Ο William «Bud» Post III κέρδισε 16 εκατομμύρια δολάρια στο λαχείο, αλλά τα χρήματα αυτά αποδείχθηκαν καταραμένα, καθώς ο αδελφός του προσπάθησε (ευτυχώς ανεπιτυχώς) να τον σκοτώσει για να τον κληρονομήσει.
Η ιστορία του Αμερικανού τυχερού αποτελεί το πιο ζωντανό παράδειγμα ότι τα χρήματα δεν φέρνουν πάντα την ευτυχία. Το 1988 ο William «Bud» Post III κέρδισε στο λαχείο το ποσό των 16 εκατομμυρίων δολαρίων. Ίσως και να πρόκειται για την πιο σπουδαία περίπτωση νικητή στην ιστορία των τυχερών παιχνιδιών, αφού ο Post όταν κέρδισε το παραπάνω ποσό, είχε στον τραπεζικό του λογαριασμό μόλις 2 δολάρια.
Η τύχη του χαμογέλασε και όλα έδειχναν ότι θα άλλαζε όλη η ζωή του. Ωστόσο τα πράγματα πήραν διαφορετική τροχιά. Αυτό που συνέβη στη συνέχεια έμοιαζε περισσότερο με εφιάλτη παρά με το όμορφο τέλος ενός παραμυθιού που οι περισσότεροι θα περίμεναν.
Ο Post άρχισε να ξοδεύει χωρίς σύνεση. Ο δικηγόρος του τον περιέγραψε σαν τους «The Beverly Hillbillies», που έκανε ό,τι θα μπορούσε να κάνει κάποιος που έγινε εκατομμυριούχος μέσα σε μια νύχτα. Μέσα σε δύο εβδομάδες από την πρώτη του πληρωμή, ο Post είχε ήδη ξοδέψει τα δύο τρίτα σε εστιατόρια και ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα.
Ωστόσο, η κακή διαχείριση των χρημάτων ήταν απλά η αρχή του κακού. Λίγο αργότερα ο αδελφός του συνελήφθη, διότι είχε προσλάβει δολοφόνο για να τον σκοτώσει προκειμένου να τον κληρονομήσει. Όπως αποδείχθηκε πάντως, δεν υπήρχε καμία κληρονομιά.
Ο Post κατάφερε να παραμείνει ζωντανός και συνέχισε να σπαταλάει αλόγιστα τα χρήματά του, σε αγορές και επενδύσεις, συμπεριλαμβανομένης της αγοράς ενός δικινητήριου τζετ, παρόλο που δεν είχε άδεια χειρισμού. Τελικά αναγκάστηκε να κηρύξει πτώχευση, ενώ έμεινε και ένα χρόνο στη φυλακή επειδή πυροβόλησε με όπλο πάνω από το κεφάλι ενός εισπράκτορα χαρτονομισμάτων.
Μιλώντας στην «Washington Post» το 1993, δεκατρία χρόνια πριν τον θάνατό του σε ηλικία 66 ετών, Post μίλησε για τα προβλήματα που του έφεραν τα πολλά λεφτά. «Όλοι ονειρεύονται να κερδίσουν χρήματα, αλλά κανείς δεν αντιλαμβάνεται τους εφιάλτες που προκύπτουν. Ήμουν πολύ πιο ευτυχισμένος όταν ήμουν ταπί».
