Σε κανονικές οικονομικές περιόδους, όταν ο πληθωρισμός είναι υψηλότερος και οι πωλήσεις των εταιρειών πηγαίνουν καλά, η δύναμη του ευρώ θα ήταν ευκολότερο να αντιμετωπιστεί. Στην τρέχουσα κρίση, ωστόσο, αυτό είναι ακόμη πιο δύσκολο.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για το Ράλι του Euro: Η συμφωνία για το κοινό ταμείο ανοικοδόμησης στην Ευρώπη έδωσε σημαντική ώθηση. Στη σύνοδο κορυφής πριν από δύο εβδομάδες, οι χώρες της ΕΕ ενέκριναν το ταμείο των 750 δισεκατομμυρίων ευρώ. Από αυτό το ταμείο, τα 390 δισεκατομμύρια ευρώ προορίζονται για επιχορηγήσεις σε χώρες μέλη που πλήττονται ιδιαίτερα από την πανδημία.

“Ήταν ένα μήνυμα ότι η ΕΕ μπορεί να συμφωνήσει όταν τα πράγματα γίνονται σκληρά”, λέει ο ειδικός του Commerzbank Reichelt. Από την προοπτική των χρηματοπιστωτικών αγορών, φαίνεται ιδιαίτερα σημαντικό οι χώρες της ΕΕ να συμφωνούν σε κάποιο βαθμό μεταξύ τους. Η συμφωνία δείχνει ότι “ο πυρήνας, και ιδίως ο γαλλο-γερμανικός άξονας, είναι έτοιμος να υπερασπιστεί την ακεραιότητα της ΕΕ και της ευρωζώνης”, λέει ο ειδικός συναλλάγματος στη μεγάλη τράπεζα των ΗΠΑ Citigroup , Ebrahim Rahbari.

Το ευρώ επωφελείται από την αδυναμία του δολαρίου

Ένας άλλος σημαντικός λόγος για τη δύναμη του ευρώ είναι οι σημαντικά μικρότερες διαφορές επιτοκίων σε σύγκριση με τις ΗΠΑ και άλλες περιοχές. Στις αρχές του έτους, το βασικό επιτόκιο στις ΗΠΑ ήταν ακόμη 1,5 έως 1,75%. Αυτό το έκανε πολύ πιο ελκυστικό για τους διεθνείς επενδυτές να κατέχουν πλεονάζοντα κεφάλαια στις Ηνωμένες Πολιτείες από ό, τι στην Ευρώπη. Στην κρίση του κορονοιού, η Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, μείωσε το βασικό επιτόκιο σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα σε σχεδόν μηδέν – η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) από την άλλη πλευρά δεν άγγιξε τα επιτόκια καταθέσεων στη ζώνη του ευρώ και τα άφησε στο μείον 0,5 τοις εκατό.

Οι ΗΠΑ έχουν σχεδόν χάσει εντελώς το πλεονέκτημα των επιτοκίων τους, το οποίο θεωρήθηκε από καιρό ως βασικός μοχλός για ένα ισχυρό δολάριο, μέσα σε λίγους μήνες. Μετά την Fed, πολλές άλλες κεντρικές τράπεζες, όπως αυτές στον Καναδά, την Κίνα, τη Ρωσία, τη Βραζιλία και πολλές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, μείωσαν επίσης σημαντικά τα επιτόκια σε ορισμένες περιπτώσεις.

