Είναι αυθεντικός, ειλικρινής, τόσο που πολλές φορές παρεξηγείται. Ο Γιάννης Μπέζος είναι ένας κύριος με “Κ” κεφαλαίο του θεάτρου που αγαπά τη ζωή. Όσοι τον ξέρουν καλά μιλούν για έναν άνθρωπο ανοιχτοχέρη, γλεντζέ, που του αρέσει να κερνά, να γλεντά με τους φίλους του και να ταξιδεύει με τη γυναίκα του Ναταλία Τσαλίκη.
Ένας γλυκός άνθρωπος που κάθε φορά που τον συναντώ οι κουβέντες μας κρατούν ώρες. Πιάνει τον σφυγμό της ζωής, του αρέσει να κινείται με το Μετρό, να πίνει τον καφέ του στο κέντρο της Αθήνας και απεχθάνεται τους ψευτοκουλτουριάρηδες αποστειρωμένους ανθρώπους της Τέχνης που ζουν στο σκοτάδι της κουίντας…
Έχει αδυναμία στα γλυκά και στην 28χρονη κόρη του Ηρώ -δείτε εδώ το πρόσωπό της-, ενώ τα βράδια μετά το θέατρο θα τον συναντήσετε σε μικρά ταβερνάκια να πίνει το κρασάκι του με τους φίλους και να σιγοψιθυρίζει τραγούδια του Ζαμπέτα, του Αττίκ και του Τσιτσάνη.
Σε παλαιότερη συνέντευξη σε περιοδικό τα λέει όλα. Ένας άνθρωπος που βαριέται τις δημόσιες σχέσεις, σφυρίζει αδιάφορα στα κακώς κείμενα και που ο κόσμος στον δρόμο τον φωνάζει με το μικρό του όνομα, δείχνοντάς του απλόχερα την αγάπη του.
Διαβάστε τη συνέντευξή του παρακάτω:
Σας φοβίζει ο χρόνος; Σας τρομάζουν τα γεράματα;
Δεν με τρομάζουν αλλά με ανησυχούν τα θέματα υγείας. Για τους ανθρώπους του θεάματος το μεγάλο στοίχημα με τον εαυτό τους είναι το τι κάνουν μετά τη δουλειά, όταν τελειώσει το έργο μας… Ο Ζαμπέτας έλεγε “τη δουλειά σου και τα φώτα της δουλειάς σου πρέπει να τα αφήσεις πάνω στην σκηνή και να μην τα κουβαλάς έξω γιατί τότε χάνεις τον εαυτό σου, τη ζωή την ίδια”. Υπάρχει κάτι πιο δυνατό από αυτό που λέγεται ζωή. Εγώ αγαπώ τη ζωή πιο πολύ από την Τέχνη, δεν το κρύβω.
Υπήρξε κάποια στιγμή που καβαλήσατε καλάμι;
Όχι. Εγώ απέκτησα ένα όνομα ισχυρό -όσο ισχυρό είναι- αρκετά μεγάλος. Ήταν μετά τα 35! Επομένως δεν είχα τέτοια προβλήματα. Είχα μια πορεία στο θέατρο πολύ σημαντική. Είχα ήδη γίνει πρωταγωνιστής στο θέατρο και αυτό ήταν πολύ σπουδαίο. Θα τολμήσω να το πω αυτό κι ας παρεξηγηθεί: Δεν μου χαρίστηκε τίποτα. Τα κέρδισα όλα με το σπαθί μου. Γι’ αυτό πιστεύω ότι οι νέοι άνθρωποι δεν πρέπει να αποκτούν όνομα και να γίνονται γνωστοί εν μία νυκτί, γιατί μετά η πτώση θα είναι δύσκολη…
Στην διαχείριση των χρημάτων είστε καλός;
Ναι. Ήμουν πάντα πολύ καλός όπως και τώρα που ξέρω ότι δεν υπάρχουν χρήματα. Δεν μπορώ εγώ να συμπεριφέρομαι σαν να μην έγινε τίποτα στη χώρα μου, είναι γελοιότητες αυτές.
Πού χαλάτε λεφτά;
Τα πολλά λεφτά μου τα χάλασα σε παραγωγές στο θέατρο και στα κεράσματα! Το έχω περιορίσει, αλλά μου αρέσει πάρα πολύ.
Είναι ωραίο αυτό, όμως!
Ωραίο είναι αλλά γινόταν λίγο υπερβολικά. Κάνω αυτοκριτική τώρα. Καμιά φορά πρέπει να υπολογίζουμε και τους άλλους. Δηλαδή δεν άφηνα άνθρωπο να πληρώσει ποτέ και αυτό δεν είναι σωστό γιατί και ο άλλος αισθάνεται ότι είναι σαν να φιλοξενείται κάπου… Αλλά το έκανα με την καρδιά μου. Δεν μετανιώνω. Τα λεφτά μου, λοιπόν, τα ξόδεψα σε αυτά και στα ταξίδια.
Νομίζω πως είστε πολύ ευαίσθητος ως άνθρωπος ενώ άλλο δείχνετε προς τα έξω…
Αυτό είναι μια παρεξήγηση. Η ευαισθησία μεταφράζεται σε αδυναμία πολλές φορές. Δεν είναι έτσι. Δεν είμαι άλλος, αυτό είμαι. Η αυστηρότητα στη δουλειά μου υπάρχει, είναι αναγκαία.
