Η πανδημική κρίση με την καθίζηση της παγκόσμιας οικονομίας οδήγησε σε ανοδικές τάσεις της φτώχειας σε ολόκληρο το κόσμο. Στην χώρα μας τα μεγαλύτερα θύματα αυτής της φτώχειας είναι τα παιδιά.
Είναι δύσκολο να οριστεί τι είναι η παιδική φτώχεια. Η Συντονίστρια του Εθνικού Παρατηρητηρίου Παιδικής Ευημερίας του Οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού», (C.W.-SMILE), Δρ. Λεριού Ειρήνη, ως παιδική φτώχεια ορίζει: Οποιαδήποτε εν δυνάμει στέρηση της ευχαρίστησης προκαλείται στα παιδιά , ως αποτέλεσμα της πλήρους αποστέρησης ή της μη επαρκούς ποσοτικής ή ποιοτικής διάθεσης κάποιων οικονομικών ή μη οικονομικών παραγόντων. Οι οικονομικοί παράγοντες είναι το εισόδημα, υλικά αγαθά (διατροφή, ασφαλής θέρμανση, ηλεκτρικό ρεύμα, κ.α.), κ.α.. Μη οικονομικοί παράγοντες είναι η υγεία, η εκπαίδευση, ο ελεύθερος χρόνος, ο πολιτισμός, κ.α. (Leriou, 2022, Section 2).
Σύμφωνα με το διεθνές, επιστημονικό περιοδικό ChildIndicatorsResearch, που δημοσίευσε την έρευνα του Παρατηρητηρίου τον περασμένο Αύγουστο με τίτλο “Understanding and Measuring Child Well-being in the Region of Attica, Greece: Round four” και όπως αυτή η έρευνα ανακοινώθηκε από την Δρ. Λεριού, στις Η.Π.Α. στο διεθνές, επιστημονικό συνέδριο “ISQOLS 2022 Conference: Burlington, Vermont, U.S.A.”:
1 στα 7 παιδιά βρίσκεται σε καθεστώς οικονομικής φτώχειας,
1 στα 5 παιδιά στερούνται την διατροφή τους σε ποσότητα και ποιότητα,
1 στα 7 παιδιά στερούνται άνετες κι επαρκείς συνθήκες διαβίωσης στο σπίτι,
με 1 στα 3 παιδιά να δηλώνει υγρασία ή κρύο στο σπίτι,
1 στα 9 παιδιά είτε δεν θερμαίνεται καθόλου είτε θερμαίνεται με μη ποιοτικές ή/και επικίνδυνες μεθόδους θέρμανσης,
1 στα 10 παιδιά είτε έμειναν χωρίς ρεύμα είτε κινδύνευσαν να μείνουν χωρίς ρεύμα,
1 στα 7 παιδιά διαβιούν σε νοικοκυριό που δεν εργάζεται κανένας κηδεμόνας τους,
1 στα 3 παιδιά στερούνται μια εκπαίδευση που να μην τους καλλιεργεί μόνο δεξιότητες αλλά και το πώς πρέπει να είναι ως ωραίοι άνθρωποι.
Όσον αφορά λοιπόν την εν λόγω δημοσιευμένη έρευνα της Δρ. Λεριού στο ChildIndicatorsResearch, εκδόσεων Springer, όπου εκπονήθηκε στην Αττική που αποτελεί την μητροπολιτική περιφέρεια της χώρας κι άρα τα αποτελέσματα αυτά είναι αντιπροσωπευτικά για όλη την Ελλάδα, για την εξάλειψη της παιδικής φτώχειας στην Ελλάδα έμφαση θα πρέπει να δοθεί σε συγκεκριμένα group παιδιών και ειδικότερα:
αναφορικά με την διατροφή η έμφαση θα πρέπει να δοθεί σε μαθητές του Γυμνασίου και του Λυκείου, όπως και σε μονογονεϊκά νοικοκυριά με μητέρα
αναφορικά με την ανεργία η έμφαση θα πρέπει να δοθεί σε μονογονεϊκά νοικοκυριά με πατέρα
αναφορικά με μια εκπαίδευση η οποία δεν θα καλλιεργεί μόνο δεξιότητες, αλλά και το πώς πρέπει να είναι τα παιδιά ως ωραίοι άνθρωποι, η έμφαση θα πρέπει να δοθεί σε μαθητές του Λυκείου.
Ενώ, υπό το πρίσμα των ληπτών αποφάσεων οικονομικής πολιτικής η έμφαση θα πρέπει να δοθεί στα Δημόσια Οικονομικά.
Η δημοσιευμένη έρευνα του Παρατηρητηρίου C.W.-SMILE, δεν περιορίζεται σε απλή παράθεση της περιγραφής της κατάστασης της ποιότητας της ζωής των παιδιών στη χώρα μας, αλλά προβαίνει στην πρόταση συγκεκριμένων πολιτικών για την εξάλειψη της φτώχειας. Οι πολιτικές αυτές σύμφωνα με την Δρ. Λεριού, εστιάζουν και διαφοροποιούνται στις αστικές, νησιωτικές κι αγροτικές περιοχές:
ο θεσμός των σχολικών γευμάτων θα πρέπει να επεκταθεί από τα Δημοτικά στα Γυμνάσια και στα Λύκεια σε όλη τη χώρα,
για τον μετριασμό της αύξησης των ανισοτήτων που δημιούργησε η πανδημική κρίση στην διατροφή των παιδιών θα πρέπει να προτιμηθεί υπό σκοπιάς Δημόσιων Οικονομικών η άμεση παρά η έμμεση φορολογία, για αυτό προτείνεται πλήρης απαλλαγή από ΦΠΑ στα βασικά είδη παιδικής διατροφής,
για να γίνουν τα παιδιά περισσότερο ορατά στη σφαίρα του δημόσιου διαλόγου προτείνεται η ίδρυση ξεχωριστού Υπουργείου που θα αφορά αποκλειστικά και μόνο την ευημερία (οικονομική και μη οικονομική) των παιδιών και η στελέχωση του να γίνεται αυστηρά μόνο με ακαδημαϊκούς/ερευνητές/επιστήμονες, κ.α., που ο καθένας από αυτούς θα εξειδικεύεται ταυτόχρονα στα Οικονομικά της Ευημερίας, στα Δημόσια Οικονομικά, στην Παιδική Ευημερία/Φτώχεια και στην Γενική (Κοινωνική) Ευημερία,
το νέο, αυτό, προτεινόμενο Υπουργείο θα πρέπει να έχει ως πρότυπο του και να συμβουλεύεται οργανισμούς όπως «Το Χαμόγελο του Παιδιού», οι οποίοι έχουν αναγνωριστεί για την συνεισφορά τους και το έργο τους ως προς την βελτίωση της παιδικής ευημερίας (οικονομικής και μη οικονομικής).