Επιπλέον, παρά τον αυξανόμενο αριθμό λοιμώξεων, η Ευρώπη φαίνεται να έχει καλύτερη διαχείρηση της πανδημίας της από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι αριθμοί μολύνσεων στις ΗΠΑ είναι “ακόμα υψηλοί και υπερβαίνουν κατά πολύ τον υπόλοιπο κόσμο, ο κίνδυνος μιας δεύτερης πανδημίας παραμένει πραγματικός και η οικονομία είναι πιθανό να ξανανοίξει πολύ σταδιακά”, τονίζει ο Ken Orchard, διαχειριστής χαρτοφυλακίου στον παγκόσμιο διαχειριστή περιουσιακών στοιχείων T. Τιμή Rowe . Επισημαίνει επίσης τους αδύναμους δείκτες συναισθημάτων για την οικονομία των ΗΠΑ. Ο ειδικός της Commerzbank Reichelt λέει επίσης: «Υπάρχουν μεγάλες αμφιβολίες στις αγορές για το πώς αντιμετωπίζει η κυβέρνηση των ΗΠΑ την κρίση της υγείας».

Αλλά δεν είναι μόνο στην άμεση αντιμετώπιση της πανδημίας ότι υπάρχουν προβλήματα στις ΗΠΑ. Οι διαπραγματεύσεις για περαιτέρω οικονομικά μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης έχουν επίσης κολλήσει. Έχουν λήξει σημαντικά μέσα στήριξης της οικονομίας, όπως διευρυμένα επιδόματα ανεργίας. Μέχρι στιγμής, οι Δημοκρατικοί και οι Ρεπουμπλικάνοι δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν για ένα νέο πακέτο τόνωσης. Όσο περισσότερο συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις, τόσο περισσότερο θα πρέπει να πιέζεται το δολάριο

Η Fed θα μπορούσε να συνεχίσει να προσθέτει καύσιμο

Ενώ το ευρώ επωφελήθηκε επίσης από θετικές εξελίξεις, όπως το ταμείο ανοικοδόμησης τις τελευταίες εβδομάδες, η αδυναμία του δολαρίου θα μπορούσε να πιέσει ακόμη περισσότερο τη συναλλαγματική ισοτιμία στο μέλλον. Ο Reichelt πιστεύει ότι η περαιτέρω ανάπτυξη του ευρώ και του δολαρίου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την πορεία της πανδημίας.

Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ επέκτεινε πρόσφατα τη βοήθειά της στην οικονομία, εν μέρει λόγω του αυξανόμενου αριθμού νέων μολύνσεων. Σε αντίθεση με την Ευρώπη, σήμερα φαίνεται πιο πιθανό στις ΗΠΑ ότι η κεντρική τράπεζα θα μπορούσε να συνεχίσει να προσθέτει περισσότερα κεφάλαια στην οικονομία. Η Fed ασχολείται επίσης με τον άμεσο έλεγχο της καμπύλης απόδοσης. Αυτό σημαίνει μια νέα μορφή νομισματικής πολιτικής στην οποία οι κεντρικές τράπεζες όχι μόνο καθορίζουν τα πολύ βραχυπρόθεσμα βασικά επιτόκια.

Αντ ‘αυτού, ολόκληρη η καμπύλη απόδοσης, δηλαδή το επίπεδο των αποδόσεων κρατικών ομολόγων σε όλες τις λήξεις, διατηρείται σε στενά περιθώρια. Μια τέτοια κίνηση δεν είναι επικείμενη, αλλά μια πιο έντονη συζήτηση για αυτό θα μπορούσε να βλάψει το δολάριο. «Εάν επιδεινωθεί η πανδημία, θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στην πραγματική οικονομία και τη νομισματική πολιτική. Βλέπουμε περαιτέρω κινδύνους για το δολάριο βραχυπρόθεσμα », λέει ο Reichelt.

Παρά την τρέχουσα ισχύ, το ευρώ θα μπορούσε να συνεχίσει να ανεβαίνει. Το 1,20 $ ανά ευρώ είναι ήδη κοντά. Ωστόσο, το ισχυρό ευρώ δημιουργεί σοβαρά προβλήματα για την οικονομία στη ζώνη του ευρώ. Λαμβάνοντας υπόψη τις προκλήσεις που θέτει η κρίση, πολλές εταιρείες θα ήταν ευγνώμονες αν δεν συνέχιζε να αναπτύσσεται.