Η τραγουδίστρια παραχώρησε ορισμένες δηλώσεις στην κάμερα της εκπομπής Breakfast@Star και αναφέρθηκε στην καριέρα που έχτισε μέχρι σήμερα, τις επιτυχίες της, αλλά και την εικόνα που έχει σχηματίσει πλέον, για τους τραγουδιστές.
Αρχικά, ξεκαθάρισε ότι δε θεωρεί τον εαυτό της μόνο μια έντεχνη τραγουδίστρια, αλλά τόνισε επίσης πως μισεί τις ταμπέλες: «Ο κόσμος έχει μια περίεργη αντίληψη για εμένα, ότι είμαι πολύ του έντεχνου. Δεν ήμουν ποτέ έτσι. Ακόμα και στο Κύτταρο που ήταν πιο ροκ, εγώ κατέβαινα με ένα πιάνο στον κόσμο και έπαιζα διάφορα. Δεν αντέχω τις ταμπέλες. Αυτός είναι ροκάς, αυτός έντεχνος, αυτός σκύλος, λαϊκός. Δεν τα μπορώ αυτά».
«Εύχομαι η ταλαιπωρία μου να έχει λειτουργήσει. Ο άνθρωπος πρέπει να έχει δύναμη και να τα βγάζει πέρα με όλες τις αναποδιές. Ο πόνος είναι μεγάλο μάθημα», δήλωσε στη συνέχεια.
Σχετικά με τα τραγούδια της, που έχουν μείνει κληρονομιά για τις νέες γενιές, η τραγουδίστρια είπε: «Είμαι τρισευτυχισμένη που νέες γενιές λένε τα τραγούδια μου. Είναι δώρο Θεού, μεγαλώνω γενιές. Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από το να ακούς ένα παιδάκι 10 χρονών να τραγουδάει την “Άνοιξη”».
«Εγώ δεν πίστευα ποτέ ότι η Άνοιξη θα γίνει επιτυχία, ούτε το Φιλαράκι. Ειδικά το Φιλαράκι. Άλλο πίστευα εγώ. Ας είναι καλά ο Γιώργος ο Μακράκης που επέμεινε τότε», παραδέχτηκε.
Τέλος, αναφέρθηκε σε άλλους καλλιτέχνες της μουσικής σκηνής και δήλωσε πως πλέον, οι περισσότεροι από αυτούς έχουν παραμελήσει τη φωνή τους και επαναπαύονται στο όνομα που έχτισαν: «Δεν παίζουν όλοι οι τραγουδιστές μουσικά όργανα, αν και πιστεύω ότι θα έπρεπε. Ανοίγει κι άλλους δρόμους. Εγώ μελετώ καθημερινά από τα 16 μου, τουλάχιστον 40 λεπτά εξασκώ τη φωνή μου. Είναι σαν το νερό που πίνω. Πολλές φορές έχω απογοητευτεί σε συναυλίες από τραγουδιστές. Οι περισσότεροι είναι λίγο τεμπέληδες, δε δουλεύουν τη φωνή τους. Θα πουν το τραγούδι και δύο τόνους πιο κάτω, εμένα αυτό με προσβάλλει. Προτιμώ να μην ξανατραγουδήσω ποτέ».
Όσο για το ρεπερτόριο που επιλέγει εκείνη στις εμφανίσεις της, είπε: «Ερμηνεύω περισσότερα τραγούδια άλλων καλλιτεχνών. Θέλω να διαλέγω μόνη μου, βαριέμαι να λέω συνέχεια τα ίδια».
