Ο Νίκος Βανδώρος είναι ο τελευταίος μεγάλος της γενιάς των ηθοποιών που γεννήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1920, έχοντας προλάβει σε ενεργό δράση τα ιερά τέρατα του θεάτρου, όπως ο Βεάκης, η Παξινού, ο Λογοθετίδης, ο Χορν και η Λαμπέτη. Γεννημένος στις 12 Δεκεμβρίου 1924, ο σπουδαίος ηθοποιός έκλεισε πριν από λίγες ημέρες αισίως τα 96 χρόνια του.

Ψάχνοντας κανείς στο Google δεν θα βρει καμία συνέντευξή του, παρά μόνο λίγα βιογραφικά στοιχεία του. Αλλωστε, στην εποχή της ταχύτητας που ζούμε, η νέα γενιά δεν πρόλαβε να γνωρίσει όλους αυτούς που δημιούργησαν τις κατάλληλες συνθήκες για το σημερινό ελληνικό θέατρο. Ο πατέρας του, Γεράσιμος Βανδώρος, υπήρξε για μικρό διάστημα βαρύτονος του μελοδράματος, ενώ η μητέρα του (με το ψευδώνυμο Σόνια Ιατρίδου) εμφανίστηκε στο θέατρο ως υψίφωνος της οπερέτας.

• Από τον Νίκο Νικόλιζα

Ο καταξιωμένος ηθοποιός πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή ως τενόρος της οπερέτας το 1956 και συνεργάστηκε με τους θιάσους του Δημήτρη Μυράτ, του Δημήτρη Φωτόπουλου, της Ελλης Λαμπέτη, της Σμαρούλας Γιούλη, του Λάμπρου Κωνσταντάρα, με το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο του Μάνου Κατράκη κ.ά. Στον κινηματογράφο έπαιξε σε 27 ταινίες, όπως οι «Τζένη Τζένη», «Είμαι αθώος», «Η θυσία του Αβραάμ» και πολλές άλλες. Υπήρξε πρόεδρος του Σωματείου Καλλιτεχνών Επτανήσου, ενώ τιμήθηκε και με μετάλλιο από το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών. Λίγες μέρες προτού εκπνεύσει το 2020, ο σπουδαίος ηθοποιός «ξεφυλλίζει» στην «Espresso» το άλμπουμ των αναμνήσεών του!

Γεννηθήκατε το 1924. Αρα ζήσατε τη γερμανική κατοχή, ζήσατε και τη δικτατορία. Κύριε Βανδώρε, έχετε συνειδητοποιήσει ότι είστε ο μεγαλύτερος εν ζωή ηθοποιός;

Δεν ξέρω ποιος είναι πρώτος στη σειρά και ποιος τελευταίος (γέλια). Δόξα τω Θεώ, έζησα πολλά γεγονότα, ευχάριστα και δυσάρεστα. Εγώ δεν κατατάχτηκα στον Στρατό. Ζούσα τότε στην καρδιά της Αθήνας όταν μπήκαν μέσα οι Γερμανοί. Σαν να ακούω ακόμα και σήμερα μια βοή, μια οχλαγωγία και μια αναστάτωση του κόσμου. Κανείς δεν ήξερε τι θα γίνει, κανείς δεν γνώριζε τίποτα για τον εχθρό.

Υπήρξε μεγάλη φτώχεια τα χρόνια της Κατοχής…

Γενικά υπήρξε φτώχεια, ωστόσο ως οικογένεια δεν θα έλεγα ότι τη γνωρίσαμε σε ακραίες καταστάσεις. Υπήρξαν άλλες οικογένειες πιο φτωχές από τη δική μου.

Η οικογένειά σας ήταν εύπορη;

Ηταν εύπορη, όμως καταστράφηκε την εποχή του πολέμου. Ο πατέρας μου ήταν πολιτικός μηχανικός. Η μητέρα μου ήταν μια σπουδαία γυναίκα και πολύ καλή ηθοποιός. Το ψευδώνυμο της μητέρας μου ήταν Σόνια Ιατρίδου. Ηταν μια πάρα πολύ ωραία γυναίκα!

