστικό.

Ο Διόσκορος έμαθε ότι η κόρη του είναι χριστιανή και εκνευρισμένος διέταξε τον αυστηρό περιορισμό της.

Αλλά η Βαρβάρα κατόρθωσε και δραπέτευσε. Ο πατέρας της τότε εξαπέλυσε άγριο κυνηγητό μέσα στις σπηλιές και τα δάση, όπου κρυβόταν η κόρη του. Τελικά, κατόρθωσε και τη συνέλαβε. Αλλά ο άσπλαχνος και πωρωμένος ειδωλολάτρης πατέρας, παρέδωσε την κόρη του στον ηγεμόνα Μαρκιανό.

Αυτός, αφού στην αρχή δεν κατόρθωσε με δελεαστικούς τρόπους να μεταβάλει την πίστη της, διέταξε και τη μαστίγωσαν ανελέητα. Κατόπιν τη φυλάκισε, αλλά μέσα εκεί ο Θεός θεράπευσε τις πληγές της Βαρβάρας και ενίσχυσε το θάρρος της.

Τότε ο ηγεμόνας θέλησε να τη διαπομπεύσει δημόσια γυμνή.

Αλλά ενώ έβγαζαν τα ρούχα της, άλλα ωραιότερα εμφανίζονταν στο σώμα της.

Ο ηγεμόνας βλέποντας το θαύμα, διέταξε να αποκεφαλισθεί.

Χωρίς καθυστέρηση, ο ίδιος ο κακούργος πατέρας της, ανέλαβε και την αποκεφάλισε.

Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Της Τριάδος την δόξαν ανακηρύττουσα, εν τω λουτρώ τρεις θυρίδας υπεσημήνω σοφώς, κοινωνίαν πατρικήν λιπούσα πάνσεμνε· όθεν ηγώνισαι λαμπρώς, ως παρθένος ευκλεής, Βαρβάρα Μεγαλομάρτυς. Αλλά μη παύση πρεσβεύειν, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο Δαμασκηνός
Διαπρεπέστατος θεολόγος και ποιητής του 8ου αιώνα και μέγας πατήρ της Εκκλησίας.

Γεννήθηκε στη Δαμασκό στα τέλη του 7ου αιώνα και έτυχε επιμελημένης αγωγής από τον πατέρα του Σέργιο, που ήταν υπουργός οικονομικών του άραβα χαλίφη Αβδούλ Μελίκ του Α’.

Δάσκαλός του ήταν κάποιος πολυμαθής και ευσεβέστατος μοναχός, που ονομαζόταν Κοσμάς και ήταν από τη Σικελία.

Ο Σικελός μοναχός πράγματι, εκπαίδευσε τον Ιωάννη και τον θετό του αδελφό Κοσμά τον Μελωδό, άριστα σ’ όλους τους κλάδους της γνώσης.

Όταν πέθανε ο Σέργιος, ο γιός του Ιωάννης διορίστηκε, χωρίς να το θέλει, πρωτοσύμβουλος του χαλίφη Βελιδά (705-715). Αργότερα, όταν ο χαλίφης Ομάρ ο Β’ εξήγειρε διωγμό κατά των χριστιανών, ο Ιωάννης μαζί με τον θετό του αδελφό Κοσμά (τον έπειτα επίσκοπο Μαϊουμά), έφυγαν από τη Δαμασκό και πήγαν στην Ιερουσαλήμ.

Εκεί ο Ιωάννης έγινε μοναχός στην περίφημη Μονή του αγίου Σάββα, όπου έμεινε σ’ όλη του τη ζωή, μελετώντας και συγγράφοντας. Στο διωγμό κατά των αγίων εικόνων, επί Λέοντος του Ισαύρου (726), πήρε ενεργό μέρος. Και εξαπέλυσε κατά του ασεβούς αυτοκράτορα, τους τρεις γνωστούς λόγους υπέρ των αγίων εικόνων, πράγμα που θορύβησε τον Λέοντα.

Ο Ιωάννης κατανάλωσε όλη του τη ζωή για τη δόξα της Εκκλησίας και άφησε σε μας θησαυρούς ανυπολόγιστης αξίας.

Έζησε με οσιότητα πάνω από εκατό χρόνια και κοιμήθηκε ειρηνικά το 749.

Τάφηκε στη Μονή του αγίου Σάββα.

Απολυτίκιο. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείον όργανον, της Εκκλησίας, λύρα εύσωμος, της ευσεβείας, ανεδείχθης Ιωάννη πανεύφημε’ όθεν πυρσεύεις του κόσμου τα πέρατα, ταις των σοφών σου δογμάτων ελλάμψεσι. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ επίσκοπος Πολυβότου, ο Θαυματουργός
Έζησε στα τέλη του 7ου και στις αρχές του 8ου αιώνα μετά Χριστόν.

Από παιδί έμεινε καθαρός και ακηλίδωτος σ’ όλη του τη ζωή.

Επίσης υπήρξε εγκρατής, φιλέσπλαγχνος, φιλελεήμων και γνώστης των αγίων Γραφών.

Έτσι στην αρχή έγινε αναγνώστης, κατόπιν υποδιάκονος, διάκονος και μετά πρεσβύτερος.

