«Τιμούμε σήμερα πολιτικά τη μνήμη του παιδιού μας Βασίλειου που πέθανε πριν γιάνουν τα 7 πλευρά του, που άνανδροι εδώ μπροστά στο χώρο της δικαιοσύνης του τάσπασαν. Μόνο άνανδροι, δειλοί και ανάξιοι συμπεριφέρονται έτσι σε ανυπεράσπιστους πολίτες.

Τιμούμε τη μνήμη του παιδιού μας Βασίλειου που πέθανε ταλαιπωρημένος σωματικά και με ανοιχτές τις πληγές της ψυχής του. Του παιδιού μας που όταν εγώ τον βρήκα στις 14 Ιουνίου 2020, τότε που τον πέταξαν έξω από το τμήμα, τον είδα να μη μπορεί να σταθεί πουθενά από τους πόνους και τα δάκρυά του έτρεχαν ποτάμι, γύρισε και μου είπε: πατέρα να ξέρεις ότι μέσα στο Τμήμα που συνέχισαν να με χτυπούν πάνω στα χτυπημένα πλευρά μου και να προσπαθούν να με εξευτελίσουν, να ξέρεις ότι δεν έβγαλα ούτε ένα δάκρυ, γιατί δεν ήθελα να το δουν οι φασίστες βασανιστές μου!

Τιμούμε τη μνήμη του παιδιού μας Βασίλειου, ζώντας σε μια πόλη που είναι γεμάτη καυσαέριο και αρρώστιες εξαιτίας της καύσης σκουπιδιών.

Τιμούμε τη μνήμη του παιδιού μας Βασίλειου, ζώντας σε μια χώρα όπου καθημερινά κυριαρχεί η αστυνομική βία.

Οι πολίτες και τα κινήματα οφείλουμε να αντιπαλέψουμε αυτή την αστυνομική βία.

Τιμούμε τη μνήμη του παιδιού μας Βασίλειου, ζώντας σε μια χώρα όπου κανένας πολιτικός δεν έχει την ανδρεία να πει: ναι έκανα λάθος, ναι είπα ψέματα, ναι έσφαλα, αναλαμβάνω την ευθύνη και παραιτούμαι.

Ζούμε σε μια χώρα όπου δεν υπάρχει δημοκρατία.

Τιμούμε τους αγώνες του παιδιού μας, Βασίλειου, για μια καλύτερη και πιο δίκαιη κοινωνία.

Αυτά είναι η παρακαταθήκη μας».