Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης είχε μία ιδιαίτερη τιμωρία για τους άνδρες του, που έπιανε να δείχνουν δειλία την ώρα της μάχης. Μετά το τέλος της μάχης, τους υποχρέωνε να φορούν πάνω από τη φουστανέλα μία παλιά γυναικεία βράκα και με αυτό τον τρόπο τους διαπόμπευε μέσα στο στρατόπεδο.
Οι στρατιώτες του Καραϊσκάκη είχαν κολλήσει στη βράκα το παρατσούκλι «Το βρακί της Κατερίνας».
Η ντροπή για όποιον φορούσε το εσώρουχο αυτό ήταν πολύ μεγάλη.
Κάποτε, ο Καραϊσκάκης θεώρησε ότι ένας αξιωματικός του, ο οπλαρχηγός Βασίλης Μπούσγος, είχε δειλιάσει σε μία μάχη και πήγε να του φορέσει το βρακί της Κατερίνας. Ο Μπούσγος όμως ήταν ένα από τα γενναιότερα παλικάρια του Καραϊσκάκη και από μία παρεξήγηση θεωρήθηκε ότι είχε δειλιάσει στη μάχη.
Για το τι συνέβη στη συνέχεια, μας διαφωτίζει το άρθρο του Κ. Ζήσιου στο περιοδικό «Εβδομάς» του 1885:
«Στον πόλεμο της Δομπραίνας, ο Καραϊσκάκης είχε διατάξει τον οπλαρχηγό Βασίλη Μπούσγο να πιάσει μία ράχη παραπέρα από κει που γινόταν ο πόλεμος και να περιμένει ώσπου να τον κράξει. Ενώ λοιπόν ξακολουθούσε ο πόλεμος, ο Καραϊσκάκης ηύρε μεγάλη αντίσταση στους Τούρκους κι έστειλε ένα παλικάρι να πάει να φωνάξει τον Μπούσγο βοήθεια. Ο στρατιώτης όμως δείλιασε και δεν έφερε τη διαταγή του στρατηγού στον Μπούσγο. Έτσι ο Καραϊσκάκης αναγκάστηκε να τραβηχτεί, και φτάνει στη ράχη, όπου φύλαγε, άνεργος, ο Μπούσγος. Δαιμονίστηκε καθώς τον είδε ο Καραϊσκάκης, γιατί νόμισε πως από φόβο δεν είχε έρθει βοήθειά του:
Το βρακί της Κατερίνας! Φέρτε μου το βρακί της Κατερίνας!
Ο Καραϊσκάκης για ντρόπιασμα των δειλών είχε μαζί του ένα παλιόβρακο, που το ξέραν όλοι μ’ αυτό τ’ όνομα, «το βρακί της Κατερίνας», κι υποχρέωνε όσους έπιανε φοβιτσάρηδες να το φορέσουν.
Ο Μπούσγος, όμως, αφού δεν έφταιγε σε τίποτα, άναψε κι αυτός από το θυμό του. Τραβιέται πίσω, κι έξω την κουμπούρα! Εκεί όμως ξηγηθήκαν τα πράματα, κι ο Καραϊσκάκης αφού κατάλαβε το λάθος του, ζήτησε συμπάθειο από τον Μπούσγο και δακρυσμένος τονέ φίλησε».