Στο αξίωμα αυτό, διακρίθηκε για το συστηματικό κήρυγμα του θείου λόγου και για την πρακτικότητα των ομιλιών του. Αργότερα με κοινή γνώμη λαού και κλήρου, αναδείχτηκε επίσκοπος Πολυβότου (αρχαία πόλη της Μικράς Ασίας στη Φρυγία Σαλουτάρια, κοντά στις Συννάδες. Ερείπια της σώζονται στο σημερινό Μπουλβαντίν, κοντά στο Αφιόν Καρά Χισάρ).

Από τη θέση αυτή ο Ιωάννης υπήρξε άγρυπνος και φιλόστοργος ποιμένας.

Την εποχή που ο βασιλιάς Λέων ο Ίσαυρος κίνησε πόλεμο κατά των αγίων εικόνων, ο επίσκοπος Ιωάννης διακρίθηκε για τα ορθόδοξα φρονήματά του και το θάρρος του, παρά τις κακοποιήσεις που δέχτηκε από τα βασιλικά όργανα.

Όταν κάποτε στο Αμόριο της Φρυγίας οι Αγαρηνοί άρπαξαν αρκετούς αιχμαλώτους από το ποίμνιό του, ο Ιωάννης δεν δίστασε να πάει στο στρατόπεδό τους και να ζητήσει τους αιχμαλώτους.

Αυτοί δεν δέχτηκαν, αλλά βαρείες ασθένειες άρχισαν να πέφτουν στο στρατόπεδο και τότε με την προσευχή του ο Ιωάννης κατάφερε να σταματήσει το κακό και έτσι οι Αγαρηνοί προς ανταπόδοση, ελευθέρωσαν το ποίμνιο του επισκόπου Ιωάννη.

Το τέλος του άξιου αυτού Ιεράρχη, υπήρξε ήσυχο και ειρηνικό.

Το δε τίμιο λείψανό του, έγινε αιτία πολλών θαυμάτων.

Η ΑΓΙΑ ΙΟΥΛΙΑΝΗ
Μαρτύρησε δια ξίφους.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ & ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΗ η Παρθένος
Μαρτύρησαν δια ξίφους.

Σε ορισμένα Συναξάρια η Χριστουδούλη, αναφέρεται μαζί με την αγία Μυρώπη.

ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΠΡΟΦΗΤΩΝ
Η μνήμη αυτή είναι σύμφωνα με το Ιεροσολυμιτικό Κανονάριο.

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ο Νέος Ιερομάρτυρας
Γεννήθηκε στο χωριό Μπεζούλια της επαρχίας Αγράφων και ανατράφηκε κατά Χριστόν από τους θεοσεβείς γονείς του, Σωφρόνιο και Μαρία.

Αγάπησε τη μοναχική ζωή και πήγε στη Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου, την επονομαζόμενη Κορώνα ή Κρύα Βρύση και επιδόθηκε στην άσκηση της αρετής.

Διακρίθηκε για την άσκησή του και έγινε ηγούμενος της Μονής. Αργότερα χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Φαναριού και Νεοχωρίου. Κατηγορήθηκε ότι πήρε μέρος στην επανάσταση του Διονυσίου Φιλοσόφου, συνελήφθη από τους Τούρκους, που μάταια προσπάθησαν να τον εξισλαμίσουν.

Εξαγριωμένοι οι Τούρκοι μπροστά στη σταθερότητα της πίστης του ιερομάρτυρα, υπέβαλαν σ’ αυτόν φρικτά βασανιστήρια, τα οποία μεγάλωναν, εφ’ όσον ο Σεραφείμ διαρκώς αρνιόταν να προδώσει την ελληνοχριστιανική πίστη του.

Αφού του έκοψαν τη μύτη και επανειλημμένα τον παρουσίασαν στον κριτή, αρνούμενος να αλλαξοπιστήσει, τον εκτέλεσαν στις 4 Δεκεμβρίου 1601 με σουβλισμό και κατ’ άλλους με απαγχονισμό.

Η τιμία κεφαλή του, εναποτέθηκε στη Μονή της Κρύας Βρύσης, όπου είχε μονάσει ο Άγιος.

Απολυτίκιο. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.
Των Αγράφων τον γόνον, Φαναριού τον πρόεδρον, και Μονής Κορώνης το κλέος Σεραφείμ ευφημήσωμεν αθλήσας γαρ λαμπρώς υπέρ Χριστού, θαυμάτων επομβρίζει δωρεάς και λυτρούται νοσημάτων φθοροποιών, τους πίστει ανακράζοντας· δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.

Ο ΟΣΙΟΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ
Κύπριος όσιος εκ των 300 Αλαμανών.

(Βλέπε Α.Χ.Ε.Χ., η μνήμη του επαναλαμβάνεται και την 6η Οκτωβρίου).

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΡΥΣΠΟΣ
Απόστολος και λέγεται ότι υπήρξε ο Ιδρυτής της Εκκλησίας της νήσου Αιγίνης.

Ήταν αρχισυνάγωγος Κορίνθου.

Η μνήμη του αναφέρεται από ορισμένα Αγιολόγια και την 8η Δεκεμβρίου μαζί με άλλους αποστόλους από τους 70, όπως Σωσθένη κ.λ.π.

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΑΜΑΣΟΣ (Πορτογάλος)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο “Η εν Ορθοδοξία Ηνωμένη Ευρώπη”, του Γ.Ε. Πιπεράκη, Εκδ. “Έπτάλοφος”, Αθήναι 1997.