Για όσους θυμούνται την επική σειρά επιστημονικής φαντασίας «Διάστημα 1999» θα θυμούνται επίσης ότι η Σελήνη λόγω μιας μεγάλης πυρηνικής έκρηξης είχε εκσφενδονιστεί στο διάστημα και περιφέρονταν μαζί με το πλήρωμα τριακοσίων έντεκα στελεχών της σεληνιακής βάσης Moonbase Alpha (αυτό έλεγε το σενάριο).
Τώρα όμως το σενάριο αυτό εν μέρει έγινε πραγματικότητα καθώς μία ομάδα επιστημόνων μετά από μεγάλη έρευνα αποκάλυψε ότι ανακάλυψε τον μικρότερο «ελεύθερο» εξωπλανήτη, με μέγεθος περίπου ανάλογο της Γης, ο οποίος περιφέρεται στον γαλαξία μας μόνος του!
Αυτό βέβαια που δεν έχει γίνει κατανοητό, είναι αν ένας τέτοιος πλανήτης θα μπορούσε να συντηρεί ζωή μιας και η ατμόσφαιρα όπως και η βαρύτητα ενός πλανήτη είναι συνάρτηση και των γύρω ουράνιων σωμάτων δηλαδή του άστρου και των υπόλοιπων πλανητών ενός ηλιακού συστήματος.
Για παράδειγμα, εάν για κάποιο λόγο η Σελήνη έπαυε να υπάρχει η βαρύτητα στην Γη θα γίνονταν πολύ μεγαλύτερη από την τωρινή και φυσικά τα οστά των σημερινών ανθρώπων θα θρυμματίζονταν.
Υπάρχει άλλωστε μια θεωρία λόγω των μυθολογιών των φυλών του πλανήτη ότι κάποτε υπήρχαν Γίγαντες στην Γη επειδή υπήρχε και δεύτερο «Φεγγάρι» με αποτέλεσμα η βαρύτητα να ήταν μικρότερη και συνεπώς τα έμβια όντα του πλανήτη μπορούσαν «να πάρουν επιπλέον ύψος».
Αυτά βέβαια είναι αφηγήσεις που ακόμα κανείς δεν ξέρει εάν έχουν κάποια επιστημονική βάση.
Εδώ μπορούμε να προσθέσουμε ότι στην μυθολογία των Σουμερίων υπάρχει η αφήγηση για μια ουράνια «θεότητα» που αποκαλείται «Νιμπιρού» που σημαίνει «το πέρασμα».
Κατά τον αποθανόντα ερευνητή Ζαχαρία Ζίτσιν, ο «Νιμπιρού» είναι ένας πλανήτης που κάποτε «εισέβαλε» στο ηλιακό μας σύστημα.
Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι ο γαλαξίας μας μπορεί να βρίθει από τέτοιους εξωπλανήτες, που δεν είναι βαρυτικά προσδεμένοι σε κάποιο άστρο, όπως είναι η Γη στον Ήλιο.
Μέχρι στιγμής έχει επιβεβαιωθεί η ύπαρξη σχεδόν 4.300 εξωπλανητών. Αν και πολλοί δεν μοιάζουν με τους πλανήτες του ηλιακού συστήματός μας, έχουν όλοι κάτι κοινό: Βρίσκονται σε τροχιά γύρω από κάποιο μητρικό άστρο.
Αυτήν τη φορά, οι αστρονόμοι, με επικεφαλής Πολωνούς ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής «Astrophysical Journal Letters», ανακάλυψαν τον μικρότερο αδέσμευτο πλανήτη που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα στον δικό μας γαλαξία.
