Στη Χρύσα Κακιώρη – ΠΗΓΗ: Realnews

Οπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς και από τη συνέντευξη που ακολουθεί, με την ίδια τρυφερότητα που στολίζει το σπίτι, το καμαρίνι του συντρόφου της Διονύση Σχοινά κάθε Χριστούγεννα (και εύχεται σύντομα να το κάνει και για τον γιο της), μπαίνει και στη θέση της κριτή στο «Just the two of us», ενώ λίγο μετά μεταμορφώνεται σε είδωλο της σκηνής.

-Χριστούγεννα με την Καίτη… Ποιο είναι το ιδανικό σκηνικό; Πώς αγαπάτε να γιορτάζετε;  

Τα Χριστούγεννα τα λατρεύω! Είναι η πιο γενναιόδωρη εποχή του χρόνου, γιατί το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι η αγάπη για τον άνθρωπο και μας γεμίζει με συναισθήματα ελπίδας και φιλευσπλαχνίας. Ιδανικό σκηνικό: το σπίτι φουλ στολισμένο, εμείς μέσα στα ζεστά, να φοράμε και οι τρεις χριστουγεννιάτικες πυτζάμες και ξαπλωμένοι στον καναπέ να βλέπουμε όλη μέρα χριστουγεννιάτικες ταινίες! Αυτό αγαπώ αλλά είναι ουτοπικό, το ξέρω, αφού δουλεύουμε πάντα τέτοιες μέρες.

-Επιμελείστε όλα όσα συνδέονται με τα Χριστούγεννα; Δέντρο, στολισμούς, γλυκά, τραπέζια, συγκεντρώσεις με φίλους;

Εννοείται! Στολίζω το δέντρο και όλο το σπίτι στις 10 Νοεμβρίου για να υποδεχθούμε γιορτινά τα γενέθλια του παιδιού που είναι στις 11 και καλούμε όλους τους φίλους μας! Εγώ επιμελούμαι τα φαγητά και τα γλυκά στο πάρτι του παιδιού και στις μικρές συγκεντρώσεις με λίγους φίλους μέσα στις γιορτινές μέρες, ενώ ο Διονύσης και ο Δημήτρης αναλαμβάνουν τη μουσική που θα παίζει στο σπίτι όλες τις μέρες των γιορτών, αρχίζοντας τιμητικά με το «Χριστούγεννα με την Καίτη». Επιπλέον, στολίζω το καμαρίνι μου και το καμαρίνι του Διονύση και εύχομαι του χρόνου να στολίσω και το καμαρίνι του Δημήτρη!

-Θυμάστε τα καλύτερα Χριστούγεννα της ζωής σας;

Τα Χριστούγεννα που ήμασταν παιδιά η αδερφή μου κι εγώ και περιμέναμε με αγωνία να ξημερώσει η μέρα, να πάμε πρωί πρωί να κοινωνήσουμε, για να γυρίσουμε στο σπίτι να πέσουμε με τα μούτρα στα κουλούρια και στα τσουρέκια που έφτιαχναν η μανούλα και η θεία μας. Δεν ξέρω γιατί, αλλά είμαι πολύ δεμένη με τα παιδικά μου χρόνια και τις γιορτινές μέρες. Ηταν τα χρόνια της ξεγνοιασιάς και της αθωότητάς μας, τα χρόνια που ήμασταν όλοι μαζί και δεν έλειπε κανείς…

-Τι απολαύσατε περισσότερο από τη συμμετοχή σας στην κριτική επιτροπή του «Just the two of us» στον Alpha;

Πρώτα απ όλα το ότι γνώρισα από κοντά και δέθηκα με τον Νίκο, τη Βίκυ, τον Σταμάτη και τη Δέσποινα! Επίσης, μου δόθηκε η ευκαιρία μέσω αυτού του υπέρλαμπρου σόου να έχω επαφή, κατά έναν τρόπο, με το κοινό κάθε εβδομάδα και να συμμετέχω κι εγώ στο φιλανθρωπικό κομμάτι του και στη χαρά που δίνει στον κόσμο.

