Δύο πράματα με ακολουθούσαν καθώς επρόκειτο να μιλήσω μαζί της. Το πρώτο, η παλιά πεποίθησή μου, «η Μιμήv ωραία, αλλά από ταλέντο άσε καλύτερα». Λάθος μου. Δημοσίως ζητάω συγγνώμη. Mimi sorry. Το δεύτερο, η πασίγνωστη ρήση του Λάκη Λαζόπουλου που πήγαινε κάπως έτσι: «Εμαθα ότι το τρένο έπαιζε καλύτερα από την Ντενίση». Πλακίτσες…

Οταν είδα την παράσταση για «Σμύρνη» τα έχασα και αναθεώρησα. Πρωτοφανής αρτιότητα και πληρότητα. Στα χρονικά του ελεύθερου θεάτρου. Και πολλούς φίλους έστειλα. Και όλοι συμφώνησαν μαζί μου. Η συνέχεια σε τηλεφωνική επικοινωνία. Με βασάνισε! Την είχα πάρει από πίσω. Τηλεφωνικά εννοείται. Η Μίμη στην Κύπρο. Ο Μίμης (εγώ φυσικά) στην Αθήνα. Την πρώτη φορά δεν το σήκωσε. Εστειλα μήνυμα. Μετά μιλήσαμε. Α όχι, μου είπε. Μετάνιωσα. Δεν δίνω συνέντευξη. Βρε καλή μου, βρε χρυσή μου, τελικά υπέκυψε. Ουφ! Ομως πάλι εξαφανίστηκε. Τελικά απάντησε. Μετά από ώρες: «Είμαι σε γύρισμα, θα σε πάρω το βράδυ». Με πήρε. Κλείσαμε τηλεφωνικό ραντεβού να τα πούμε. Μετά από δύο βράδια. Δεν το σήκωσε. Πάλι μήνυμα: «Μιμή με πούλησες». Μετά από ώρες απάντησε: «Θα τελειώσω τα μεσάνυχτα. Τα λέμε αύριο».

Πάλι τα ίδια. Πάλι τηλέφωνο. Απάντησε: «Πάρε με σε δέκα λεπτά, είμαι σε ταξί με κατεύθυνση το σπίτι». Ετσι κι έγινε. Πάλι δεν ήταν έτοιμη. Με είχε σκάσει. Τελικά μιλήσαμε. Και για την επιμονή μου και το άγχος μου εκείνο που βρήκε να μου πει ήταν:

«Αν ήμασταν παντρεμένοι θα σε είχα κάνει τόπι στο ξύλο».

ΤΟΤΕ ΕΛΕΓΕΣ «ΑΡΕΣΩ Σ’ ΑΥΤΟΝ»

-Επιθετικούλα ε; Τι ζώδιο είσαι; Καρκίνος; «Οχι, Ταύρος».

-Α, γι’ αυτό… «Κάνεις λάθος. Ο Ταύρος είναι ειρηνικός. Δεν υπάρχει πιο συμφιλιωτικός άνθρωπος από μένα. Οχι συμβιβαστικός. Μόνο συμφιλιωτικός. Με έχεις δει ή ακούσει να επιτίθεμαι σε κάποιον; Ποτέ! Εγώ πάντα προσπαθώ να φέρνω κοντά τους ανθρώπους. Ειρηνικός Ταύρος μέχρι να τα πάρω στο κρανίο».

-Πιστεύεις στα ζώδια; «Οχι στις λεπτομέρειες, αλλά μόνο στον χαρακτήρα. Και πάντα βγαίνει».

-Σε παρενόχλησε κανείς; «Καταρχάς, παλιότερα ο όρος αυτός δεν υπήρχε στο λεξιλόγιό μας. Τότε έλεγες “αρέσω σ’ αυτόν”».

-Κι εσύ άρεσες. Τρελά άρεσες. Σε όλες τις ηλικίες. Ουρές τα αρσενικά έξω από την πόρτα της Μιμής. «Φυσικά υπήρχαν πολλοί άντρες που έδειχναν να τους αρέσω».

