Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται ο υποβρύχιος πόλεμος στο βυθό του Αιγαίου με τις δυνάμεις του τουρκικού ναυτικού  να αδυνατούν να εντοπίσουν τα αόρατα ελληνικά υποβρύχια. Τα ελληνικά υπερόπλα που διαθέτει η εθνική φαρέτρα αποτελούν εδώ και μία εβδομάδα τον μεγάλο πονοκέφαλο του Oruc Reis, αλλά και των τουρκικών δυνάμεων που έχουν αναπτυχθεί στα νότια του Καστελορίζου, πρωταγωνιστώντας σε έναν ιδιότυπο υποβρύχιο πόλεμο.

Πρόκειται για τα περίφημα «υποβρύχια που γέρνουν» για τα οποία ο Βαγγέλης Βενιζέλος κινδύνεψε δέκα φορές να πάει σε ειδικό δικαστήριο, εντάσσοντάς τα στη δύναμή μας. Ο τότε υπουργός Άμυνας, Βαγγέλης Βενιζέλος, επέμενε ότι ήταν πιο συμφέρουσα – εθνικά και οικονομικά – η συνέχιση της ναυπήγησης και της αναβάθμισής τους, παρά τη διακοπή των συμβάσεων που είχαν υπογραφεί όπως τότε υποστήριζε σύσσωμη η αντιπολίτευση.

Τα τέσσερα υποβρύχια τύπου 214 είχε παραγγείλει η Αθήνα από τη Γερμανία το 2000. Τα νέα υποβρύχια βρίσκονταν ακόμη «στα χαρτιά» και παρουσιάζονταν ως υπερόπλα, που θα έδιναν σημαντικό επιχειρησιακό πλεονέκτημα στο Πολεμικό Ναυτικό. Βασικά σημεία της υπεροχής τους έναντι των άλλων υποβρυχίων, η χρήση νέας τεχνολογίας, που τους επέτρεπαν πολύ μεγαλύτερη παραμονή κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και τα καθιστούσαν δυσδιάκριτα για τα εχθρικά ραντάρ. Το 2004, το πρώτο υποβρύχιο της σύμβασης καθελκύστηκε στα ναυπηγεία του γερμανικού ομίλου HDW, στο Κίελο και βαφτίστηκε «Παπανικολής».

Έξι χρόνια μετά την τελετή καθέλκυσης και ονοματοδοσίας του υποβρυχίου «Πιπίνος», στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τα περίφημα υποβρύχια στέλνουν σήμερα μήνυμα ισχύος στις ελληνικές θάλασσες, τερματίζοντας το εθνικό ανέκδοτο….