Στις 30 Σεπτεμβρίου αναμένεται να εκδικαστεί από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Κέρκυρας η υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας με κατηγορούμενο τον άνδρα που εξύβρισε, απείλησε και χτύπησε την γυναίκα του έξω από σχολείο στην περιοχή Κανόνι Κέρκυρας, την ημέρα του αγιασμού, μπροστά στο ανήλικο παιδί τους, αλλά μπροστά σε άλλους γονείς και παιδιά.

Σύμφωνα με πηγές του protothema.gr το Δικαστήριο διέταξε περιοριστικούς όρους στον πατέρα, που δεν επιτρέπεται να προσεγγίζει το παιδί και την μητέρα, μέχρι την ημέρα της δίκης.

Για την υπόθεση, η μητέρα κατέθεσε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων και έλαβε προσωρινή διαταγή με την οποία απαγορεύεται ο πατέρας να προσεγγίζει την μητέρα και το παιδί μέχρι τη συγκεκριμένη ημερομηνία και επίσης να βιντεοσκοπεί το ανήλικο τέκνο, ενώ διατάχθηκε η παρακολουθήση τακτικών εβδομαδιαίων συνεδρίων στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας Κέρκυρας ή σε οποιοδήποτε άλλο αντίστοιχο φορέα με θέμα την αποκατάσταση των σχέσεων γονέων και τέκνων.

Οι ίδιες πηγές τονίζουν πως σε αίτηση επικοινωνίας του πατέρα, το Δικαστήριο εξέδωσε επίσης προσωρινής διαταγή για επικοινωνία του με το τέκνο υπό όρους.

Το χρονικό της υπόθεσης

Όλα ξεκίνησαν όταν ο άνδρας επιτέθηκε στη μάνα του παιδιού μέσα στο σχολείο. Η κακοποίηση έγινε έξω από το 10ο Δημοτικό σχολείο στο Κανόνι μετά τον αγιασμό τη Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου. Μάλιστα μπροστά στο αποτρόπαιο περιστατικό βρισκόταν ο 8χρονος γιος του ζευγαριού.

Σύμφωνα με πληροφορίες η μητέρα έχει υποβάλει ξανά στο παρελθόν μήνυση εναντίον του για περιστατικό βίας, όμως η τιμωρία του περιορίστηκε σε απλή επίπληξη. Ο άνδρας είναι υπάλληλος του δήμου και μάλιστα είχε κατέβει ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος. Επιπλέον, είναι μέλος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου και ανήκει σε κάποιον σύλλογο χωρισμένων πατεράδων που μάχονται για «το δικαίωμα στην συνεπιμέλεια».

Οι δηλώσεις της δικηγόρου της άτυχης μητέρας

«Η ενδοοικογενειακή βία δεν είναι ιδιωτική υπόθεση. Είναι ένα χρόνιο κοινωνικό φαινόμενο, το οποίο την τελευταία κυρίως δεκαετία, μετά την ψήφιση του ν. 3500/2006, την ενσωμάτωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης στην Εθνική Νομοθεσία και την σταδιακή παράκαμψη της « κουλτούρα ανοχής» της βίας που διαπράττεται εντός ή εκτός του οικογενειακού βίου, απαιτεί α) διερεύνηση του είδους και των μορφών της από τους φορείς άσκησης του κοινωνικού ελέγχου β) ιδιαίτερη αντιμετώπιση από τους φορείς ψυχικής υγείας και γ) επιπρόσθετη θεσμική προσέγγιση.

Η ενδοοικογενειακή βία αφορά την δημόσια υγεία και πρέπει να αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα και αυστηρότητα. Επιστημονικά δεδομένα επισημαίνουν ότι πράξεις ενδοοικογενεικής βίας ακόμη και όταν τελούνται ενώπιον παιδιών, επιδρούν αρνητικά στην ψυχοκοινωνική εξέλιξη των ανηλίκων, με κίνδυνο το φαινόμενο να διαιωνίζεται», δήλωσε στο protothema.gr η συνήγορος υπεράσπισης της μητέρας- θύματος ξυλοδαρμού, κ. Κασσιανή Σκολαρίκη.

«Στις περιπτώσεις αυτές τα θύματα χρειάζονται αρωγή, αφού βρίσκονται σε δυσχερή θέση και ψυχικά τραυματισμένα, βιώνουν σύγχυση, άγχος, άρνηση, αναπτύσσουν φοβίες, αισθάνονται αβοήθητα με συνέπεια να εμφανίζουν πέρνα από τις ψυχολογικές, σωματικές και οικονομικές επιπτώσεις.

Η κοινωνική πραγματικότητα της ενδοοικογενειακής βίας και η ποινική της διάσταση απασχόλησαν τη νομοθεσία σε διεθνές, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο στην κατεύθυνση προστασίας των θυμάτων ( ιδιαίτερα των γυναικών και παιδιών) και παλαιότερα.

