Οντας, στην πραγματικότητα, ένα υποβρύχιο drone το οποίο απελευθερώνεται από υποβρύχιο σκάφος, το Poseidon μπορεί να αναπτύσσει ταχύτητα μέχρι 100 κόμβους, να διαθέτει αυτονομία έως και 10.000 χλμ. και, κυρίως, να φέρει θερμοπυρηνική κεφαλή, με στόχο την ολική καταστροφή παράκτιων κυρίως υποδομών, όπως λιμάνια, πόλεις, οχυρώσεις ακτών, αεροπλανοφόρα, αλλά και σημείων στρατηγικού ενδιαφέροντος, υποσχόμενο σκηνές Αποκάλυψης. Παράλληλα, το Poseidon μπορεί να περνά κρυφά από τις παράκτιες άμυνες ταξιδεύοντας κατά μήκος του πυθμένα της θάλασσας, έτσι ώστε να αιφνιδιάζει πλήρως τον εκάστοτε στόχο του.
Πρωτίστως, όμως, το απόλυτο υπερόπλο του Πούτιν αποτελεί τον βασικό οπλισμό στα νέα πυρηνοκίνητα υποβρύχια του ρωσικού στόλου, από τα οποία και εκτοξεύεται, γεγονός που ερμηνεύει τον κόκκινο συναγερμό που ήχησε στο ΝΑΤΟ, όταν το ρωσικό υποβρύχιο Belgorod χάθηκε ξαφνικά από τα ραντάρ ενώ έπλεε στην Αρκτική, εξοπλισμένο με τη «μεγάλη τορπίλη» Poseidon.
Νέα κατηγορία
Οι τεχνικές δυνατότητες του «Ποσειδώνα» έχουν συνεπάρει και τους πιο έμπειρους στρατιωτικούς αναλυτές, καθώς «αυτή η πυρηνική “μεγάλη τορπίλη” είναι μοναδική στην Ιστορία του κόσμου», δήλωσε ο Αμερικανός ειδικός στα υποβρύχια Χ. Ι. Σάτον τον περασμένο Μάρτιο, υποστηρίζοντας ότι «το Poseidon είναι μια εντελώς νέα κατηγορία όπλων». «Θα αναδιαμορφώσει τον ναυτικό σχεδιασμό τόσο στη Ρωσία όσο και στη Δύση, οδηγώντας σε νέες απαιτήσεις και νέα αντι-όπλα», συμπέρανε ο ίδιος – ενώ δεν υπήρξε ο μόνος που μελέτησε διεισδυτικά τη δυναμική του νέου στρατιωτικού αποκτήματος της Μόσχας.
Η έκδηλη δυτική αγωνία για τις… αρετές του «Ποσειδώνα» είχε αρχίσει να καταγράφεται δημόσια ήδη από το 2020, όταν ο Κρίστοφερ Α. Φορντ, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών για τη διεθνή ασφάλεια επί προεδρίας Τραμπ, είχε υποστηρίξει δημόσια ότι τα Poseidons σχεδιάζονται για να «πλημμυρίσουν τις παράκτιες πόλεις των ΗΠΑ με ραδιενεργά τσουνάμι». Ο βαθμός ανησυχίας της Ουάσινγκτον απέναντι στον «Ποσειδώνα» του Πούτιν περιγράφεται ακόμη πιο λεπτομερώς σε έκθεση της Υπηρεσίας Ερευνών του Κογκρέσου των ΗΠΑ, που συντάχθηκε τον περασμένο Μάρτιο, όπου το νέο υπερόπλο της Μόσχας καταλαμβάνει, και όχι άδικα, ειδικό κεφάλαιο.
