Η Άννα Κουρή, που έγινε γνωστή από τη συμμετοχή της στη σειρά «Μεν και Δεν», ως σύζυγος του Διονύση Δάγκα, κατά κόσμον Χάρη Ρώμα, έχει εξαφανιστεί πολλά χρόνια από την τηλεόραση.
Η τελευταία φορά που είδαμε την ηθοποιό στην τηλεόραση ήταν στη σειρά «Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο» το 2007, έχοντας και μια έκτακτη συμμετοχή, το 2015, στη «Μουρμούρα».
H Άννα Κουρή, σε συνέντευξή της στην εκπομπή “Στούντιο 4”, μίλησε για τον ρόλο που παίζει ο έρωτας στη ζωή της και για το αν της λείπει ένα παιδί.
Ο έρωτας τι ρόλο παίζει στη ζωή σας;
Ο έρωτας είναι ένα πολύ έντονο συναίσθημα που σε κάνει να χάνεις τον εαυτό σου. Όταν είναι αμοιβαίο είναι μαγεία, πετάς στα σύννεφα. Αν όχι, γίνεται βασανιστικό. Ευτυχώς είχα υποσυνείδητα μια δικλείδα ασφαλείας που μόλις ένιωθα ότι ο άλλος μπορεί να απομακρυνθεί, έφευγα πρώτη. Ίσως γιατί με γοητεύει πολύ όταν ο άλλος είναι ερωτευμένος και τα δίνει όλα, οπότε όταν του περνάει ξενερώνω. Θεωρώ πια ότι το οξυγόνο στη ζωή μου είναι η αγάπη, είτε είναι με τον άντρα μου, είτε με την οικογένειά μου, είτε με τους φίλους μου.
Πώς καταφέρατε με τον σύζυγό σας να κρατήσετε ζωντανή την αγάπη σας;
Είμαστε πολλά χρόνια μαζί από πολύ νέοι, δεν συμφωνούσαμε πάντα, ούτε είχαμε πάντα τα ίδια θέλω. Αλλά σεβόμαστε την άποψη του καθενός χωρίς να προσπαθεί να αλλάξει ο ένας τον άλλον. Η αλήθεια είναι ότι συμφωνούμε σε πολλά πράγματα της καθημερινότητας, διασκεδάζουμε με τα ίδια πράγματα και έχουμε πολλά κοινά ενδιαφέροντα, τα οποία μοιραζόμαστε. Αλλιώς δίνουμε ο ένας στον άλλον τον χώρο να κάνει αυτό που επιθυμεί.
Σας λείπει σήμερα ένα παιδί;
Μου κάνει εντύπωση που πάντα στις συνεντεύξεις με ρωτάτε αν μου λείπει που δεν έχω κάνει παιδί, σε σημείο που άρχισα να αναρωτιέμαι μήπως κάτι δεν πάει καλά με μένα. Ευτυχώς που είδα γύρω μου αρκετούς ανθρώπους που, όπως εγώ, δεν θέλαμε παιδιά και καθησυχάστηκα. Δε το έχω μετανιώσει παρ’ όλο που αγαπάω πολύ τα παιδιά, γι’ αυτό και έχω εξαιρετικές σχέσεις με τα παιδιά των φίλων μου.
Υπήρξε στιγμή που ήρθατε αντιμέτωπη με την κατάθλιψη;
Αντιμέτωπη με κατάθλιψη σαν ασθένεια δεν έχω έρθει ποτέ. Μέσα στα χρόνια της ζωής μου έχει τύχει όπως και σε όλους μας φαντάζομαι να στεναχωρηθώ παρά πολύ, να νιώθω απογοήτευση ή και να τα βλέπω όλα μαύρα. Όχι όμως για πολύ, κάτι γίνεται και χαίρομαι τη ζωή ξανά.
Χρειάστηκε ποτέ να ζητήσετε τη βοήθεια ψυχολόγου;
Δεν έφτασα ποτέ σε τέτοιο σημείο που να χρειαστεί να πάω σε ψυχολόγο. Αν έχω κάποιο πρόβλημα, παίρνω την γνώμη κοντινών μου ανθρώπων που εμπιστεύομαι, με ξέρουν καλά και με αγαπάνε. Εναλλακτικά αν μπορώ, πάω ταξίδι (είναι η μεγάλη μου αγάπη), το οποίο μου λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά.
Ο χρόνος που περνάει, σας αγχώνει;
Ενώ όταν ήμουνα μικρή ο χρόνος δεν περνούσε με τίποτα, από τα σαράντα και μετά με προσπερνάει χωρίς να το πάρω είδηση. Ναι τώρα με αγχώνει. Πιο πολύ απ’ όλα αφού μεγαλώνω εγώ συνεχίζουν να μεγαλώνουν και άλλοι μεγαλύτεροι από μένα, οπότε μοιραία χάνω αγαπημένα μου πρόσωπα. Ούτε πολύ μικρή θα ήθελα να είμαι. Το ιδανικό θα ήταν να μπορούσαμε να διαλέξουμε μια ηλικία που μας αρέσει και να μείνουμε εκεί. Θα μου άρεσε να κινούμαι μεταξύ 35 μέχρι 40.
Θα κάνατε ποτέ κάποια πλαστική επέμβαση;
Πλαστική αν ήταν να νιώθω καλύτερα και ήξερα ότι θα πετύχει, μπορεί και να έκανα. Είχα κάνει πολύ μικρή στα 16 πλαστική στ’ αυτιά, γιατί ήταν πολύ πεταχτά και ήμουν αστεία.
Τι εύχεστε για το μέλλον;
Για το δικό μου μέλλον θα ήθελα να είναι υγιείς οι δικοί μου άνθρωποι. Ως προς τα επαγγελματικά εύχομαι να κάνω μόνο δουλειές που να με ευχαριστούν. Θα ήθελα να παίξω μεγάλους ρόλους του κλασικού και του σύγχρονου ρεπερτορίου γι’ αυτό και θα πήγαινα με μεγάλη χαρά σε κρατικά θέατρα. Επίσης στην τηλεόραση θα με ενδιέφερε πολύ να παίξω σε δραματικές σειρές. Είναι κρίμα που στην Ελλάδα βλέπουν τον ηθοποιό σε έναν ρόλο που κάνει επιτυχία και νομίζουν ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο. Γενικότερα εύχομαι Ειρήνη. Να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, αλλά και κάθε πόλεμος σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη. Ο πόλεμος είναι η χειρότερη τραγωδία για την ανθρωπότητα.
