Περίπτωση Ψαριανός: Αφού κατάφερε να διαπεράσει οριζόντια το πολιτικό σύστημα της χώρας, αφού καταφέρθηκε εναντίων οσίων και ιερών, διορίστηκε στο Μαξίμου, παρά του ανύπαρκτου αντιπροέδρου Π. Πικραμμένου.

Κανέναν «καλό» δεν αφήνει να χαθεί αυτή η κυβέρνηση…

Θέση για κάθε εθνομηδενιστή, πολέμιο των παραδοσιακών θεσμών, όπως η Εκκλησία, οι Ενοπλες Δυνάμεις και η ΕΛ.ΑΣ., φαίνεται ότι υπάρχει στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, αρκεί αυτός να είναι υπέρμαχος της πολυπολιτισμικότητας και των… Μνημονίων. Να έχει συνεπή θέση υπέρ της παράδοσης του ονόματος της Μακεδονίας στους βόρειους γείτονές μας, να θεωρεί ότι το Σχέδιο Ανάν θα έλυνε το κυπριακό πρόβλημα, να κραυγάζει κατά του εξοπλισμού των Ενόπλων Δυνάμεών μας και να απαιτεί να κατέβουν οι θρησκευτικές εικόνες από τις σχολικές τάξεις.

Ο λόγος για τον άνθρωπο που κατάφερε να διαπεράσει οριζόντια το πολιτικό σύστημα της χώρας, λειτουργώντας σαν ντουντούκα του εθνοαποδομητικού κινήματος, με συνεχείς προκλητικές και ενίοτε προβοκατόρικες θέσεις, και ο οποίος ξεκίνησε από το… ΚΚΕ Εσωτερικού και περνώντας από ΚΚΕ, Συνασπισμό, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜ.ΑΡ. και -φυσικά- το Ποτάμι, έφτασε στη Νέα Δημοκρατία. Ο Γρηγόρης Ψαριανός, ο οποίος την προηγούμενη εβδομάδα διορίστηκε σύμβουλος στο γραφείο του «εξαφανισμένου» από τον δημόσιο διάλογο αντιπροέδρου της κυβέρνησης Παναγιώτη Πικραμμένου.

Παρότι η υποψηφιότητά του αποδοκιμάστηκε από τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι τον «μαύρισαν», ήλθε ο καιρός να «αξιοποιηθεί» και αυτός και να «προσφέρει» από το πόστο του καλά αμειβόμενου συμβούλου στην «ανάταση» της χώρας. Λογικό, αφού ο ίδιος διερωτάται αν ζούμε σε μια χώρα 11.000.000 ηλιθίων…

Πατριωτισμός «νέου τύπου»

Ισως, πάντως, πρέπει να λέμε «πάλι καλά» που ο κ. Ψαριανός θα είναι στο γραφείο του κ. Πικραμμένου και όχι, παραδείγματος χάριν, στην επιτροπή για τον εορτασμό των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821, αφού, σύμφωνα με τον ίδιο, το 1821 ήταν ένα «παραμύθι που λέμε στον κόσμο». Ηταν η αγωνία του να υπερασπιστεί την τρόικα που τον έκανε να δηλώσει από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων ότι δεν ήταν οι επαναστάτες -που σύμφωνα με τον ίδιο συνετρίβησαν- αλλά μια άλλη «τρόικα» που έφτιαξε στο παρελθόν αυτό το κράτος, πετώντας στα σκουπίδια τις θυσίες των μαχόμενων Ελλήνων που τα έβαλαν με μια αυτοκρατορία, άποψη για την οποία δέχτηκε το χειροκρότημα του έτερου πρώην ποταμίσιου και νυν Ν.Δ. Γ. Αμυρά. Φυσικά το να εκφράζει τέτοιου είδους απόψεις ο κ. Ψαριανός δεν αποτελεί έκπληξη, καθώς ήταν ένας από αυτούς που είχαν σπεύσει να υπερασπιστούν ένα από τα «τοτέμ» του αποδομητικού της Ιστορίας κινήματος στην Ελλάδα, την κυρία Δραγώνα, λέγοντας -ξανά από το βήμα της Βουλής- ότι «στοχοποιείται» από όσους αντιδρούσαν στην προσπάθειά της να «αναδιαμορφώσει» την Ιστορία κατά τις οδηγίες των διάφορων «κέντρων» των Βαλκανίων.

Εξίσου αναμενόμενες και οι θέσεις του για το ζήτημα της Μακεδονίας μας και της Συμφωνίας των Πρεσπών, αφού είχε ταχθεί υπέρ μιας σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό, αναφέροντας, μεταξύ άλλων, ότι του φαίνονταν καλές οι ονομασίες «Μακεδονία των Σκοπίων», «Βόρεια Μακεδονία», «Νέα Μακεδονία». Μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχουν οι τοποθετήσεις του για τις κινητοποιήσεις των πολιτών την εποχή εκείνη. «Ας θυμηθούμε τις ογκώδεις λαοσυνάξεις του 2000 για το θέμα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Ας θυμηθούμε την εθνική πανστρατιά για το ηρωικό ΟΧΙ στο Σχέδιο Ανάν, που εμπόδισε τη λύση του Κυπριακού» έλεγε ο κ. Ψαριανός, ισχυριζόμενος ότι η εξωτερική πολιτική δεν μπορεί να αποφασίζεται στις πλατείες και στους δρόμους. Ακόμη και το σύνθημα «Η Μακεδονία είναι ελληνική» χαρακτήρισε -γεωγραφικά- εντελώς λάθος ο κ. Ψαριανός, λέγοντας πως οι «Μακεδονίες» είναι… τρεις και κάτι και μόνο το 52%, η ελληνική Μακεδονία είναι ελληνική.