Σύμφωνα με την έκθεση, η Μόσχα μπορεί να αναπτύξει το σύστημα Poseidon σε τέσσερα (κλάσης Khabarovsk) καινούρια υποβρύχιά της (δύο στον Βόρειο Στόλο και δύο στον Στόλο του Ειρηνικού), καθένα από τα οποία θα μεταφέρει οκτώ Poseidons. Παράλληλα, «το καθένα drone (σ.σ.: Poseidon) θα μπορούσε να είναι οπλισμένο με πυρηνικό ή συμβατικό ωφέλιμο φορτίο 2 μεγατόνων», επισημαίνεται στην ίδια έκθεση, η οποία προειδοποιεί ότι «η Ρωσία θα μπορούσε να απελευθερώσει το drone από υποβρύχιό της στα ανοιχτά των ακτών των ΗΠΑ και να το πυροδοτήσει με τέτοιον τρόπο που θα “δημιουργούσε ένα ραδιενεργό τσουνάμι”, ικανό να καταστρέψει πόλεις και άλλες υποδομές κατά μήκος των ακτών των ΗΠΑ».
Παρόλο που για τους συντάκτες της έκθεσης «η Ρωσία ανέπτυξε ένα νέο όπλο που θα μπορούσε να αποφύγει την άμυνα των ΗΠΑ και να καταστρέψει την άκτή τους», η Μόσχα φαίνεται να θεωρεί την πυρηνική έκδοση του Poseidon ως επιλογή δεύτερης ή τρίτης επίθεσης, δηλαδή ως ένα από τα δυνητικά αντίποινα εναντίον πόλεων των ΗΠΑ, μαζί με τα υπερόπλα Avangard και Sarmat. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το Κρεμλίνο δεν φείδεται ευκαιριών να υπερηφανευτεί για τις τεχνικές δυνατότητες του Poseidon, στο οποίο ο Ρώσος πρόεδρος αναφέρθηκε ονομαστικά κατά την παρουσίαση του νέου εξοπλιστικού προγράμματος της Μόσχας τον Μάρτιο του 2018, λέγοντας ότι τα Poseidon «είναι ήσυχα, πολύ ευέλικτα και έχουν ελάχιστα τρωτά σημεία για να τα εκμεταλλευτεί ο εχθρός».
Τα μυστικά υπερόπλα
Σε γραμμή Καντίροφ;
Υπέρμαχος της χρήσης πυρηνικών όπλων είναι ο Ραμζάν Καντίροφ. Ο Τσετσένος πολέμαρχος και εσχάτως στρατηγός του ρωσικού στρατού στα τέλη της εβδομάδας έσπευσε να ζητήσει από το Κρεμλίνο τη χρήση πυρηνικών όπλων ως μέσου εξισορρόπησης της επιτυχούς ουκρανικής αντεπίθεσης.
Την… πυρηνική έκρηξη του Τσετσένου ηγέτη προκάλεσε η ανακατάληψη της πόλης Λιμάν από τις ουκρανικές δυνάμεις στις αρχές του μήνα, πλήττοντας καίρια τις γραμμές ανεφοδιασμού του ρωσικού στρατού. «Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να ληφθούν πιο δραστικά μέτρα, μέχρι την κήρυξη στρατιωτικού νόμου στις μεθοριακές περιοχές και τη χρήση μικρής ισχύος πυρηνικών όπλων», υποστήριξε ο Καντίροφ, ο οποίος δεν διστάζει να εκφράσει με κάθε ευκαιρία την προτίμησή του στα πυρηνικά όπλα της Ρωσίας ως μέσο επιβολής της πλανητικής υπεροχής της. Δηλώνοντας φανατικός οπαδός τους, σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του σε αμερικανικό Μέσο (HBO), o κ. Καντίροφ είπε ότι «η Αμερική δεν είναι πραγματικά ένα αρκετά ισχυρό κράτος, για να τη θεωρήσουμε εχθρό της Ρωσίας. Εχουμε μια ισχυρή κυβέρνηση και είμαστε ένα πυρηνικό κράτος», για να καταλήξει ότι «ακόμα κaι αν η κυβέρνησή μας καταστρεφόταν ολοσχερώς, οι πυρηνικοί μας πύραυλοι θα αναπτύσσονταν αυτόματα. Θα γονατίσουμε όλο τον κόσμο και θα τον βιδώσουμε από πίσω».
