Τη σεξουαλική παρενόχληση που δεχόταν επί τρία χρόνια από τον 18χρονο τότε ξάδερφό του, ο οποίος μάλιστα στη συνέχεια έγινε παπάς, αποκάλυψε ο σχεδιαστής μόδας Κρίτωνας Ζώρτζος, γνωστός με το ψευδώνυμο Kirios Criton.
Πριν από λίγες ημέρες σε ανάρτησή του στα social media ο Kirios Criton έγραψε: «Όταν ήμουν 5 ετών, ο ξάδελφός μου, 18 ετών, με χρησιμοποιούσε για να ολοκληρώσει τον ερεθισμό του. Δεν με “παραβίασε” γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν εύκολο να φανεί. Τα ίδια έκανε και στα παιδιά της αδελφής του. Υπήρξε υπεύθυνος κατασκήνωσης μικρών παιδιών και ολοκλήρωσε την καριέρα του ως παπάς. Να πείτε στον κύριο Κούγια ότι εγώ πάντως δεν έγινα παιδεραστής. Υπάρχουμε κι εμείς που από τις πληγές μας γεννιέται αγάπη και όχι αρρωστημένη μίμηση».
Μιλώντας στο Πρώτο Θέμα, μετά την ανάρτησή τουm ο designer είπε τα εξής:
«Ήταν κάτι που συνέβαινε συχνά από τα 5 έως και τα 8 μου χρόνια. Οταν είσαι παιδί δεν αντιδράς γιατί δεν ξέρεις αν αυτό που σου κάνει ο άλλος είναι ένδειξη αγάπης ή κάτι άλλο. Δεν έχεις την εμπειρία για να ξεχωρίσεις το καλό από το κακό. Νιώθεις ότι για να το κάνει κάποιος μεγάλος, ξέρει. Ετσι δεν μας μεγάλωσαν, με αυτή τη λογική, ότι οι μεγάλοι ξέρουν; Συνήθιζε να τρίβεται πάνω μου και να ολοκληρώνει. Κατάλαβα ότι αυτό που έκανε ήταν κακό, όταν στα 8 μου χρόνια προσπάθησα να κάνω κι εγώ τα ίδια σε έναν συνομήλικό μου».
«Όταν βιώνεις ένα τέτοιο περιστατικό, θες δεν θες, καθορίζεται και η σεξουαλική σου ταυτότητα. Οταν μεγαλώνοντας θέλησα να μιλήσω στην οικογένειά μου για τη δραματική εμπειρία μου, οι κουβέντες έκαιγαν, γι’ αυτό και οι δικοί μου τις απέφευγαν όπως ο διάβολος το λιβάνι. Λίγο πριν πεθάνει η μάνα μου, της άνοιξα κουβέντα. Ηταν σκληρό, αλλά αληθινό. Το έκανα για να νιώσω λύτρωση και να λύσω τα θέματά μου μαζί της».
«Δεν χρειάστηκε να κάνω ψυχανάλυση ποτέ. Η δημιουργικότητα και η συγγραφή βιβλίων έπαιξαν τον ρόλο του ψυχαναλυτή μου. Οι τίτλοι στα βιβλία μου είναι συμβολικοί. Το πρώτο μου βιβλίο είχε τον τίτλο “Παλαιά + Kενή Διαθήκη”, το δεύτερο είναι το “Επτά”, το τρίτο “Exodos”, ενώ αυτό που γράφω τώρα θα φέρει τον τίτλο “Πάω να βρω τον Θεό να μου ζητήσει συγνώμη”».
«Κάποιοι νομίζουν πως, όταν έχεις βιώσει ως παιδί τέτοιες σκληρές καταστάσεις, απλά στη ζωή σου ανακυκλώνεις το μοντέλο. Δεν συμβαίνει πάντα αυτό. Αλλωστε το μότο της ζωής μου είναι “Forgive and Forget”, δηλαδή να συγχωρείς και να ξεχνάς. Αν δεν το κάνεις αυτό , δεν βρίσκεις ούτε γαλήνη, ούτε τη δύναμη να προχωρήσεις. Μια ζωή βασανίζεσαι σκοντάφτοντας στα λάθη και τις αμαρτίες των άλλων. Από τις πληγές μου γεννήθηκε αγάπη και όχι αρρωστημένη μίμηση. Είναι αληθινό και τραγικό, σε όποιους φίλους μου άνοιξα την καρδιά μου και μίλησα γι’ αυτό που βίωσα με έκοψαν από την παρέα από φόβο μην κάνω τα ίδια στα παιδιά τους. Είναι γελοίο! Φοβήθηκαν εμένα που ήμουν ειλικρινής, ενώ μπορεί να γίνεται χαμός από κάποιον άλλον οικείο τους, υπεράνω κάθε υποψίας, όπως συνέβη και σε εμένα».