Αρα είχατε το «μικρόβιο» του ηθοποιού μέσα σας…

Πιθανόν να είναι κι έτσι (γέλια).

Θυμάστε πότε αρχίσατε να νιώθετε την «αύρα» του θεάτρου;

Από πολύ μικρός. Εβλεπα τη μάνα μου να παίζει και λάτρευα κάθε φορά που την έβλεπα περισσότερο στο θέατρο. Η μητέρα μου έπαιξε νοερά σημαντικό ρόλο στο να γίνω ηθοποιός.

Να φανταστώ, σας έπαιρνε κοντά της στα «μπουλούκια».

Η μητέρα μου δεν έπαιξε σε μπουλούκια ποτέ. Θα έλεγα, ήταν κάπως χαμηλού επιπέδου. Ομως, έπαιξε σε κεντρικά θέατρα με πολύ μεγάλους θιάσους και έπειτα πήγαινε σε πολλές τουρνέ τις οποίες έκανε ο θίασος που έπαιζε.

Ποια ήταν η πρώτη σας εμπειρία με το θέατρο;

Οταν τελείωσα το γυμνάσιο, αποφάσισα να γραφτώ στη Δραματική Σχολή. Οταν αποφοίτησα το ’52, βγήκα και στο θέατρο.

Παίξατε αρκετά με τον Δημήτρη Χορν και την Ελλη Λαμπέτη.

Αξιολάτρευτοι και οι δύο. Πάνω στη σκηνή ήταν δύο αερικά που δεν χόρταινες να τους βλέπεις.

Το βιογραφικό σας αναφέρει ότι δουλέψατε αρκετά και με τον Κωνσταντάρα.

Υπέροχος ηθοποιός, με μόρφωση και ευγένεια. Οποιος ήταν στον θίασό του δεν αδικήθηκε ποτέ!

Πώς είναι η ζωή ενός 96χρονου ηθοποιού που έζησε δίπλα σε μυθικά πρόσωπα;

Η ζωή για όλους τους ανθρώπους είναι μοιραία. Εχει αρχή, μέση και τέλος. Εγώ είμαι στο τρίτο σκέλος.

Νοσταλγείτε τις ένδοξες στιγμές που ζήσατε στο θέατρο, στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση;

Εγώ προσωπικά ζω το σήμερα. Είναι όμορφο πράγμα να έχεις αφήσει πίσω σου μια ωραία ιστορία και να προχωράς μπροστά ατενίζοντας το μέλλον, όσο σύντομο κι αν είναι αυτό. Ισως αυτός είναι και ένας τρόπος να μη σκέφτεσαι ότι πέρασαν τόσα πολλά χρόνια πάνω από την πλάτη σου.

Παίξατε σε αρκετές βιντεοκασέτες τη δεκαετία του ’80. Η νεότερη γενιά λατρεύει τονΣωτήρη Μουστάκα και μάλιστα λέμε ότι ήταν μεγάλος ηθοποιός. Συνεργαστήκατε;

Δεν θεωρώ τον Μουστάκα μεγάλο ηθοποιό. Πώς; Από πού; Ηταν απλά ένας κωμικός ηθοποιός και τίποτε άλλο.

Εσείς ποιον θεωρείτε μεγάλο ηθοποιό;

Θεωρώ πολύ μεγάλο ηθοποιό και κωμικό τον Βασίλη Λογοθετίδη, ο οποίος προηγείται όλων μας. Αν δεν έχεις δει τον Λογοθετίδη στο θέατρο, δεν μπορείς να πεις κανέναν άλλον μεγάλο ηθοποιό. Επίσης μεγάλος ηθοποιός ήταν ο Αυλωνίτης. Το θέατρο παραληρούσε όταν έπαιζε ο Βασίλης. Μεγάλος ηθοποιός ήταν ο Αλεξανδράκης. Εκαναν ουρές στα θέατρα για να τον δουν! Αυτοί ήταν μεγάλοι ηθοποιοί.