Η πυρηνική… βίδα στο μυαλό του Τσετσένου ηγέτη προκάλεσε, ωστόσο, κύμα σχολίων μεταξύ των αυλικών του Πούτιν, με δεδομένο ότι ο Καντίροφ υπήρξε μέχρι πρότινος ταγμένος ψυχή τε και σώματι στο Κρεμλίνο, ενώ αναγνωρίζεται επισήμως ως ήρωας στη ρωσική κοινωνία. Για όλους αυτούς τους λόγους, η προτροπή του προς τον Πούτιν να ανοίξει τις αποθήκες των πυρηνικών υπερόπλων εξελήφθη ως κίνηση ευθείας αμφισβήτησης της στρατηγικής του Κρεμλίνου στο ουκρανικό μέτωπο, αλλά και ως μετωπική σύγκρουση με τον υπουργό Αμυνας Σεργκέι Σοϊγκού, του οποίου την καρέκλα καλοβλέπει.
Με δεδομένο, μάλιστα, ότι ήταν η δεύτερη φορά που ο Τσετσένος πολέμαρχος επενέβη ως άλλος… Προμηθέας, για να προειδοποιήσει τη ρωσική ηγεσία για τυχόν πανωλεθρία, η προαγωγή του στη ρωσική στρατιωτική ηγεσία εκλαμβάνεται ως μήνυμα αδυναμίας και υποχώρησης του Πούτιν μπροστά στην απαίτηση των πολεμοχαρών αυλικών του για αναβάθμιση της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» στην Ουκρανία σε ολοκληρωτικό πόλεμο, αν όχι ως απτή απόδειξη της υιοθέτησης της πυρηνικής ατζέντας Καντίροφ από τον ισχυρό άνδρα του Κρεμλίνου.
Δείτε βίντεο: Το υποβρύχιο τύπου Belgorod
Το αν και κατά πόσο η ανάδειξη του Τσετσένου ηγέτη σε στρατηγό σηματοδοτεί την ολική πυρηνική στροφή του Πούτιν συνιστά το κατεξοχήν ζητούμενο για τη Δύση, η οποία επιταχύνει τώρα τον εξοπλισμό και τη χρηματοδότηση στην Ουκρανία, προκειμένου να ενισχύσει τις δυνάμεις της ουκρανικής αντεπίθεσης κάμπτοντας ακόμη περισσότερο τον ρωσικό στρατό. Στο ενδιάμεσο, για μερίδα αναλυτών ο Καντίροφ έχει αναδειχθεί στα μάτια της ρωσικής κοινής γνώμης σε «αντιβασιλέα», αν και εικάζεται ότι ενεργεί για λογαριασμό του επικεφαλής και χρηματοδότη της μισθοφορικής ομάδας Wagner, Γεβγένι Πριγκόζιν (ο οποίος με τη σειρά του αποκάλεσε τους Ρώσους στρατηγούς «σκουπίδια»), σε μια στιγμή που στρατιωτικοί bloggers και αναλυτές προσκείμενοι στο Κρεμλίνο εμφανίζονται καταρρακωμένοι στα τηλεοπτικά πάνελ από τις επιδόσεις του ρωσικού στρατού και ενώ οργιάζουν οι φήμες στο παρασκήνιο ακόμη και για ενδεχόμενο πραξικόπημα, με στόχο την ανατροπή του «νεο-τσάρου» Πούτιν.
