Η αριστερή εφημερίδα του Βερολίνου στηλιτεύει τις νεο-οθωμανικές βλέψεις της Τουρκίας, που έχουν γίνει πλέον περισσότερο από εμφανείς κυρίως στη βόρεια Συρία, όπως αναφέρει. Δεν πρόκειται μόνο για νεο-οθωμανικά οράματα στα λόγια, αλλά και στις πράξεις σε περιοχές της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπου οι Τούρκοι ήταν λίγο-πολύ εκεί. Το σχετικό άρθρο ξεκινά με την Κύπρο. Διαβάζουμε:
“Στη βόρεια Κύπρο, άλλοτε τμήμα των Οθωμανών, έστειλε η Τουρκία το 1974 στρατιωτικές δυνάμεις, που στηρίζουν την μη διεθνώς αναγνωρισμένη χώρα-μαριονέτα “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου”. Το ότι δεν τίθεται πλέον θέμα επανένωσης της διαιρεμένης νήσου, το διαμήνυσε ο Ερντογάν τον περασμένο Νοέμβριο, όταν επισκέφθηκε τα Βαρώσια, που πριν από τη διαίρεση κατοικούνταν κυρίως από Ελληνοκύπριους. Σε αντίθεση με την Κύπρο, η βόρεια Συρία βρίσκεται έξω από την πόρτα της Τουρκίας. Εδώ οι τουρκικές αξιώσεις επιβάλλονται με πιο επιθετικό τρόπο. Από το 2016 η Άγκυρα με πολλές στρατιωτικές επιχειρήσεις πολιτοφυλάκων του Ισλαμικού Κράτους απέσπασε τις αυτόνομες περιοχές των Κούρδων, τις οποίες πρώτα στιγμάτισε ως φωλιά “τρομοκρατών”, και εγκατέστησε εκεί Σύρους υποτελείς της από τις τάξεις των ανταρτών κατά του καθεστώτος Ασάντ. Η μεταβατική κυβέρνηση που τοποθέτησε εκεί, ιδρύθηκε το 2013 στην Κωνσταντινούπολη και είχε καταρχήν έδρα στην νοτιοτουρκική πόλη Γκανζιαντέπ μέχρις ότου μεταφέρθηκε στην βόρειοσυριακή Αζάζ. Επίσημα εκεί κυβερνά την λεγόμενη Αραβική Συριακή Δημοκρατία …. αλλά που παράλληλα εμφανίζεται και ως τουρκικό δημιούργημα ”. 
Ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι ο “εκτουρικισμός” της περιοχής γίνεται εμφανής όχι μόνο από την τουρκική σημαία και την αντίστοιχη της κυβέρνησης στο δημαρχείο, σε σχολεία κι άλλα δημόσια κτήρια και τις πινακίδες γραμμένες στα τουρκικά κι αραβικά. “Ηλεκτρικό, τηλέφωνο, το νόμισμα όπως και το τραπεζικό και ταχυδρομικό σύστημα έρχονται από την Τουρκία. Για την γρήγορη επέκταση των υποδομών δραστηριοποιούνται τουρκικές οικοδομικές εταιρείες και θρησκευτικές οργανώσεις πρόνοιας. Μέσα στην Τουρκία αυτή η πατερναλιστική επιρροή αποκαλείται ‘βοήθεια προς τους Σύρους αδελφούς μας’. Ο διακηρυγμένος στόχος είναι να εγκαταστήσουν οι Τούρκοι στις κατεχόμενες μεθοριακές περιοχές πρόσφυγες, κυρίως Σύρους σουνίτες, ξεριζώνοντας παράλληλα τους γηγενείς Κούρδους και Γιεζίντι”.
Μετά την τυπική εκλογή του Όλαφ Σολτς σε υποψήφιο καγκελάριο του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος στο χθεσινό ψηφιακό συνέδριο του SPDξεκινά από σήμερα και επίσημα ο προεκλογικός αγώνας στη Γερμανία για τις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου. Το θέμα κυριαρχεί στον γερμανικό Τύπο. Οι σχολιαστές στην πλειονότητά τους εκφράζουν σκεπτικισμό για το κατά πόσο ο υποψήφιος καγκελάριος του SPD θα καταφέρει να δώσει νέα πνοή σε ένα κόμμα που έχει πολιτικά φθαρεί στην εξουσία.
“Προεκλογικός αγώνας φόβου” επιγράφει το σχετικό της σχόλιο η Süddeutsche Zeitung. „Δεν θα είναι τόσο αποφασιστικής σημασίας εάν το βράδυ των εκλογών το SPD συγκεντρώσει το 18 ή το 20%” σχολιάζει η εφημερίδα του Μονάχου. “Δεν θα είναι τόσο αποφασιστικής σημασίας τί ποσοστό θα χωρίζει το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα από τη Χριστιανική Ένωση. Σημαντικό είναι ποιο κόμμα θα ηγείται στο κεντροαριστερό στρατόπεδο. Εάν οι Πράσινοι καταφέρουν να ξεπεράσουν (σε ποσοστά) τους Σοσιαλδημοκράτες, έχουν τις καλύτερες πιθανότητες να ολοκληρώσουν τον μετασχηματισμό τους σε νέο κόμμα λαϊκής βάσης του 21ου αιώνα. Και το SPD; Στην χειρότερη περίπτωση θα συρρικνωθεί σε ένα κόμμα που θα λειτουργεί μόνο ως ένα είδος συμβουλίου εργαζομένων στην μεγάλη επιχείρηση που λέγεται πολιτική”. 
Η Handelsblatt χαρακτηρίζει τον Όλαφ Σολτς ως έναν υποψήφιο χωρίς δυναμική. Ο σχολιαστής της οικονομικής επιθεώρησης του Ντίσελντορφ υποστηρίζει ότι στο συνέδριο η ηγεσία του κόμματος δεν κατάφερε να δημιουργήσει ατμόσφαιρα αισιοδοξίας. “Αλλά δεν αποτελεί έκπληξη” σημειώνει. “Το θέμα που επέλεξε ως πρωταρχικό σύνθημα, την προστασία του κλίματος, το δανείστηκε στην πραγματικότητα από τους Πράσινους. Εάν ο Σολτς και το SPD θέλουν να αποκτήσουν δικό τους προφίλ, θα πρέπει να γίνουν πιο συγκεκριμένοι…. Από πλευράς περιεχομένου θα δυσκολέψει γι αυτούς η κατάσταση, εάν φοβούμενοι το δικό τους προφίλ συντονιστούν ηχητικά με μια χορωδία, που τον τόνο δίνουν οι Πράσινοι”.
Και ο σχολιαστής θέτει το πιο κρίσιμο ερώτημα για το ιστορικό κόμμα του Βίλι Μπραντ. “Είναι σε θέση ο Σολτς να σώσει την κατάσταση; Ο ψυχρός υποψήφιος με καταγωγή από το Αμβούργο δεν είναι ένας ενθουσιώδης τύπος για προεκλογικές εκστρατείες. Στο SPD ακούγεται το επιχείρημα, ότι επειδή η Μέρκελ δεν θα ξαναβάλει υποψηφιότητα, οι άνθρωποι λαχταρούν έναν αξιόπιστο υποψήφιο με στέρεη κυβερνητική εμπειρία. Ωστόσο, τα ποσοστά δημοτικότητας των Πρασίνων, που κατεβαίνουν στις εκλογές με μιαν υποψήφια καγκελάριο χωρίς κυβερνητική εμπειρία, κάνει σαφές πόσο αβάσιμο είναι αυτό το επιχείρημα”.
Ειρήνη Αναστασοπούλου