-Πολύ σεμνά το περιγράφεις. Τέλος πάντων. Υπήρξε περιστατικό βίαιης παρενόχλησης; Κάποιος να επιτεθεί, να σε ρίξει στο κρεβάτι με το ζόρι; «Οχι, κανένα βίαιο περιστατικό. Πολλοί άντρες με φλερτάρανε. Αλλά τον δεύτερο χρόνο της θεατρικής μου παρουσίας ερωτεύτηκα τον Γιάννη (σ.σ.: εννοεί τον Φέρτη). Και τον πρώτο χρόνο ήμουν υπό την προστασία του μακαρίτη Βασίλη Γεωργιάδη, όταν σκηνοθετούσε τον “Γιούγκερμαν”. Στη δεύτερη τηλεοπτική σειρά, στον “Συμβολαιογράφο”, ερωτεύτηκα τον Γιάννη και παντρευτήκαμε. Ηταν θέμα τύχης. Προφανώς αν ήμουν μόνη μου θα είχα να αντιμετωπίσω περισσότερα περιστατικά. Οσες κοπέλες είναι μόνες και απροστάτευτες αντιμετωπίζουν τέτοια περιστατικά».

ΤΑ ΕΥΑΛΩΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ

-Θύμισέ μου πόσα χρόνια έμεινες παντρεμένη. «Με τον Φέρτη δέκα χρόνια, με τον Τρίτση εφτά».

-Ωραίοι άντρες και οι δύο «Ε, δεν το συζητώ. Οταν λοιπόν μια κοπέλα είναι στη δουλειά κάποιου άλλου εργοδότη μπορεί να πέσει πάνω σε περισσότερα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης. Αλλά εγώ από τον δεύτερο χρόνο συνεργαζόμουν με τον θίασο του Γιάννη. Τα κορίτσια λοιπόν που είναι απροστάτευτα, ειδικά εκείνα που προέρχονται από την επαρχία, χωρίς να έχουν κοντά την οικογένειά τους και χωρίς σοβαρό δεσμό, ε, αυτές οι περιπτώσεις είναι ευάλωτες ας πούμε τα “εύκολα” θύματα».

-Και στους θιάσους; Τίποτα δεν είχαν πάρει τ’ αυτιά σου; «Σε διαβεβαιώ τότε δεν γινόταν τίποτα στους θιάσους. Δεν ξέρω για το Εθνικό και το Τέχνης. Φυσικά μαθαίναμε για θυελλώδεις έρωτες. Εμένα μου ’χει τύχει σε δικούς μου θιάσους να ερωτεύονται, να παντρεύονται και να χωρίζουν. Δεσμοί, γάμοι, αλλά και διαζύγια. Το τονίζω. Σε δικούς μου θιάσους. Οταν μάλιστα θιασάρχης είναι γυναίκα, τότε είναι δύσκολο, σχεδόν απίθανο να συμβούν τέτοιες αθλιότητες. Τότε μόνο η γυναίκα θιασάρχης μπορεί να παρενοχλήσει τους ηθοποιούς». (γελάει)

-Και τώρα; Ολα αυτά που αποκαλύπτονται; Ολα αυτά τα περιστατικά; «Καταρχάς, αποκλείω τη λέξη “τώρα”. Πιστεύω ότι τέτοια ανήκουστα και ανατριχιαστικά περιστατικά πάντα γίνονταν στην ελληνική κοινωνία. Επί χρόνια. Ουσιαστικά η Ελλάδα είναι μια συντηρητική κοινωνία. Και όλα γίνονταν εν κρυπτώ. Γι’ αυτό και έχουμε ακούσει πολλές φορές για κακοποιήσεις σε οικογένειες, σε μικρές κοινωνίες, στα χωριά. Ανθρωποι που ντρέπονταν και δεν μιλούσαν. Γι’ αυτό δεν τα ξέραμε. Αλλαξε η εποχή, ευτυχώς, έφτασε η στιγμή να σπάσει το σπυρί και το πύον να βγει στο φως. Τα θύματα πρέπει να μιλήσουν».

ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ…

-Εσύ είχες ακούσει για κάποιο από τα πρόσφατα περιστατικά; «Ενας ηθοποιός που πάει από θίασο σε θίασο ακούει περισσότερα από μένα. Αν κάποιος έρθει να μου ψιθυρίσει μια φήμη τον σταματάω και του λέω: “Μη μου πεις, δεν θέλω να ακούω κακίες”. Οι άνθρωποι έχουν πολλές κακίες και πολύ φθόνο. Παίζει ρόλο αυτό. Είναι θέμα χαρακτήρα. Είχα ακούσει για κακές συμπεριφορές. Δηλαδή για θιασάρχες-σκηνοθέτες που στους ηθοποιούς συμπεριφέρονταν βίαια. Είχα ακούσει, επίσης, ότι ο τάδε έχει φήμη ασυγκράτητου γυναικά και ότι την πέφτει συνεχώς. Ομως δεν είχα ακούσει για ακραίες καταστάσεις».

