Ο Μόρσι διετέλεσε πρόεδρος της Αιγύπτου από τον Ιούνιο του 2012 έως τον Ιούλιο του 2013 μετά την «Αραβική Άνοιξη».
Καλλιέργησε στενές σχέσεις με την Άγκυρα και ήταν έτοιμος να υπογράψει με τον Ερντογάν συμφωνία θαλασσίων ζωνών, η οποία θα άφηνε εκτός την Ελλάδα.
Κατά τη σύντομη αυτή περίοδο, που κυβέρνησαν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, τα 10 εκατ. χριστιανών κοπτών της Αιγύπτου δέχονταν διαρκείς απειλές και τρομοκρατικές επιθέσεις.
Ο Μόρσι ανετράπη δικτατορικά από τον Αλ-Σίσι, ο οποίος κυβερνά έκτοτε και είναι ορκισμένος εχθρός της Τουρκίας.
Ο Μόρσι φυλακίστηκε και απεβίωσε πρόσφατα.
Αν ο Μόρσι δεν είχε ανατραπεί, ο Ερντογάν θα είχε τώρα ήδη υπογράψει συμφωνίες θαλασσίων ζωνών με δύο διεθνώς αναγνωρισμένες κυβερνήσεις, της Λιβύης και της Αιγύπτου, εκμηδενίζοντας την ελληνική ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα.
Επίσης, 10 εκατ. χριστιανών Αιγυπτίων θα βρίσκονταν στην πόρτα της εξόδου και θα όδευαν προς τα ελληνικά σύνορα.
Είναι τέτοιο το μίσος του Αλ-Σίσι για τον Ερντογάν, που προτίμησε να υπογράψει χθες με εμάς παρά το ότι η Τουρκία του «παραχωρούσε» ευρύτερες θαλάσσιες ζώνες (εις βάρος της Ελλάδος φυσικά).
Είναι, λοιπόν, ευτύχημα για τη χώρα μας που σήμερα κυβερνά την Αίγυπτο ο Αλ-Σίσι και όχι ο Μόρσι ή κάποιος άλλος Αδελφός Μουσουλμάνος.
Η τμηματική οριοθέτηση (λόγω της διαφωνίας μας με την Αίγυπτο για την επήρεια του Καστελλορίζου) δεν ήταν η ιδανική για εμάς λύση. Αποτέλεσε, ωστόσο, μονόδρομο μετά τον αιφνιδιασμό που υπέστημεν με το τουρκολιβυκό μνημόνιο, το οποίο έπρεπε άμεσα να ακυρώσουμε στην πράξη.
Επείγει πλέον η κύρωση της συμφωνίας από τα δυο κοινοβούλια και η άμεση κατάθεσή της στον ΟΗΕ, όπου ακόμη το τουρκολιβυκό μνημόνιο δεν έχει πρωτοκολληθεί χάρη στις συντονισμένες αντιδράσεις Ελλάδος, Αιγύπτου και Κύπρου.