-Παράλληλα, φέτος, σας βρίσκουμε σε μια πολύ όμορφη συνεργασία με τον Αντώνη Ρέμο. Είστε δύο σούπερ σταρ της πίστας που συναντιέστε ξανά, σχεδόν 25 χρόνια μετά. Πρέπει να είστε και από τους πιο ακομπλεξάριστους σταρ… Είναι όντως έτσι; Είναι μια ευτυχής συγκυρία;

Είναι μια πανευτυχής συγκυρία! Ο Αντώνης Ρέμος είναι ένας σπουδαίος καλλιτέχνης και από τα πιο καλά παιδιά στον χώρο μας. Ξέρει ποιος είναι και γι’ αυτό μοιράζεται γενναιόδωρα τη συνεργασία με συναδέλφους που αγαπά, σέβεται και εκτιμά. Σε αυτά βασίζεται η συνεργασία μας και φυσικά είναι αμοιβαία!

– Κινείστε στον χώρο της σόουμπιζ από πολύ μικρή. Είστε από τις πρώτες ποπ σταρ της Ελλάδας. Πώς νιώθετε που τα τραγούδια σας παίζονται στα κλαμπ, διασκευάζονται…

Το παρατηρώ χρόνια τώρα, κυρίως στις καλοκαιρινές μου συναυλίες, ότι υπάρχουν παιδιά που ήταν μωρά όταν κάποια από αυτά τα τραγούδια έγιναν επιτυχίες για πρώτη φορά κι όμως ξέρουν όλα μου τα τραγούδια. Είναι πολύ τιμητικό και συγκινητικό και ευχαριστώ τις μαμάδες, γιατί εκείνες έμαθαν στα παιδιά τους τα τραγούδια μου, αφού εκείνες πρώτες με αγάπησαν και με τραγούδησαν. Τεράστια η τιμή και η ευγνωμοσύνη!

-Εχετε εισπράξει και εισπράττετε ικανοποίηση και αγάπη από το κοινό σας. Πώς αισθάνεστε όταν βγαίνετε στη σκηνή;

Ευγνωμοσύνη και δύναμη! Η καρδιά μου πάλλεται από αγάπη όταν είμαι μπροστά στο κοινό, νιώθω την αγάπη τους και εκείνοι νιώθουν τη δική μου. Είναι ένας ισχυρός δεσμός, που όσο περνούν τα χρόνια τόσο δυναμώνει.

-Η αδερφή σας, η Λιάνα, με την οποία είχατε ξεκινήσει νωρίς, εγκατέλειψε το τραγούδι. Τι σας λέει;

Η αδερφή μου είναι η μεγαλύτερή μου φαν (γέλια)! Υπήρξε σπουδαία τραγουδίστρια, αλλά σταμάτησε γιατί προτίμησε την οικογένεια από την καριέρα. Αν και μικρότερη, είναι αυτή που με προστατεύει, χαίρεται με ό,τι καλό μού συμβαίνει και με καμαρώνει!

-Είστε από τις καλλιτέχνιδες που σας αρέσει να αλλάζετε, να δοκιμάζετε. Η συμμετοχή σας στα «Νούμερα» με τον Φοίβο Δεληβοριά ήταν μια ακόμη αποκάλυψη. Επειδή δέχεστε πολλές προτάσεις, υπάρχει περίπτωση να σας δούμε σε κάποιο νέο τηλεοπτικό project σύντομα;

Μου αρέσουν οι αλλαγές και τις επιδιώκω, γιατί, κατ’ εμέ, ο καλλιτέχνης πρέπει να μένει κλασικός αλλάζοντας. Η βασική μου «δουλειά» είναι αυτή της τραγουδίστριας, αλλά, αν είναι κάτι που θα μου κεντρίσει το ενδιαφέρον και θα μου ταιριάξει, θα το δοκιμάσω.

– Κυνηγάτε την επιτυχία ή έχετε υπάρξει χαρούμενη από μια συνεργασία ή από ένα τραγούδι που μπορεί να μην το άκουσαν πολλοί, αλλά είχε νόημα για εσάς;