-Ούτε για τις «ορέξεις» του Λιγνάδη; «Αυτό πραγματικά δεν το είχα ακούσει ποτέ. Πρέπει να σου πω ότι στο παρελθόν είχα συνεργαστεί με τον Λιγνάδη. Ως παραγωγός του. Μάλιστα του είχα μεταφράσει δύο έργα: το “Οσκαρ” και το “Πέτρες στις τσέπες του”. Με πρωταγωνιστές τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη και φυσικά τον Λιγνάδη. Ποτέ δεν παίξαμε μαζί και ποτέ δεν κάναμε παρέα. Πρόκειται για έναν ευγενικό, καλλιεργημένο και ταλαντούχο καλλιτέχνη. Από εκεί και πέρα δεν ψάχνω τα κρεβάτια των ανθρώπων».

-Θα έχεις πέσει από τα σύννεφα… «Είναι πάρα πολύ λυπηρά για μας. Ολους αυτούς τους ανθρώπους τούς έχουμε ζήσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Το θέμα τώρα το έχει αναλάβει η Δικαιοσύνη».

-Μήπως υπάρχουν δόσεις υπερβολής; «Το #MeToo ένα πολύ ευαίσθητο και σοβαρό θέμα. Αφορά άτομα, κυρίως γυναίκες, που έχουν υποστεί σωματική και ψυχική βία. Από εκεί και πέρα, εκείνο που με ενοχλεί είναι ότι αυτό το μεγάλο θέμα έγινε αντικείμενο κομματικής εκμετάλλευσης. Αντί όλα τα κόμματα να σκύψουν, να κάνουν προτάσεις και να συμφωνήσουν στο τι πρέπει να αλλάξει στη νομοθεσία, επιδίδονται σε αντιπαραθέσεις με ξεσπάσματα κακίας και χυδαιότητας. Από κοντά αρκετοί οπαδοί κομμάτων. Ποιοι δηλαδή από τους κατηγορούμενους είναι με την κυβέρνηση. Τέτοιες ανοησίες. Την Ελλάδα την έχουν φάει η διχόνοια και ο διχασμός. Τέτοια μεγάλα θέματα είναι υπερκομματικά και διαχρονικά. Ελεος!».

-Και οι άλλες φωνές; Από διάφορες μεριές; Μπας και είναι υπερβολικές; «Το να βγω τώρα να πω ότι κάποιος μου κόλλησε στη σχολή το θεωρώ φαιδρό. Μπορεί στο παρελθόν να μου είχε πει κάτι. Κάποιο υπονοούμενο. Δεν είναι θέμα τώρα να βγω να το αποκαλύψω στην τηλεόραση. Γι’ αυτό τόσον καιρό απέφευγα να βγω δημοσίως και να τοποθετηθώ. Ολοι μιλάνε για όλα. Με το παραμικρό. Ας σταματήσουν επιτέλους. Και ας μιλήσουν τα θύματα. Τα πραγματικά θύματα. Και φυσικά η Δικαιοσύνη. Οι υπόλοιποι οφείλουμε να το κλείσουμε».

-Και το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών; Ολα αυτά τα χρόνια τίποτα δεν ήξερε; Τίποτα δεν είχαν ακούσει όλοι οι πρόεδροι και όλα τα μέλη όλων των διοικητικών συμβουλίων; Κι αυτοί έπεσαν από τα σύννεφα; «Το ΣΕΗ τώρα λειτουργεί σωστά. Αλλά ξέρεις κάτι; Δεν έχει δύναμη. Επειδή καταργήθηκε η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού. Αν υπήρχε, θα μπορούσαν τα όργανα του Σωματείου να αφαιρέσουν την άδεια από τους θύτες. Εκεί θα τους πονούσε. Ο σημερινός πρόεδρος κάνει ό,τι μπορεί και κάθε καταγγελία την προσκομίζει στον εισαγγελέα. Ομως το τονίζω. Οι υπόλοιποι που δεν έχουμε υποστεί κάτι, να μη βγαίνουμε και να λέμε ό,τι μας κατεβαίνει».