Η εσωτερική διάσταση του πολέμου στην Ουκρανία φαίνεται να κατευθύνει σε μεγάλο βαθμό τις επιλογές του Ρώσου προέδρου, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Μελέτης του Πολέμου, το οποίο «διάβασε» την πρόσδεση του Κρεμλίνου στο άρμα Καντίροφ ως έκφραση ικανοποίησης των αιτημάτων του ρωσικού εθνικιστικού χώρου.
«Αρμαγεδδώνας» στον ορίζοντα
Σε μια προσπάθεια να υπερκεράσει τους κραδασμούς από τις ήττες στο Κλαρκίν και το Λιμάν και ενώ διαφαίνεται επιταχυνόμενη η κατάρρευση του ρωσικού μετώπου στη Χερσώνα (με τους Ουκρανούς να έχουν ανακαταλάβει 4.000 τ.χλμ. σε λίγες ημέρες), αρκετοί αναλυτές δεν αποκλείουν ο Ρώσος πρόεδρος να επιχειρήσει ένα συμβολικό χτύπημα με τα νέα του υπερόπλα και σε στόχο υψηλού συμβολισμού. «Δεν έχουμε αντιμετωπίσει ξανά το ενδεχόμενο “Αρμαγεδδώνα” από την εποχή του Κένεντι και την Κρίση των Πυραύλων στην Κούβα», αποκάλυψε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, σοκάροντας το διεθνές ακροατήριο απέναντι στο μέγεθος της απειλής για την Ουάσινγκτον, καθώς εκτιμά ότι ο Πούτιν «δεν αστειεύεται όταν μιλάει για την πιθανή χρήση τακτικών πυρηνικών ή βιολογικών ή χημικών όπλων», εξαιτίας των χαμηλών επιδόσεων της Μόσχας στο πεδίο της μάχης.
Δεν είναι λίγοι, άλλωστε, όσοι πιθανολογούν ότι ο Ρώσος πρόεδρος επιθυμεί ένα εντυπωσιακό πλήγμα μετά και το σαμποτάζ στους αγωγούς Nord Stream, στοχεύοντας σε ζωτικής σημασίας ενεργειακές υποδομές, όπως αυτές στην Νορβηγία. Η Δύση «πρέπει τώρα να ξεκινήσει άμεσα αντίμετρα, με επίκεντρο την υπεράσπιση των ενεργειακών υποδομών της Νορβηγίας και της Βόρειας Ευρώπης ενάντια σε έναν πιθανό υβριδικό “χειμερινό πόλεμο”», τονίζει σχετικά ο Τόμας Γουόρικ, συνεργάτης του Scowcroft Center for Strategy and Security’s Forward Defense Practice στη δεξαμενή σκέψης Atlantic Council, καθώς δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα κάποια σκέψη περί αποκλιμάκωσης από πλευράς του Κρεμλίνου. Αντίθετα, «αν ο Πούτιν πετύχει στην Ουκρανία, δεν θα σταματήσει εκεί», υποστηρίζει ο Αντερς Φογκ Ράσμουσεν, πρώην γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ και πρωθυπουργός της Δανίας, προβλέποντας ότι «επόμενος σταθμός (σ.σ.: για τον Ρώσο πρόεδρο) θα είναι η Μολδαβία, μετά η Γεωργία και, τέλος, τα κράτη της Βαλτικής, ιδιαίτερα η Λιθουανία».
Πριν απ’ όλα, ωστόσο, ο Πούτιν θα χρειαστεί να εμφυσήσει ηθικό στο δυναμικό των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, που εγκαταλείπει τη μία πίσω από την άλλη τις θέσεις στα ουκρανικά μέτωπα, απορρίπτοντας εμμέσως τον «προσωπικό πόλεμο του Πούτιν». Η εικόνα απογοήτευσης και άτακτης φυγής των Ρώσων στρατιωτών από τις περιοχές που ανακαταλαμβάνουν με ταχύτητα οι Ουκρανοί ενίσχυσε τα σενάρια απώλειας της Κριμαίας για πρώτη φορά μετά το 2014.