Ναι, έχει γίνει αυτό, να μην ακουστεί όσο θα άξιζε, αλλά συμβαίνει να χάνονται τραγούδια σε έναν δίσκο, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια που παίζουν τα ραδιόφωνα με playlist. Κάποτε οι παραγωγοί άκουγαν όλο τον δίσκο και έπαιζαν τραγούδια που ήταν διαφορετικά από αυτό που προωθούσαμε εμείς και τα έκαναν επιτυχία! Εγώ πάντα έκανα τραγούδια όχι με γνώμονα την επιτυχία, αλλά με το τι ένιωθα στο πρώτο άκουσμα. Το τραγούδι πρέπει να μιλά στην καρδιά μου, να παθιαστώ και να το ερμηνεύσω. Δεν γίνεται κι αλλιώς δηλαδή, αν δεν αγγίξει το δικό μου συναίσθημα, πώς θα καταφέρω να το φτάσω στον κόσμο;  Θέλω τραγούδια που να κάνουν χαρούμενη την ψυχή μου, που θα μας πάνε ένα βήμα παραπάνω εμένα και το κοινό μου και θα είναι μια καινούργια πρόταση.

-Διάρκεια και επιτυχία. Σας άγχωσε ποτέ η επιτυχία;

Οχι, γιατί ποτέ δεν κυνήγησα την επιτυχία εμμονικά. Η επιτυχία είναι συνισταμένη πολλών πραγμάτων. Είναι προτεραιότητα, είναι θυσίες, είναι αφοσίωση στον στόχο και πάρα πολλή δουλειά. Αν και αγαπώ πολύ τη δουλειά μου, προτεραιότητά μου είναι οι αγαπημένοι μου άνθρωποι και η ευημερία τους. Αν είναι αυτοί καλά, είμαι κι εγώ και έτσι ορίζω τη δική μου επιτυχία.

 -Αν ξεκινούσατε σήμερα, έχετε σκεφτεί αν θα κάνατε κάτι διαφορετικά;

Συνάντησα ανθρώπους στον χώρο που πίστεψα και εμπιστεύτηκα και έχασα πολύτιμο χρόνο. Δυστυχώς. Στην «κανονική» ζωή θεωρώ ευλογία να μπορεί κανείς να είναι καλοπροαίρετος και ενσυναισθητικός, συντονισμένος με τα συναισθήματα των ανθρώπων γύρω του. Στη νυχτερινή ζωή θα έλεγα πως δεν «εξυπηρετούν» ούτε η καλή πρόθεση ούτε οι ευαισθησίες.

-Η χαρισματική φωνή είναι το εργαλείο, αλλά η καριέρα τι άλλο προϋποθέτει; Τύχη; Αστρο; Επιλογές;

Επιλογές σίγουρα, γιατί το άστρο ή το έχεις ή δεν το έχεις, αλλά και τύχη, γιατί η τύχη βοηθά τους τολμηρούς! Ο Μέγας Ναπολέων είπε πως ο λόγος που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πετυχαίνουν είναι γιατί ανταλλάσουν αυτό που θέλουν περισσότερο με αυτό που θέλουν εκείνη τη στιγμή. Ονειρεύτηκα μια καριέρα με ήθος και αξιοπρέπεια και έφτασε πολλές φορές εκείνη η στιγμή που με πίεζε να τα ανταλλάξω για την ευκολία της, για την άμεση απολαβή, για το εδώ και τώρα. Δεν το έκανα και τόλμησα σε ζόρικους καιρούς να υπερασπιστώ την τιμή μου και τις αξίες μου. Εκτός από σωστές επιλογές, θέλει αρετή και τόλμη η καριέρα!

-Μπορεί η δουλειά αυτή να εντείνει τον ναρκισσισμό σε όσους ασχολούνται με αυτή;

Βέβαια! Ολοι μας έχουμε μια δόση ναρκισσισμού και αυτό είναι καλό για την αυτοεκτίμηση και την εξέλιξή μας. Αν, όμως, ξεπερνάμε το όριο και γινόμαστε εγωκεντρικοί, να μην μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τον θαυμασμό και το χειροκρότημα και να πιστεύουμε ότι έχουμε μια υπεραξία σε σχέση με τους άλλους, τότε αυτή η δουλειά μάς έχει κάνει ζημιά και χρήζουμε ψυχολογικής υποστήριξης.

-Ποιο ήταν το δίχτυ ασφαλείας σας;

Η οικογένειά μου, οι φίλοι μου, όλοι και όλα αυτά που αγαπώ.