-Με αφορμή πρόσφατη καταγγελία ηθοποιού που ισχυρίζεται ότι για δύο σεζόν ο Φιλιππίδης πάνω στη σκηνή τον έδερνε ανηλεώς, η απορία μου απλή. Γιατί, παιδάκι μου, δεν έφυγες; «Επειδή δεν διαθέτουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια δύναμη και τον ίδιο ψυχισμό. Υπάρχουν εκείνοι που αντιδρούν και άλλοι με απόλυτη ανάγκη βιοπορισμού. Δεν έχουν τις ίδιες δυνάμεις και τις ίδιες αντοχές. Ξέρω κοπέλες που έχουν παιδιά και αναγκάζονται να υφίστανται πολλά. Δεν μου επιτρέπεται να παριστάνω την ξύπνια και εκ του ασφαλούς να κριτικάρω τους ευπαθείς, τους αδύναμους και τους ευάλωτους. Είναι ζήτημα συσχετισμού δυνάμεων».

-Και η υπουργός; Η κυρία Λίνα Μενδώνη; Τίποτα δεν είχε ακούσει περί «ορέξεων» Δημήτρη Λιγνάδη; Αν φυσικά όλες αυτές οι κατηγορίες αποδειχθούν τεκμηριωμένα στη Δικαιοσύνη. «Οφείλω να πω ότι η Λίνα Μενδώνη είναι μια σοβαρή επιστήμονας με πολυετή πείρα στο υπουργείο. Οπως οι περισσότεροι επιστήμονες -έχω παράδειγμα την πανεπιστημιακό αδερφή μου- δεν έχει ευχέρεια στη μαζική επικοινωνία. Αλλο μια ηθοποιός υπουργός, άλλο μια αρχαιολόγος. Λάθος οι τοποθετήσεις της πολλές φορές. Καθώς εγώ δεν είμαι κρατικοδίαιτη και δεν έχω κανενός είδους συμφέροντα μιλάω πάντα με γεγονότα και με αλήθεια. Οταν υπήρχε ελπίδα για το άνοιγμα των θεάτρων και έπρεπε να αποφασιστούν οι επιδοτήσεις κενών θέσεων, όπως και τα επιδόματα των ηθοποιών, ήταν πλάι μας. Κάθε μέρα μιλούσαμε, και ο Μπίμπιλας εκ μέρους του ΣΕΗ, και εγώ με τον κύριο Κατσαρίδη εκ μέρους των παραγωγών μέχρι αργά την νύχτα. Οι αργοπορίες ήταν από αλλά οικονομικά υπουργεία και όχι από το Πολιτισμού. Θεωρώ πως είναι μια καλή υπουργός».

-Και γιατί τώρα; «Βοήθησε ο κορωνοϊός και η πανδημία. Αν όλα τα θέατρα ήταν ανοιχτά, προφανώς θα κάνανε τη δουλειά τους και δεν θα είχαν χρόνο για όλα αυτά. Ο εγκλεισμός τούς έκανε να σκάψουν βαθύτερα, να βγάλουν τα εσώψυχά τους και να μιλήσουν ελεύθερα. Ουδέν κακό αμιγές καλού».

-Ποιος ο τελευταίος μεγάλος έρωτας; «Δεν έχει έρθει ακόμα. Μπορεί να έρθει και στα γεράματα. Ανθρωπος είμαι, πάντα θα ελπίζω».

-Και ο προτελευταίος; «Εσύ». (γελάει)

-Και ο πρώτος; «Ο Γιάννης Φέρτης. Μεγάλος έρωτας, όχι σαχλαμάρα».

-Ο Τρίτσης; «Κι αυτός μεγάλος. Δεν τους βάζω στην ίδια ζυγαριά. Και οι δύο παίξανε σπουδαίο ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μου. Ο Γιάννης, παράδειγμα θεατρικού ήθους. Από τον Γιάννη εκπαιδεύτηκα πώς να λειτουργώ έναν θίασο. Και ο Αντώνης έπαιξε ρόλο στην τόλμη και στην αποφασιστικότητα. Ο Αντώνης πάντα στόχευε στο καλύτερο και στο μεγαλύτερο. Γι’ αυτό και δεινοπάθησε σε αυτή τη χώρα της μετριότητας».

