Ως πράξη που «υπερβαίνει τα όρια του φρικτού» και συνιστά «κήρυξη πολέμου που πρέπει να αντιμετωπιστεί ανάλογα» σχολιάζει ο Πασκάλ Μπρυκνέρ τον αποκεφαλισμό του 47χρονου καθηγητή Ιστορίας, το απόγευμα της Παρασκευής, στη Γαλλία.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε ο εμβληματικός Γάλλος φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος στη «Le Figaro» σημειώνει ότι η τρομοκρατική επίθεση του 18χρονου Τσετσένου ισλαμιστή κατά του καθηγητή Σαμουέλ Πατί δείχνει ότι ο στόχος της ήταν «ο πιο ιερός προμαχώνας της Δημοκρατίας: ένα σχολείο κι ένας καθηγητής». «Το μήνυμα που έστειλε με τη μορφή μιας μακάβριας τελετής ο μακελάρης τζιχαντιστής του ISIS στο Κονφλάν Σεντ Ονορέν συνιστά μια προειδοποίηση σε ολόκληρο το διδακτικό προσωπικό ότι θα πρέπει ή να κλείσει το στόμα του ή να πεθάνει. Δεν είναι μια πράξη αυτονομισμού, είναι μια κήρυξη πολέμου», εκτιμά ο Μπρυκνέρ.
«Ακόμη και η παραμικρή διακωμώδηση ιερών κειμένων είναι τιμωρητέα με τη θανατική καταδίκη», σημειώνει.
Ο συγγραφέας αναφέρεται στη λεγόμενη έκθεση Obin του 2004 για τα ανησυχητικά φαινόμενα ριζοσπαστικοποίησης σε γαλλικά σχολεία, που επισήμανε ότι καθίσταται αδύνατη η διδασκαλία για το Ολοκαύτωμα και το Εβραϊκό ζήτημα, τον Βολταίρο, που χλεύαζε τον Προφήτη, ή για τη μοιχαλίδα ηρωίδα της «Μαντάμ ντε Μποβαρί», του Γκυστάβ Φλωμπέρ.
Η διδασκαλία, σημειώνει ο Μπρυκνέρ, καθίσταται πλέον τόσο επικίνδυνο επάγγελμα όσο και εκείνο των στρατιωτικών στα πεδία των μαχών. Στα σχολεία λαμβάνει χώρα μια ατομική αυτολογοκρισία, λέει, τονίζοντας ότι «θα πρέπει αμέσως να αναπαράγουμε μαζικά τις καρικατούρες του ”Charlie Hebdo” και να τις αναρτήσουμε σε όλους τους τοίχους μας για να σιγήσουμε τους δολοφόνους. Μπορούν να σκοτώσουν ένα άτομο, αλλά δεν θα μας σκοτώσουν όλους», υπογραμμίζει.
Κατά την άποψη του Μπρυκνέρ, από τη στιγμή που οι ισλαμιστές τρομοκράτες δεν διαθέτουν πλέον τους πόρους να οργανώσουν ομάδες κρούσης, «εργάζονται μεμονωμένα με πρωτόγονα εργαλεία, σαν serial killer που διασπείρουν τον φόβο σε ολόκληρη τη χώρα». Ο Γάλλος φιλόσοφος σημειώνει ακόμη ότι η επίθεση σε βάρος του καθηγητή Πετί έγινε ενώ είναι σε εξέλιξη η δίκη για το μακελειό στο «Charlie Hebdo» και μερικές εβδομάδες μετά την επίθεση με μπαλτά στα πρώην γραφεία του σατιρικού περιοδικού. «Σημαίνει αυτό ότι δεν έχουμε σημειώσει καμία πρόοδο την τελευταία πενταετία; Χάνουμε τη μάχη κατά του Ισλαμισμού για την ελευθερία της έκφρασης;», θέτει το ρητορικό ερώτημα.
Επισημαίνει, βέβαια, ότι οι εκπρόσωποι του Ισλάμ στη Γαλλία με αξιοσημείωτη αξιοπρέπεια και θάρρος καταδικάζουν απερίφραστα αυτές τις επονείδιστες πράξεις. Και καλεί να στρέψουμε τη σκέψη μας και στους δημοσιογράφους του Charlie Hebdo που ζουν εδώ και χρόνια υπό αστυνομική προστασία, «αυτούς που μάχονται για την ελευθερία μας και στερούνται οι ίδιοι των βασικών τους ελευθεριών».
Ο Μπρυκνέρ παραδέχεται ότι η δίκη για το «Charlie Hebdo» πυροδοτεί αυτό το μίσος, αλλά έχει «ένα διπλό και παράδοξο αποτέλεσμα, εμετικό και εκπαιδευτικό συνάμα. Μεταξύ των φανατικών αναζωογονεί την ανάγκη για τιμωρία, επανάληψη της δολοφονίας», εκτιμά, αναφερόμενος στο μακελειό στα γραφεία του περιοδικού τον Ιανουάριο του 2015.
Αλλά έχει κι ένα θετικό στοιχείο η δίκη αυτή, λέει. Όποιος παρακολουθεί τις καταθέσεις των κατηγορουμένων βλέπει την κοινοτοπία του κακού: «Φτωχοί τύποι, που τους έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου και συχνά ενθαρρύνονται από τις οικογένειες ή τα αγαπημένα τους πρόσωπα, πιστεύουν ότι έχουν μια θεϊκή αποστολή και πρέπει να σκοτώσουν αδίστακτα τον άπιστο για να κερδίσουν τον παράδεισο και “να εκδικηθούν τον Προφήτη”», σχολιάζει ο Μπρυκνέρ.