-Εχετε παρουσία στα social media, ωραία, φιλοσοφημένη, ακομπλεξάριστη, τοποθετείτε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Ποια ανάγκη σάς ωθεί να παίρνετε θέση;  

Φαντάζομαι, η ανάγκη που ωθεί τους περισσότερους από εμάς να πάρουμε θέση σε αυτή την ασχήμια που ακούμε να συμβαίνει καθημερινά με σκάνδαλα, βία, βιασμούς, ρατσισμό, φτώχεια, κακία, αδικία, καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αγαπώ την πατρίδα μου, πονάω να τη βλέπω να πληγώνεται και μάχομαι όπως μπορώ από το δικό μου πόστο για το συνολικό καλό, το δίκαιο και το σωστό που ανήκουν δικαιωματικά σε όλα τα πλάσματα στον κόσμο.

-Ελπίζω να μην έχετε βαρεθεί να απαντάτε σε αυτή την ερώτηση, αλλά τι θα λέγατε για την επιτυχία μιας μακροχρόνιας σχέσης. Από την εμπειρία σας, ο έρωτας μπορεί να επιζήσει με τη συγκατοίκηση, την καθημερινότητα, και πώς τον τροφοδοτείς;

Η καθημερινότητα είναι οδοστρωτήρας, που περνά από πάνω μας και συμπιέζει τα συναισθήματα και τον χρόνο μας. Η αγάπη μας άντεξε και έμεινε ατόφια 25 χρόνια, γιατί ταΐζουμε ο ένας τον άλλον με πολλή αγάπη, πολλές αγκαλιές, πολλά όνειρα και πολύ παιχνίδι! Η παιδικότητα ευτυχώς υπάρχει και στους δυο μας και παράλληλα δημιουργήσαμε και τις ενήλικες συνθήκες, όπου υπάρχουν ισορροπημένα, που είναι και η ουσία μιας σχέσης. Η συντροφικότητα και η αυτονομία είναι, επίσης, και ο τίτλος ενός από τα βιβλία του αγαπημένου φίλου μου και διδάκτορα ψυχολογίας Γιώργου Πιντέρη, τον οποίο γνώρισα στα 16 μου όταν τον επισκέφθηκα πρώτη φορά για να μου δώσει απαντήσεις στις υπαρξιακές μου ερωτήσεις και αγωνίες…

-Τι θαυμάζετε στον γιο σας;

Την καλοσύνη του, την ευγένειά του και το μεγαλείο της ψυχής του. Φέραμε στον κόσμο ένα πολύ καλό παιδί και αυτό είναι το έργο της ζωής μας.

-Σκεφτήκατε ποτέ αν θα ήταν δύσκολο για εκείνον να βρει τον δρόμο του, έχοντας την κληρονομιά δύο πολύ επιτυχημένων γονιών;

Συνεχώς το σκέφτομαι όχι για τον λόγο που αναφέρεστε, αλλά γιατί «εκεί έξω» είναι σκληρά πολύ για ένα υπερπροστατευμένο παιδί και το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα του χαριστεί κανείς. Αυτό που με καθησυχάζει είναι ο δυνατός του χαρακτήρας, η αγάπη του γι’ αυτό που κάνει και η πίστη μου στο ταλέντο του! Στο τέλος του μήνα ξεκινά μόνος του μία φορά την εβδομάδα εμφανίσεις στο «Cash» στο Κεφαλάρι. Εχει δουλέψει πολύ σκληρά πάνω σε δικό του project, το οποίο είναι πολύ ιδιαίτερο, γιατί τραγουδά και παίζει συγχρόνως πλήκτρα σε τραγούδια και μουσικές που τα έχει ενορχηστρώσει όλα μόνος του.

 -Ποια είναι η έγνοια σας για τον γιο σας;

Να είναι καλά, τι άλλο! Προσευχόμαστε να έχει υγεία, να είναι προστατευμένος, ασφαλής και να έχει μια ζωή ευτυχισμένη, όπως την ονειρεύεται!

-Tελείωσε μια χρονιά που είχε πολλές ανατροπές, έχουν φουντώσει τα κοινωνικά ζητήματα, έχουν χαθεί σταθερές. Τι περιμένετε, τι ελπίζετε;

Περιμένω, ελπίζω και εύχομαι να αλλάξει ο κόσμος. Να πετάξουμε τα πρέπει και τις πεποιθήσεις από τη ζωή μας που μας δημιουργούν άγχος και φόβο. Μόνο έτσι θα είμαστε ελεύθεροι να γίνουμε συμπονετικοί, ενσυναισθητικοί, αληθινοί και δίκαιοι.