Μέχρι πρόσφατα, ο Ερντογάν θεωρούταν από τους περισσότερους δυτικούς αναλυτές ως ένας περιφερειακός ηγέτης που κινείται ανάμεσα στις αντιφάσεις των μεγάλων δυνάμεων, πατώντας σε “δύο πόδια” (Δύση και Ανατολή), προκαλώντας ήδη πόλεμο σε πολλές γωνιές του πλανήτη.

Πολλοί μεγάλοι ηγέτες της δύσης προσπαθούν με διάφορες ανούσιες θεωρίες να καθησυχάσουν τον εαυτό τους, λέγοντας ότι η Άγκυρα, η οποία συμμετέχει σε τόσες πολλές στρατιωτικές συγκρούσεις ταυτόχρονα, το κάνει για “προστασία” της και μόνο.

Πράγματι, ο Ερντογάν έχει διαρρήξει τις σχέσεις του με όλους σχεδόν τους γείτονές του (Ελλάδα-Ισραήλ, Αρμενία, Αίγυπτο, Κύπρο, κά) εκτός από το Αζερμπαϊτζάν, καθώς και με τις δύο υπερδυνάμεις περιστασιακά, αναφέρει το μεγαλύτερο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων της χώρας.

Η τουρκική οικονομία βρίσκεται λίγο πριν το κραχ, τα συναλλαγματικά αποθέματα μειώνονται, ο πληθωρισμός καλπάζει στην κυριολεξία, ενώ η πανδημία έχει πλήξει την τουριστική βιομηχανία, καθώς το βιοτικό επίπεδο των Τούρκων πολιτών καταβαραθρώνεται καθημερινά.

Ενδεχόμενες κυρώσεις από ΗΠΑ και ΕΕ, θα μπορούσαν να παραλύσουν την οικονομική ζωή της χώρας.

Ωστόσο όμως, όλα αυτά τα επιχειρήματα δεν λαμβάνουν υπόψη το γεγονός ότι στο παιχνίδι που ξεκίνησε ο Ερντογάν, η πτώση του βιοτικού επιπέδου συμβάλλει μάλλον στην  κινητοποίηση ( η καλύτερα στην εξαγρίωση) του φτωχού (μη μορφωμένου) τουρκικού πληθυσμού όχι μόνο για να πολεμήσει έναν εξωτερικό εχθρό, αλλά και για να συμμετέχει στη μεγάλη μάχη του “Καλού ενάντια στο Κακό” (όπως αυτός το αντιλαμβάνεται), για χάρη της οικοδόμησης ενός νέου κόσμου βασισμένου στο ακραίο Ισλάμ, το οποίο προωθεί η μουσουλμανική αδελφότητα.

Τι κάνει λοιπόν ο Ερντογάν. Σύμφωνα με τα γραπτά και τις ομιλίες του συνεργάτη του, απόστρατου Ταξιάρχου Adnan Tanriverdi (ιδρυτή του SADAT PMC), έχει σε ισχύ ένα σχέδιο για τη δημιουργία μιας ισλαμικής υπερδύναμης και ενός τεράστιου χαλιφάτου που θα ενώσει μελλοντικά 61 χώρες με πρωτεύουσα στην Κωνσταντινούπολη.

“Δεν μιλάμε για απλές φαντασιώσεις ενός Τούρκου παρανοϊκού προέδρου, αλλά για ένα αληθινό σχέδιο που είναι σε πλήρη ισχύ, και για το οποίο εργάζονται χιλιάδες ή και εκατομμύρια για την επίτευξη του”, αναφέρει ο Boris Dzherelievsky.

Το τουρκικό Κέντρο Στρατηγικής Έρευνας (ASSAM), υπό την προεδρία του Tanriverdi, διοργανώνει ετήσια «συνέδρια» για την αντιμετώπιση των τεχνικών προκλήσεων που σχετίζονται με τη δημιουργία και τη διαχείριση αυτής της νέας «Ισλαμικής Ένωσης».