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ και ΣΕΞ

-Τι από τα δύο, συναίσθημα η σεξ; «Το συναίσθημα εκατό τοις εκατό. Το συναίσθημα σε οδηγεί και στο πιο ωραίο σεξ».

-Συμφωνείς με την άποψη που λέει ότι το σεξ με την πάροδο του χρόνου φθίνει, ενώ αντιθέτως το συναίσθημα φουντώνει; «Συμφωνώ απολύτως. Γι’ αυτό το συναίσθημα είναι δυσεύρετο και σπάνιο και το σεξ πιο εύκολο. Εγώ χωρίς συναίσθημα δεν μπορώ. Ούτε μπορώ χωρίς πνευματικότητα. Μόνο έτσι η σχέση είναι ισότιμη και δυνατή. Χωρίς πνευματική επικοινωνία κάθε σχέση χωλαίνει».

-Πάντως όλοι εκτιμούν ότι η Μιμή Ντενίση είναι χορτασμένη. Τι να πουν και οι άλλες… «Από συναίσθημα δεν χορταίνουμε ποτέ. Θέλεις πάντα να σε αγαπούν. Είμαστε αχόρταγοι για συναίσθημα. Απλώς οι άνθρωποι που έχουν αγαπηθεί, που έχουν ζήσει μεγάλες δυνατές ερωτικές ιστορίες, δεν είναι μίζεροι. Δεν θα ζηλέψω μια φίλη μου που ζει τον μεγάλο έρωτά της. Τα έχω βιώσει κι εγώ. Οπως και για τον Σωτήρη που παντρεύτηκα μετά και στη συνέχεια χωρίσαμε, εξακολουθώ να πιστεύω ότι τώρα είμαστε καλύτερα από πριν. Τώρα ο Σωτήρης είναι κομμάτι της οικογένειάς μου. Δεν πιστεύω πως οι άνθρωποι που έχουν αγαπηθεί και στη συνέχεια χωρίζουν καταλήγουν δύο ξένοι. Αν αισθάνονται έτσι σημαίνει πως δεν είχαν αγαπηθεί».

-Η βαθύτερη επιθυμία σου; «Μια ήρεμη υγιής ζωή. Δεν με εντυπωσιάζουν ούτε η δόξα ούτε οι τίτλοι. Το μεγάλο μου παράσημο είναι το κοινό μου. Το 2022 κλείνω 40 χρόνια στην υπηρεσία του θεάτρου».

ΚΑΛΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ

-Εξ όσων γνωρίζω ενδιαφέρεσαι για την πολιτική. «Ναι, αλλά ποτέ δεν ήμουν ουραγός κάποιου κόμματος. Ακόμα και τότε με τον Αντώνη δεν ήμουν στο ΠΑΣΟΚ, ούτε πήγαινα στις ομιλίες του. Θέλω να κρατάω τις αποστάσεις μου, την ανεξαρτησία μου και έτσι να λέω τη γνώμη μου. Δεν είμαι κρατικοδίαιτη, επομένως δεν έχω πρόβλημα να μιλήσω».

-Για πες, λοιπόν, ποια η γνώμη σου για τον Κυριάκο; «Πιστεύω ότι είναι καλός πρωθυπουργός. Τα έχει βγάλει πέρα με όλα. Και είναι πολλά και είναι δύσκολα. Τουρκία, Προσφυγικό, πανδημία, οικονομία. Ούτε ψύλλος στον κόρφο του. Θέματα που μπορεί να σε διαλύσουν επιτόπου. Δεν θα ήθελα να ήμουν στη θέση του. Μπρρρρ!».

Κλείνοντας, σκέφτηκα ωραία θα ήταν ένα θεατρικό ρομαντικό με τίτλο «Η Μιμή και ο Μίμης». Να λέμε και καμιά κουταμάρα να περνάει η ώρα. Πώς να το κάνουμε. Είναι γοητευτική, αυθόρμητη, ειλικρινής. Και είναι δημιουργική. Σκεφτείτε το. Η Μιμή Ντενίση με Βανέσα Ρεντγκρέιβ. Ε, είναι γεγονός. Περιμένω με αγωνία την ταινία να δω!