Η ανίχνευση των αδέσμευτων πλανητών γίνεται με τη μέθοδο του λεγόμενου «βαρυτικού μικροφακού», σύμφωνα με την οποία -όπως προβλέπει η γενική θεωρία σχετικότητας του Αϊνστάιν- ένα μεγάλης μάζας αντικείμενο στο διάστημα (ο φακός) μπορεί να καμπυλώσει το φως ενός αντικειμένου στο υπόβαθρο (η πηγή). Η βαρύτητα του φακού (ο οποίος μπορεί να είναι κάποιο κοντινό άστρο ή πλανήτης) δρα ως τεράστιος μεγεθυντικός φακός, που αφενός καμπυλώνει και αφετέρου μεγεθύνει το φως των μακρινών άστρων.
Η ανακάλυψη του αδέσμευτου εξωπλανήτη έγινε από την ερευνητική ομάδα OGLE με τη βοήθεια του διαμέτρου 1,3 μέτρων Τηλεσκοπίου της Βαρσοβίας, το οποίο βρίσκεται στο Παρατηρητήριο Λας Καμπάνας στη Χιλή.
Οι αδέσμευτοι εξωπλανήτες εκτιμάται ότι αρχικά σχηματίστηκαν σε πρωτοπλανητικούς δίσκους γύρω από άστρα, αλλά κάποια στιγμή εκτινάχθηκαν μακριά από το μητρικό σύστημά τους, πιθανώς μετά από ισχυρή βαρυτική αλληλεπίδραση με άλλους πλανήτες στη γειτονιά τους.
Πόσοι κατοικήσιμοι πλανήτες υπάρχουν εκεί έξω;
Οι επιστήμονες της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) και του αμερικανικού Ινστιτούτου Αναζήτησης Εξωγήινης Νοημοσύνης (SETI) ανακοίνωσαν ότι, με βάση νεότερους υπολογισμούς τους, στον γαλαξία μας μπορεί να υπάρχουν έως 300 εκατομμύρια εξωπλανήτες δυνητικά φιλόξενοι για ζωή. Από αυτούς, τέσσερις βρίσκονται σε απόσταση έως μόνο 30 ετών φωτός από τη Γη, με τον κοντινότερο στα περίπου 20 έτη φωτός.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Στιβ Μπράισον του ερευνητικού κέντρου Ames της NASA, έκαναν σχετική προδημοσίευση στο arXiv, ενώ θα ακολουθήσει δημοσίευση στο περιοδικό Αστρονομίας Astronomical Journal. «Είναι η πρώτη φορά που όλα τα κομμάτια του παζλ συνδυάστηκαν για να παρέχουν μία αξιόπιστη μέτρηση του αριθμού των εν δυνάμει κατοικήσιμων πλανητών στον γαλαξία μας», δήλωσε ο Τζεφ Κάφλιν του SETI.
Οι επιστήμονες εστιάστηκαν σε πλανήτες μεγέθους παρόμοιου με τη Γη (με ακτίνα 0,5 έως 1,5 φορές σε σχέση με εκείνη του δικού μας πλανήτη), οι οποίοι συνεπώς είναι πιθανότερο να είναι βραχώδεις, καθώς και σε άστρα σαν τον Ήλιο, που έχουν περίπου την ίδια ηλικία και θερμοκρασία με αυτόν. Επίσης, βασικές παράμετροι ήταν αφενός κατά πόσο ένας πλανήτης μπορεί να βρίσκεται σε κατάλληλη απόσταση από το άστρο του, ώστε να διαθέτει νερό σε υγρή μορφή, αφετέρου πόση ακτινοβολία δέχεται ο πλανήτης από το άστρο του. Εκτιμάται ότι περίπου τα μισά άστρα σαν τον Ήλιο μπορεί να διαθέτουν γύρω τους βραχώδεις δυνητικά φιλόξενους για ζωή εξωπλανήτες.
Μέχρι σήμερα έχει επιβεβαιωθεί η ύπαρξη περίπου 4.300 εξωπλανητών. Μέχρι οι αστρονόμοι να βρουν και τα 300 εκατομμύρια, έχουν πολύ καιρό!