Σε έναν από αυτά ο Τανριβερντί ζήτησε το συντονισμό από κοινού για την παραγωγή όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού μεταξύ των ισλαμικών χωρών, λέγοντας: “Τα κράτη δεν μπορούν να αντισταθούν στις χώρες των οποίων τα όπλα χρησιμοποιούν.”

“Το ASSAM δημοσίευσε επίσης ένα σχέδιο ισλαμικού συντάγματος 69 σελίδων για μια προγραμματισμένη μελλοντικά συνομοσπονδία ισλαμικών χωρών. Αυτό το σύνταγμα αναφέρει ότι «θα είναι σε πλήρη ισχύ η Σαρία, και ότι η νέα ένωση χωρών θα ονομάζεται Asrika (Ασία και Αφρική)”δηλώνει ο Ρώσος ειδικός Boris Dzherelievsky.

Οι περισσότερες από τις πολιτικές που εφαρμόζει ήδη σήμερα ο Ερντογάν μπορούν να θεωρηθούν άνετα ως εφαρμογή αυτών των άνομων και τρομερών σχεδίων.

Αλλά πώς όμως σκοπεύει ο Ερντογάν να πείσει τόσες  μουσουλμανικές χώρες, που προφανώς θέλουν την κυριαρχία τους, να τεθούν κάτω από το κυρίαρχο χέρι της κατεχόμενης από την Τουρκία Κωνσταντινούπολης;

Ο Τούρκος πρόεδρος φέρεται να διαθέτει αρκετά ισχυρά εργαλεία για αυτό το σχέδιο αυτό, ή μάλλον ένα τρομερό όπλο.

Πρόκειται για τις παγκόσμιες δομές των Τζιχαντιστών, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι ο Ισλαμισμός θα πρέπει να κυριαρχήσει και για αυτό ασκούν παντού την εξτρεμιστική τρομοκρατία τους.

Οι Τζιχαντιστές εμφανίστηκαν στην αρχή χωρίς τουρκική συμμετοχή, αλλά  σήμερα η Άγκυρα έχει τον έλεγχο πάνω σε αυτούς τους ακραίους ισλαμιστικούς τρομοκράτες που απειλούν  την ΕΕ, αλλά και την Ρωσία πλέον.

Στις βόρειες περιοχές της Συρίας, που καταλήφθηκαν από τα τουρκικά στρατεύματα, αλλά και στο Ιράκ, έχουν συρρεύσει χιλιάδες μέλη αυτών των τρομοκρατικών ομάδων, ξεκινώντας από την τρομοκρατική οργάνωση του ISIS.

Ο Ερντογάν, προφασιζόμενος δήθεν προστασία από τους Κούρδους και τον στρατό του Άσαντ εισέβαλε και δημιούργησε τις βάσεις τους, όπως έκανε και σχετικά πρόσφατα στην Λιβύη, αλλά και στο Ναγκόρνο/Καραμπάχ.

Μέχρι πρόσφατα, ορισμένοι εμπειρογνώμονες είχαν την τάση να αξιολογούν την δράση αυτών των ένοπλων σωμάτων ως χαμηλής αξίας, ο Ερντογάν όμως επιδιώκει να τους “χρησιμοποιήσει” ταχύτατα παντού.

Οι μάχες για παράδειγμα στο Ναγκόρνο έδειξαν ότι πολλοί από αυτούς τους ισλαμιστές μισθοφόρους τρομοκράτες εκπαιδεύονται τουλάχιστον όπως και οι στρατιώτες του τακτικού στρατού του Αζερμπαϊτζάν και είναι πολύ περισσότερο έτοιμοι για μάχη από ότι οι Αζέροι.

