Κώστας Τσιτούνας
Οι ενδείξεις όλες συγκλίνουν δυστυχώς στην εκτίμηση ότι αργά ή γρήγορα στο Αιγαίο θα υπάρξει σύγκρουση Ελλάδας – Τουρκίας. Είτε από ατύχημα, είτε εσκεμμένα. Το μέγα ερώτημα είναι αν κάτι τέτοιο μπορεί να αποτραπεί. Και από ποιους;
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η κλιμακούμενη επιθετικότητα των Τούρκων που με μαθηματική ακρίβεια θα καταλήξει σε σύρραξη, εδράζεται κατά κύριο λόγο στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο. Όπως έχουμε ξαναγράψει πολλές φορές ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ενδιαφέρεται μόνο για το «μπαγιόκο», για τον «παρά» με ό,τι μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο. Και προφανώς δεν μπλοφάρει. Είναι αποφασισμένος να κάνει τα πάντα για να μπει στο «παιχνίδι». Αν πάλι δεν μπει, θα κινηθεί στην λογική «θα πέσω, αλλά θα σας πάρω όλους μαζί μου»
Το λέει περίπου ξεκάθαρα αν και κανείς δεν θέλει να το ερμηνεύσει σωστά: «Ή θα με βάλετε στο παιχνίδι των υδρογονανθράκων ή δεν θα δουλέψει κανένας». Το καταπληκτικό στην όλη ιστορία είναι ότι οι εταιρείες και τα κράτη (βλέπε μεγάλες δυνάμεις Γερμανία, Γαλλία, ΗΠΑ) που ενδιαφέρονται για την εξόρυξη φυσικού αερίου και για την δημιουργία αγωγών, δεν βγαίνουν μπροστά να σταματήσουν τον Ερντογάν.
Αντίθετα, αφήνουν την Ελλάδα να «βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά» για να έρθουν στην συνέχεια με τα τρυπάνια και τα πλοία τους να εκμεταλλευτούν τους υδρογονάνθρακες.
Τρόπον τινά η Ελλάδα, μέχρι σήμερα, παίζει το ρόλο του «χρήσιμου ηλίθιου».
Η Ελλάδα, άγνωστο γιατί, ενεπλάκη σε μια ιστορία από την οποία κινδυνεύει να απωλέσει εθνική κυριαρχία εξαιτίας του γεγονότος ότι οι μεγάλες δυνάμεις που έχουν αναλάβει εργολαβικά τους υδρογονάνθρακες στο Αιγαίο, αρνούνται να προστατεύσουν το ίδιο το project που ζήτησαν και ανέλαβαν.
Για να είμαι σαφής: Το φυσικό αέριο, τα πετρέλαια και γενικότερα οι υδρογονάνθρακες στο Αιγαίο είναι υποθηκευμένοι από το πρώτο μνημόνιο στους δανειστές μας. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι τα όποια κέρδη του ελληνικού κράτους από την εκμετάλλευση θα είναι πενιχρά.
Οι εταιρείες που πήραν τη δουλειά, Γαλλικές και Αμερικανικές κατά κύριο λόγο, ενώ αρχικά διαβεβαίωναν την Ελλάδα και την Κύπρο ότι θα βγουν μπροστά και θα διασφαλίσουν την ειρήνη στη Μεσόγειο, είναι παντελώς εξαφανισμένες .
Ταυτόχρονα έμπλεξαν την Ελλάδα και την Κύπρο σε απίστευτες περιπέτειες με κίνδυνο να χαθούν κυριαρχικά δικαιώματα και εθνική κυριαρχία.
Παράλληλα, εμείς οι ίδιοι ανοίξαμε το θέμα των υδρογονανθράκων στην Αν. Μεσόγειο χωρίς καμία προετοιμασία, χωρίς μελέτη των συνεπειών, χωρίς επαρκείς συμμαχίες και χωρίς στρατηγική.
Η Ελλάδα όπως είναι γνωστό δεν διαθέτει κανένα ερευνητικό σκάφος να στείλει στις διαφιλονικούμενες περιοχές και είναι αναγκασμένη να κινητοποιεί τον πολεμικό της στόλο.
Κινητοποιεί τον πολεμικό της στόλο γιατί ακριβώς; Για να πάρουν τη δουλειά οι Γάλλοι και οι Αμερικανοί. Τόσο παράλογο και παρανοϊκό.
Μπήκαμε από ένα καθεστώς ύπνωσης δεκαετιών σε ένα καθεστώς ενεργειακής κινητικότητας και όχι για τα δικά μας συμφέροντα, αλλά για τα συμφέροντα άλλων…
Κατά τον ίδιο τρόπο αυξήσαμε επίσης την πίεση για λύση του κυπριακού, σε μια στιγμή που το μόνο σχέδιο επίλυσης είναι η διάλυση του κυπριακού κράτους με μια παραλλαγή του σχεδίου Ανάν.
Μπορεί κάτι τέτοιο να συνεχιστεί;
Προφανώς όχι.
Για να γίνει εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην περιοχή μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Τουρκίας πρέπει να συμφωνήσουν τα κράτη που έχουν δικαιώματα και οι εταιρείες που ενδιαφέρονται για την οικονομική εκμετάλλευση.
Αν κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό, για ποιο λόγο η Ελλάδα πρέπει να παίξει το ρόλο του «χρήσιμου ηλίθιου» για λογαριασμό τρίτων;
Εδώ που φτάσαμε η λύση είναι μια:
Να μείνουν τα αποθέματα εκεί που βρίσκονται και οι αγωγοί στα χαρτιά.
Τελεία και παύλα.
Δε λέω, αν είναι να μας πάρει ο Ερντογάν μαζί του, να μας πάρει για άλλα πράγματα και να ξαναβάψουμε κόκκινο το χώμα, κανένα πρόβλημα.
Αλλά να το βάψουμε κόκκινο για δικά μας θέματα, όχι για τις μπίζνες άλλων.
newsbomb.gr