Ειδικότερα το συμβούλιο της Ευρώπης με τη σύσταση R (79)17 για τη προστασία των παιδιών από την κακομεταχείριση και αργότερα με τη σύσταση R (85) 4 για τη βία στην οικογένεια, παρότρυνε τα κράτη – μέλη να διαμορφώσουν πολιτικές αντιμετώπισης της ενδοοικογενειακής βίας και δομές για την υποστήριξη των θυμάτων τους», συνέχισε και πρόσθεσε: «Ο ΟΗΕ από την πλευρά του υιοθέτησε το 1995 την Πλατφόρμα Δράσης του Πεκίνου, με στόχο την προώθηση της ισότητας ανδρών και γυναικών, την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού.

Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία με ψήφισμά της το 1997 θέσπισε ένα σύνολο δράσεων για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Επίσης ο ΟΗΕ με την απόφαση 58/147 του 2004 προέβαλλε την ανάγκη θεσμοθέτησης από τα κράτη συγκεκριμένων νομοθετικών μέτρων για την ποινικοποίηση της ενδοοικογενειακής βίας και την εξασφάλιση παροχής βοήθειας στα θύματα.

Σημαντικό βήμα στην Ελλάδα ήταν η ποινικοποίηση του stalking (Συστηματική παρακολούθηση με κακόβουλη πρόθεση) και η εναρμόνιση με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης. To stalking είναι άμεσα συνδεδεμένο με υποθέσεις ενδιοικογενειακής βίας ενώ το προφίλ των παρακολουθούντων διακρίνεται σε rejected και predatory , οι οποίοι σύμφωνα με τα επίσημα δεδομένα φθάνουν πιο εύκολα σε κακοποίηση».

Σχετικά με τον νόμο για την ποινική διαμεσολάβηση, η κυρία Σκολαρίκη διευκρίνισε: «Παρά το γεγονός ότι ο ν. 3500/2006 θεσπίσθηκε χωρίς να έχουν προετοιμασθεί οι ανάλογες δομές, είναι σημαντικό το γεγονός ότι προβλέπει το θεσμό της ποινικής διαμεσολάβησης. Ο θεσμός αυτός αν εφαρμοστεί συστηματικά από τους εμπλεκόμενους σε μία δίκη, μπορεί να οδηγήσει σε καταστολή του φαινομένου, αφού αντιμετωπίζει τον δράστη πράξεων ενδοοικογενειακής βίας ως θύμα προηγούμενων προσωπικών του βιωμάτων ακόμη και του ίδιου του περιβάλλοντός του και τον καλεί να παρακολουθήσει ειδικό συμβουλευτικό και θεραπευτικό πρόγραμμα. ,

Ο ίδιος νόμος υποχρεώνει τον εκπαιδευτικό, όχι μόνο όταν διαπιστώνει με τις δικές του αισθήσεις ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος μαθητή ενδοικογενειακή βία, αλλά και όταν πληροφορείται τέτοια, να το ανακοινώσει αρμοδίως. Είναι ακόμη σκοτεινός ο πραγματικός αριθμός της εγκληματικότητας των συμπεριφορών εκείνων που υπάγονται στην σφαίρα της ενδοοικογενειακής βίας, αφού η βία αυτή, ακόμη μέχρι και σήμερα κινείται μεταξύ σιωπής, ανοχής και συγκάλυψης. Προτεραιότητα της πολιτείας θα πρέπει να είναι η ενημέρωση των πολιτών στα θέματα της βίας, ενώ σημαντική είναι η συμβολή και στήριξη της ΕΛΑΣ το τελευταίο χρονικό διάστημα και με ημερίδες που διοργανώνονται κατά τόπους».

Η συνήγορος της άτυχης μητέρας στάθηκε ακόμη στην ανάγκη για νέες δομές για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας: «Εκτός από την ενημέρωση των πολιτών, μαθητών και εκπαιδευτικών, θα πρέπει να υπάρξουν και εξειδικευμένες δημόσιες δομές αποκλειστικά για θέματα ενδοοικογενειακής βίας με επανδρωμένο προσωπικό από ψυχιάτρους, ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς για την πρόληψη αλλά και την αντιμετώπιση των συνεπειών αυτής, ώστε σε συνεργασία με τους αρμόδιους εισαγγελικούς λειτουργούς να προληφθεί η επέκταση του φαινομένου και να βοηθηθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι (θύμα και θύτης). Σήμερα σήμερα αυτές οι δομές είναι επιφορτισμένες και με άλλο αντικείμενο εργασίας.

Χρειάζεται λοιπόν ένα ακόμη βήμα και από την πολιτεία για την προστασία της οικογένειας και της λειτουργίας των μελών της, ώστε όλοι μαζί να βοηθήσουμε σε υγιείς οικογένειες και ακόμη και αν είναι διαζευγμένες, τα παιδιά όλων να μεγαλώσουν στα πλαίσια των συνταγματικών αρχών της αξιοπρέπειας, της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και της αυτοδιάθεσης».

Πηγή: protothema.gr