Και εάν νομίζει κανείς ότι μόνο στη Μακεδονία κάνει… εκπτώσεις ο κ. Ψαριανός και ότι η αναφορά του στο Σχέδιο Ανάν, που θα… έλυνε το Κυπριακό, ήταν απλώς ατυχής, οι αναφορές του για το ζήτημα είναι κατατοπιστικές: «Εχει ένα χωριό που είναι δίπλα στον Αγιο Σωζόμενο, ένα εγκαταλειμμένο χωριό-φάντασμα, στα ελεύθερα, στην ελεύθερη Κύπρο… Αυτό ήταν τουρκοχώρι και το ’63 μπούκαραν οι δικοί μας και τους ξέσκισαν τους φουκαράδες. Μετά μπήκαν μέσα οι Τούρκοι, οι οποίοι, ως γνωστόν, δεν μπήκαν στα καλά καθούμενα… Κάναμε τις μαλακίες τη μια πίσω απ’ την άλλη» τόνιζε έπειτα από επίσκεψή του στην Κύπρο, υιοθετώντας πλήρως το τουρκικό αφήγημα. Και μετά μιλάμε για «τουρκική κατοχή», συμπλήρωνε εμφανώς σαρκαστικά, ευτυχώς χωρίς να χαρακτηρίσει «ειρηνευτική παρέμβαση» τον Αττίλα, αλλά επί της ουσίας δικαιολογώντας τον.

Δεν ήταν η μόνη φορά που ο κ. Ψαριανός συντασσόταν με την τουρκική προπαγάνδα. Ακόμη και για τα ζητήματα της μειονότητας στη Θράκη είχε κάνει ερώτηση, με την οποία ζητούσε οι μουφτήδες να μη διορίζονται από το ελληνικό κράτος. «Προτίθεστε να αλλάξετε το καθεστώς που διέπει τον διορισμό των μουφτήδων και να προχωρήσετε σε διάλογο με τη μειονότητα, ώστε να διαμορφωθούν οι όροι, σύμφωνα με τους οποίους τα μέλη της μειονότητας θα εκλέγουν ελεύθερα το θρησκευτικό τους λειτουργό;» σημείωνε σε σχετική ερώτηση το 2010. Μετέφερε δηλαδή το πάγιο αίτημα του τουρκικού προξενείου της περιοχής στη Βουλή. Συνεπής πάντως στον εθνομηδενισμό του, ο κ. Ψαριανός ήταν από αυτούς που καλούσαν και για το «πάγωμα» των εξοπλισμών της χώρας μας, καθώς σημείωνε ότι είναι αδιανόητο να περικόπτονται μισθοί και συντάξεις αλλά να δίνονται χρήματα για εξοπλισμούς και στρατιωτικό υλικό. Αλλά και για τους εξοπλισμούς του παρελθόντος η σκέψη του και η πολιτική του ματιά ήταν «ξεκάθαρη»: Μιλάμε για ποσά υπερπολλαπλάσια του εθνικού χρέους. Είμαστε σε πόλεμο; Γιατί να δίνουμε εμείς και οι μαλάκες απέναντι (σ.σ.: οι Τούρκοι) τόσα ποσά και να μη δίνουμε το αντίστοιχο ποσοστό του ΑΕΠ, που δίνει η Ολλανδία και το Βέλγιο; Ας δηλώσουν Ελλάδα και Τουρκία πως δεν θέλουν οπλικά συστήματα και θα τα βρούμε».

Οταν αποκαλούσε τη Νέα Δημοκρατία «Χάρυβδη»

Θα μπορούσε κανείς να γεμίσει σελίδες με τις τοποθετήσεις του κ. Ψαριανού για την Εκκλησία, για την αντίθεσή του ακόμη και στην ίδρυση μονάδων Εθνοφυλακής, για το πώς ο Μπιν Λάντεν έριχνε τα αεροπλάνα επειδή ήταν… πράκτορας των Αμερικανών. Το ζήτημα όμως δεν είναι εάν ο κ. Ψαριανός ξέφυγε από τη Σκύλλα αλλά έπεσε τελικά στη Χάρυβδη, όπως αποκαλούσε τη Νέα Δημοκρατία. Τη Νέα Δημοκρατία του «χειρότερου δημάρχου που είχε ποτέ η Αθήνα», όπως έλεγε για τον Ν. Κακλαμάνη, του Α. Σαμαρά που, όπως έλεγε, «έκανε αθλιότητες» επικαλούμενος τη «βοήθεια του Θεού» και πολλών άλλων που κατά καιρούς είχε «στολίσει» με τον τρόπο του.

Το ζήτημα είναι τι ακριβώς μας λένε αυτοί που τον «προσέλαβαν» ως σύμβουλο και ποιες ακριβώς συμβουλές του θεωρούσαν ότι αξίζουν τόσο πολύ…