Οι Έλληνες πολίτες, μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι εν μέσω της διπλής κρίσης που ζούμε, υγειονομικής και οικονομικής. Υπάρχουν παραδείγματα που γεννούν ελπίδα.
Διότι στο επιτελικό κράτος, κανείς δεν χάνεται, αρκεί να είναι πρόθυμος να κάνει και να πει οτιδήποτε για να καλοπιάσει το χέρι που θα τον ταΐσει.
Έτσι λοιπόν, εδώ και λίγες μέρες ο -κατά δήλωσή του- μέγας φιλελεύθερος και κυρίως Αντικρατιστής Γρηγόρης Ψαριανός, θα σιτίζεται στο Πρυτανείο του Παναγιώτη Πικραμμένου.
Σύμφωνα με το σχετικό ΦΕΚ, “ο Γρηγόριος Ψαριανός προσλαμβάνεται σε θέση συνεργάτη στο Ιδιαίτερο Γραφείο του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Παναγιώτη Πικραμμένου”.
Οι αρμοδιότητες δεν περιγράφονται, αλλά αν ακούσουμε καμιά μέρα τον κ. Πικραμμένο να χυδαιολογεί από το βήμα της Βουλής, θα ξέρουμε ότι τα λεφτά μας έπιασαν τόπο.
Η πορεία του Ψαριανού, είναι γνωστή και δεν υπάρχει λόγος να την επαναλάβουμε. Έχει εφαρμόσει όσο λίγοι στην Ελλάδα, το Μαρξιστικό (του Γκραούτσο όχι του Καρόλου), “αυτές είναι οι αρχές μου. Αν δεν σου αρέσουν έχω και άλλες” και με αυτό πορεύθηκε και πρόκοψε.
Πέρα από το ότι δηλώνει φανατικός αντικρατιστής, έχει κατά καιρούς ειρωνευτεί κάθε κοινωνική ομάδα που διεκδίκησε οτιδήποτε, ακόμα και τα ΑΜεΑ.
Ωστόσο, πλέον διαβάζεται ως μια τελευταία ειρωνεία προς τον μελοντικό του εαυτό, το tweet για τον Νίκο Καρανίκα, τον οποίο πληρώναμε ως “σύμβουλο” κατά την προηγούμενη διακυβέρνηση.
“Παίρνουμε όλα τα λάθος μέτρα και τσεπώνουμε φράγκα για να διορίζουμε ‘Καρανίκες’”, είχε γράψει τότε ο Γρηγόρης Ψαριανός, ο οποίος όπως αποδείχθηκε, ονειρευόταν να γίνει Καρανίκας και τα κατάφερε.
Όταν η Νέα Δημοκρατία ήταν αντιπολίτευση, είχε κάνει σημαία της τον διορισμό Καρανίκα στο Μέγαρο Μαξίμου επί Τσίπρα. Ήταν εύκολο να το κάνει καθώς πρόκειται για την πιο αστεία παρουσία, που έχει υπάρξει ποτέ στο Μέγαρο Μαξίμου, ίσως και σε οποιοδήποτε Μέγαρο στον κόσμο.
“Το επιτελικό κράτος δεν θα πληρώνει καρανίκες” έλεγαν, αλλά θα έχει τεχνοκράτες, επιστήμονες και ανθρώπους που θα εκσυγχρονίσουν τη χώρα. Ήρθαν οι τεχνοκράτες και πληρώνουν και αυτοί Καρανίκες.
Αποτυχημένοι πολιτευτές έγιναν διοικητές και διοικήτριες στα νοσοκομεία, αποκτήσαμε υπεύθυνο για θέματα Λατινικής Αμερικής (προφανώς λόγω της γεωγραφικής μας θέσης), διορίστηκαν στρατιές δημοσιογράφων για καλή επικοινωνιακή διαχείριση εξοχικών, όταν έχουμε εκατόμβη νεκρών και οικονομική καταστροφή και τώρα μπήκε και το κερασάκι στην τούρτα της αξιοκρατίας με τον διορισμό ενός γαλάζιου Καρανίκα.
Το πραγματικό ζήτημα εδώ βεβαίως δεν είναι το βόλεμα του κάθε Ψαριανού. Είναι η εξαπάτηση του ελληνικού λαού, η διαστρέβλωση εννοιών, αλλά και το πού ξοδεύονται τα χρήματα μας.
Το “επιτελικό κράτος”, όπως παλιότερα ο “εκσυγχρονισμός”, είναι μια κατασκευή της πραγματικότητας, ένα λούστρο, που κρύβει το παλιό καλό πελατειακό κράτος με τις δουλίτσες και τις χυδαίες εξυπηρετήσεις.
Ποιος πολίτης δεν θέλει τα λεφτά του να πιάνουν τόπο; Ποιος δεν θέλει καλά οργανωμένα νοσοκομεία και σχολεία, οδικό δίκτυο, γρήγορες υπηρεσίες.
Η αξιοκρατία και ο εκσυγχρονισμός, είναι το ζητούμενο από όλους, αλλά θα πρέπει να συμφωνήσουμε τι εννοούμε όταν αναφερόμαστε σε αυτά.
Μας “εκσυγχρονίζουν” τόσα χρόνια και ακόμα μιλάμε για ελλείψεις, για καθυστερήσεις, γραφειοκρατία, για αίθουσες που δεν υπάρχουν και για την… πάταξη της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου.
Και αυτό γίνεται γιατί όταν διάφοροι επιτελικοί μιλούν για “τεχνοκράτες και εκσυγχρονισμό” στην Ελλάδα, εννοούν απλώς τον εκσυγχρονισμό της ζωής των λίγων με τα λεφτά των πολλών.
Για να γίνει αυτό χρειάζεται να πετούν και ξεροκόμματα σε αυτούς που γαβγίζουν καθημερινά για τον σκοπό τους.
Έτσι αντί να προσλαμβάνουμε γιατρούς, διορίζουμε Ψαριανούς, πάντα εις υγείαν των κορόιδων.