“Επιπλέον, το γεγονός ότι ενώ τα πτώματα των σκοτωμένων Αζέρων παραμένουν για εβδομάδες εγκαταλελειμμένα στο πεδίο της μάχης, τα πτώματα των Τζιχαντιστών περισυλλέγονται με οποιοδήποτε κόστος και αποστέλλονται αμέσως στην πατρίδα τους, αυτό μας λέει πάρα πολλά”, συνεχίζει ο ίδιος.

Μεταξύ των τζιχαντιστών υπάρχει επίσης μια πραγματική στρατιωτική «ελίτ», από μαχητές από την Κεντρική Ασία, τον Καύκασο, την περιοχή του Βόλγα, τα Ουράλια και την Κίνα.

Αυτοί είναι πολύ καλά εκπαιδευμένοι, και προσεκτικά προετοιμασμένοι και αγαπημένοι μεταξύ τους.

Σχεδόν το ίδιο ισχύει και για τους Τζιχαντιστές από τις “πετρελαϊκές μοναρχίες”, από τις οποίες, ωστόσο, δεν υπάρχουν και τόσοι πολλοί.

“Όπως έδειξαν τα γεγονότα στην Ευρώπη μετά από ένα ακόμη δήθεν «σκάνδαλο με τις θρησκευτικές καρικατούρες», ο Ερντογάν διαθέτει όχι μόνο «πεζικό» στη διάθεσή του, αλλά και πολλούς εν υπνώσει ”μοναχικούς λύκους”.

Ο Τούρκος πρόεδρος αποκάλεσε άμεσα τους συμπατριώτες του και τους συν-θρησκευόμενους του στην Ευρώπη ως… «στρατιώτες του». Αλλά τι σχέση μπορεί να έχει αυτό με την παγκόσμια μουσουλμανική συνομοσπονδία;  ίσως το πιο άμεσο”, αναφέρει ο Dzherelievsky.

Οι φλογερές ομιλίες του Ερντογάν εναντίον της Δύσης, οι οποίες εντυπωσίασαν ένα σημαντικό κομμάτι των μουσουλμάνων του κόσμου, έθεσαν παράλληλα ένα τρομερό δίλημμα στις ηγεσίες των μουσουλμανικών χωρών, για το αν θα πρέπει αυτές να είναι αλληλέγγυες με τον Τούρκο ηγέτη ή να προκαλέσουν δυσαρέσκεια στους πολίτες τους, στηλιτεύοντας τον.

Αν του αντισταθεί κάποιος από αυτούς τους ηγέτες των μουσουλμανικών χωρών, ο Ερντογάν έχοντας στη διάθεσή χιλιάδες τζιχαντιστές, θα τους στείλει σε αυτές τις χώρες, για να οργανώσουν επιτόπου μια «Αραβική Άνοιξη-2» και να ανεβάσει στην συνέχεια τον δικό του ηγέτη.

“Ο Τούρκος πρόεδρος προσφέρει στις ηγεσίες αυτών των χωρών μια επιλογή, ή τον ακολουθούν εθελοντικά ή θα εξαναγκαστούν εκ των πραγμάτων να το πράξουν.

Ο Ερντογάν δεν πρόκειται να περιοριστεί στο σχέδιο για την δημιουργία ενός “Μεγάλου Τουράν” και τώρα προσπαθεί να μετατρέψει το «αόρατο χαλιφάτο»,  κάτω από τα μάτια των δυτικών ειδικών υπηρεσιών σε ένα αρκετά απτό, πραγματικό παγκόσμιο χαλιφάτο”, τονίζει ο ίδιος.

Σύμφωνα με ρωσικές δημοσιογραφικές πηγές παλαιότερα, αυτός ήταν και ο λόγος που η Ρωσία (υπό την ηγεσία ενός νέου ηγέτη αφού ο Πούτιν θα αποσυρθεί μελλοντικά) θα προσπαθήσει να δημιουργήσει το δική της Ορθόδοξη κοινοπολιτεία με ομόδοξες χώρες, με σκοπό να αντιμετωπίσει αυτό ακριβώς το σχέδιο κατά του πολιτισμένου κόσμου.