Παίξατε επίσης και στο πλευρό της Ρένας Βλαχοπούλου. Τι άνθρωπος ήταν;

Υπέροχη γυναίκα. Οπως την έβλεπες στο θέατρο και τον κινηματογράφο ήταν και στη ζωή της. Δεν υπολόγιζε τίποτα. Σίφωνας. Ελεγε αυτά που ήθελε στη σκηνή και τα ισοπέδωνε όλα. Η Ρένα δεν προσποιούνταν. Επαιζε με την ψυχή της!

Αλήθεια, γιατί δεν κάνατε πολλές κινηματογραφικές ταινίες, ενώ ήσασταν μέσα στα πράγματα τη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου;

Να σας πω την αλήθεια, με φώναζαν πολύ συχνά για να παίξω. Ομως, είχα την ευχέρεια να διαλέγω. Αν δεν μου άρεσαν οι ρόλοι, δεν πήγαινα.

Η ζωή σας πώς κυλάει τώρα;

Δεν έχω παράπονα από τη ζωή μου. Νομίζω, έγιναν όλα έτσι όπως θα έπρεπε να γίνουν. Εχω δύο θαυμάσια παιδιά, τα οποία με λατρεύουν και τα λατρεύω. Εχω και δισέγγονο και είμαι τρισευτυχισμένος.

Αν σας έλεγε ο δισέγγονός σας ότι θέλει να γίνει ηθοποιός, τι θα τον συμβουλεύατε;

Θα τον απέτρεπα από το να γίνει ηθοποιός, αλλά μέσα μου θα ευχαριστιόμουν και θα του ευχόμουν καλή τύχη.

Σας ακούω διστακτικό. Είναι δύσκολο το επάγγελμα του ηθοποιού;

Είναι αρκετά δύσκολο και ανασφαλές επάγγελμα. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι δεν είναι ακριβώς επάγγελμα, γιατί κανείς δεν μπορεί να βιοποριστεί από αυτό. Πρέπει να κάνεις παράλληλα και άλλες δουλειές για να μπορέσεις να ζήσεις αξιοπρεπώς.

Εσάς οι γονείς σας ήθελαν να γίνετε ηθοποιός;

Εμένα η μητέρα μου προσπάθησε να με αποτρέψει. Εκείνη την εποχή ήταν πολύ δύσκολο να γίνει κάποιος ηθοποιός και να σταθεί αντάξιος απέναντι σε ονόματα «κολοσσούς». Εγώ πρώτα έβγαλα την Ανωτάτη Εμπορική, δούλεψα εκεί και μετά έγινα ηθοποιός. Δεν είχα περιοριστεί μόνο στο επάγγελμα του ηθοποιού.

Από το επάγγελμα του ηθοποιού αποκομίσατε χρήματα;

Μερικές φορές έβγαλα κάποια χρήματα. Δεν θέλω να αδικήσω το επάγγελμα (γέλια).

Τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στα νέα παιδιά που θέλουν να γίνουν ηθοποιοί;

Είναι κάτι υποκειμενικό αυτό. Αν αρχίσω από τις δικές μου διαθέσεις όταν ήμουν νέος, θα ήμουν ενάντια των δικών μου προθέσεων να τους παροτρύνω να μη γίνουν ηθοποιοί. Διότι εγώ είχα μεγάλο ψώνιο να γίνω ηθοποιός. Αν το αγαπάνε πολύ και είναι όνειρό τους, τους προτρέπω να γίνουν. Αν όμως το θέλουν απλά για τη φήμη τους, ας γίνουν κάτι άλλο. Οχι ηθοποιός, γιατί ηθοποιός σημαίνει δύναμη ψυχής και όχι θεαθήναι.