Ο Αλέξανδρος Καλπακίδης, τον οποίο απολαμβάνουμε στον ρόλο του Παναγιώτη στις Άγριες Μέλισσες, σε συνέντευξή του στο περιοδικό «7 Μέρες TV» και τη Μαρία Ανδρέου, μίλησε για το ρόλο του στην επιτυχημένη σειρά του ΑΝΤ1, ενώ αποκάλυψε κι ένα άγνωστο περιστατικό που έζησε, πριν από πολλά χρόνια, στη Ρωσία.
Θέλετε να παντρευτεί ο ήρωάς σας στο τέλος των Μελισσών;
Μακάρι και με το καλό. Αλλά σε αυτή τη ζωή δεν παντρεύονται και όλοι. Δηλαδή, αν ο Παναγιώτης δεν αγαπήσει βαθιά, αν δεν ερωτευτεί, πρέπει να παντρευτεί από συμβιβασμό; Όποιος παντρεύεται είναι απαραίτητα ευτυχισμένος, όπως στις παλιές ελληνικές ταινίες; Πάντα μας δείχνουν μέχρι το γάμο, το μετά όχι.
Στο Διαφάνι ο Παναγιώτης δεν νιώθει μοναξιά. Δεν ζει σε μια πολύβουη πόλη χωρίς να ξέρει τον απέναντι. Νιώθω τυχερός που γεννήθηκα τη δεκαετία του 1970 και έζησα ανέμελα παιδικά χρόνια στο χωριό μου στην Καβάλα, με το κλειδί κάτω από το πατάκι της πόρτας, που ήξερες και η γειτόνισσα πού είναι και τα καλοκαίρια κοιμόμασταν στρωματσάδα στην ταράτσα. Άλλα χρόνια, αθώα, άλλες εποχές.
Οι γονείς μας δεν ανησυχούσαν, είχαμε τις γιορτές και τα πανηγύρια μας. Σήμερα, με αυτή τη φτωχοποίηση που υπάρχει στην Ελλάδα, το έγκλημα οργιάζει. Μου θυμίζει όταν είχαμε πάει με το θέατρο και τον Θοδωρή Τερζόπουλο στη Ρωσία, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την επικράτηση της ελεύθερης αγοράς. Είχαμε βγει οι ηθοποιοί έξω για βόλτα και βλέπαμε μάνες να εκπ@ρνεύουν τις κόρες τους, 16 χρονών κορίτσια. Φρίκη!
Στην Ελλάδα σημειώθηκε μια ανάπτυξη το ’60 και το ’80, αλλά τώρα έχει πέσει πολλή πείνα, υπάρχει και έγκλημα. Θα μου πείτε, στη δεκαετία του ’50 που οι Έλληνες ζούσαν επίσης φτωχικά, υπήρχαν τέτοια εγκλήματα; Όχι, γιατί οι γονείς ήταν δίπλα στα παιδιά, τους μιλούσαν. Τώρα τρέχουν και οι δύο για το μεροκάματο και η οικογένεια έχει διαλυθεί. Για μένα, η δημιουργία οικογένειας είναι μεγάλη ευθύνη, το ίδιο και η σωστή επιλογή συντρόφου.
