Στην G7 και την οικονομική κυριαρχία της η οποία -όπως χαρακτηριστικά τονίζουν- δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ ακόμη, αναφέρονται με άρθρο τους οι Financial Times.
Με αφορμή το συνέδριο των «7» στην Ιαπωνία, αρθρογράφος των FT σχολιάζει πως αν και η G7 εξακολουθεί να είναι το πιο ισχυρό οικονομικό μπλοκ στον κόσμο, «το μερίδιό της στην παγκόσμια αγοραστική δύναμη μειώνεται, ενώ το μερίδιο της Κίνας αυξάνεται».
Και συνεχίζει τονίζοντας πως η «Κίνα είναι πλέον μια οικονομική υπερδύναμη. Μέσω της πρωτοβουλίας της «Belt and Road», έχει γίνει σημαντικός επενδυτής (και πιστωτής) των αναπτυσσόμενων χωρών – ένας πολύ πιο σημαντικός οικονομικός εταίρος για αυτές από την G7. Η Βραζιλία είναι μια από αυτές τις χώρες. Αν και ο πρόεδρος της χώρας, Λούλα ντα Σίλβα, παρευρέθηκε στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της G7 στην Ιαπωνία, δεν μπορούν να αγνοήσουν τη δύναμη της Κίνας».
Στο άρθρο τονίζεται πως η G7 θέλει να πλησιάσει ορισμένες χώρες που θέλουν να ενταχθούν στην BRICS που οδεύει στο να γίνει «ένας σχετικός παγκόσμιος οργανισμός» και τα μέλη του είναι «ενωμένα στις προσπάθειές τους να μην εξαρτώνται από τις ιδιοτροπίες των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που κυριαρχούν στον κόσμο τους τελευταίους δύο αιώνες».
Και συνεχίζει με το εξής ερώτημα: «Τελικά, πόσο καιρό μπορεί η G7 να συνεχίσει να συμπεριφέρεται έτσι, αν σκεφτεί κανείς ότι συγκεντρώνει μόνο το δέκα τοις εκατό (10%) του παγκόσμιου πληθυσμού;».
Ένα ακόμη μεγαλύτερο ερώτημα, προσθέτει, είναι το πώς θα διαχειριστεί την παγκόσμια οικονομία και αν το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα μπορούν να είναι προπύργια της G7 σε έναν «όλο και πιο διχασμένο κόσμο;»
Ο αρθρογράφος αναρωτιέται επίσης αν δεν θα ήταν καλύτερο «να αναγνωρίσουμε την πραγματικότητα της τεράστιας αλλαγής της οικονομικής ισχύος στον κόσμο και να προσαρμοστούμε σε αυτήν, ειδικά έχοντας κατά νου ότι η Κίνα δεν θα εξαφανιστεί».
Και καταλήγει: «Όσο για τους πολιτικούς στόχους των μελών της G7, πάνω απ’ όλα ο πόλεμος στην Ουκρανία, είναι αποκλειστικά ο αγώνας της Δύσης. Το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου έχει άλλες ανησυχίες. Επομένως, η Δύση θα καθορίσει την επιβίωση της Ουκρανίας. Η G7 πρέπει να υπερασπιστεί τις αξίες και τα συμφέροντά της. Αλλά δεν μπορεί πλέον να κυβερνά τον κόσμο, αν και η μοίρα του κόσμου θα είναι και η μοίρα των μελών της ομάδας. Πρέπει να ξαναβρεθεί ο δρόμος της συνεργασίας».
