Για συμφωνία που αγνοεί τις συνεχείς παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την τουρκική κυβέρνηση, ενδυναμώνει τον επικίνδυνο πρόεδρο της Τουρκίας και πετά στα σκουπίδια τις υποσχέσεις βρετανών υπουργών για δήθεν τήρηση των διεθνών νόμων και αξιών από μία «οικουμενική Βρετανία» κάνει λόγο ο Guardian, σχολιάζοντας τη νέα εμπορική συμφωνία των δύο χωρών που υπογράφηκε την περασμένη εβδομάδα.
Η συμφωνία τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου, χωρίς καν τον βασικό έλεγχό της από το κοινοβούλιο. «Αυτή είναι, απογυμνωμένη από ψέματα και διθυράμβους, η νέα πραγματικότητα του κόσμου του Μπόρις Τζόνσον μετά το Brexit, χωρίς κανένα ηθικό ανάχωμα» επισημαίνει ο αρθρογράφος.
Όπως τονίζει, ο Ταγίπ Ερντογάν είναι πολύ ευχαριστημένος με τη συμφωνία. «Είναι ο νέος μεγαλύτερος υποστηρικτής της υπουργού Διεθνούς Εμπορίου της Βρετανίας, Λιζ Τρας, δουλειά της οποίας είναι η συμφωνία. Ο Ερντογάν την αποκάλεσε το ξεκίνημα μίας νέας εποχής και «σταθμό» για την Τουρκία».
Μετά από χρόνια καταστροφικής οικονομικής διαχείρισης και έντονων διαφωνιών με τις ΗΠΑ και την ΕΕ για την πολιτική της Τουρκίας απέναντι στη Ρωσία, τη Συρία, τη Λιβύη, την Ελλάδα και την Κύπρο, ο Ερντογάν είχε ανάγκη μία νίκη. Η Τρας και ο Τζόνσον του την έδωσαν στο πιάτο. 
Το γεγονός ότι ο βρετανός πρωθυπουργός είχε χρησιμοποιήσει την εικόνα των τούρκων μεταναστών ως απειλή για να εκφοβίσει τον λαό του και να ψηφίσει υπέρ του Brexit, το 2016, ξεχάστηκε ως διά μαγείας. Η κυβέρνησή του συνεργάστηκε με έναν ηγέτη που ειρωνεύεται την ΕΕ και αντιμετωπίζει πιθανές κυρώσεις από την Κομισιόν.
Πώς συμβαδίζει αυτό με τον όρκο του Τζόνσον να είναι «ο καλύτερος φίλος και σύμμαχος της ΕΕ;» διερωτάται ο αρθρογράφος.
Οσο για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Τουρκία, ξεχάστηκαν και αυτές μπροστά στα 21 δισ. ευρώ της συμφωνίας. Η Αγκυρα ήθελε απεγνωσμένα να διατηρήσει αφορολόγητη πρόσβαση στη βρετανική αγορά, τη δεύτερη μεγαλύτερη για τις τουρκικές εξαγωγές. Η κυβέρνηση Τζόνσον είχε την ευκαιρία να απαιτήσει από τον Ερντογάν να αλλάξει τις μεθόδους του στο εσωτερικό μέτωπο για να συμφωνήσει, όμως επέλεξε να μην το κάνει.
Ετσι πλέον, συνεργάζεται με μία κυβέρνηση που συνηθίζει να φυλακίζει τους επικριτές της, να νοθεύει τις εκλογές και να απειλεί τους δικαστές. Εχει φυλακίσει ή εξορίσει εκατοντάδες δικηγόρους, υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πολιτικούς αντιπάλους και δημοσιογράφους. 
Όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος, η κυβέρνηση Τζόνσον δεν φαίνεται να ανησυχεί για τον σεβασμό των καθεστώτων αυτών στη δημοκρατία και τις ατομικές ελευθερίες, παρά μόνο για τα οικονομικά οφέλη.
Η άσκηση ελέγχου της συμφωνίας και άλλων τέτοιων στο μέλλον, από το κοινοβούλιο, θα μπορούσαν να διορθώσουν λάθη και παραλείψεις, αλλά δεν υφίσταται, είπε η Εμιλι Θόρνμπερι, σκιώδης υπουργός Εμπορίου των Εργατικών. Αλλωστε, ο Γκρεγκ Χεντς, υπουργός Εμπορίου του Τζόνσον, είχε πει τον Δεκέμβριο ότι δεν υπήρχε χρόνος για τους βουλευτές να ελέγξουν όλες τις συμφωνίες πριν τις 31 Δεκεμβρίου.
Η συμφωνία με την Τουρκία είναι ενδεικτική μίας μεγαλύτερης θεμελιώδους υποκρισίας από τη βρετανική κυβέρνηση, γράφει ο Guardian. Ο Ντόμινικ Ράαμπ, υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, είχε πει το 2019, ότι μετά το Brexit, «όσοι παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλο τον κόσμο, θα έρθουν αντιμέτωποι με τις επιπτώσεις των πράξεών τους».
Τον Ιανουάριο του 2020 δε, ο Ράαμπ είπε στη Βουλή των Κοινοτήτων ότι «μία πραγματικά οικουμενική Βρετανία δεν είναι μόνο διεθνές εμπόριο και επενδύσεις. Η οικουμενική Βρετανία θα φροντίσει επίσης την τήρηση των αξιών μας της φιλελεύθερης δημοκρατίας και της δέσμευσής μας στο διεθνές κράτος Δικαίου».
