Ανοίγει συνεχώς τη βεντάλια των διεκδικήσεων στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο το καθεστώς Ερντογάν, αξιώνοντας δήθεν δικαιώματα σε αέρα και θάλασσα.
Ο «σουλτάνος», βλέποντας τη γερμανική Ευρώπη και την Αμερική να… σφυρίζουν αδιάφορα στις επικίνδυνες προκλήσεις του, οδηγεί τις σχέσεις με την Ελλάδα στα άκρα, θέτοντας σε κίνδυνο την ειρήνη στην ανατολική Μεσόγειο.
Κεντρικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια έχουν και οι «λαγοί» του, τα κατευθυνόμενα τουρκικά ΜΜΕ, που με ψευδή και ανυπόστατα δημοσιεύματα και όργιο προπαγάνδας, ρίχνουν «λάδι στη φωτιά» της έντασης.
Όπως αναφέρει η Doğu Akdeniz Politik, το καθεστώς Ερντογάν, στο πλαίσιο της «Γαλάζιας Πατρίδας» αυξάνει την περιοχή όπου έχει δικαιώματα έρευνας και διάσωσης από την Κάρπαθο έως και την Κύπρο, αγνοώντας τους πάντες.
Ο υπουργός Μεταφορών και Υποδομών, Adil Karaismailoğlu, δήλωσε: «Επεκτείναμε την περιοχή ευθύνης αναζήτησης και διάσωσης στην Γαλάζια Πατρίδα μας για να συμπεριλάβουμε τις περιοχές αναζήτησης των εθνικών μας πλοίων που λειτουργούν στην Ανατολική Μεσόγειο. Καλή τύχη στη χώρα μας στο νέο Εθνικό Σχέδιο Έρευνας και Διάσωσης».
Πρόκειται για μονομερή, αυθαίρετη και παράνομη ενέργεια. Μία πέρα για πέρα επικίνδυνη πρόκληση, με τους Τούρκους να «φλερτάρουν» έντονα με την εμπόλεμη σύρραξη.
Τι εννοούμε; Αφού το καθεστώς Ερντογάν δεν κατάφερε να οδηγήσει τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις σε «απερισκεψία», εισπράττοντας πάντα ψύχραιμες και δυναμικές απαντήσεις, «επενδύει» στην σύγκρουση μέσω του τομέα Έρευνας και Διάσωσης.
Όπως ακριβώς έγινε και στη Χάλκη τον Αύγουστο, με τους Τούρκους να αμφισβητούν την ελληνική κυριαρχία και να παρενοχλούν ελληνικό ελικόπτερο που είχε σπεύσει για να περισυλλέξει μετανάστες.
Τι επιδιώκουν οι Τούρκοι; Να θέσουν ολόκληρο το Αιγαίο σε καθεστώς αμφισβήτησης ακόμα και δυτικά του 25ου Μεσημβρινού. Δηλαδή, να μετατρέψουν το μισό Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο σε «νεκρή ζώνη», αυξάνοντας τις διεκδικήσεις τους τόσο για το καθεστώς των ελληνικών νησιών όσο και για τα δικαιώματα που δήθεν έχουν στον εναέριο και θαλάσσιο χώρο.
Να γίνει δηλαδή το Αιγαίο και η ανατολική Μεσόγειος μια μεγάλη «γκρίζα» περιοχή όπου Ελλάδα και Τουρκία θα έχουν τα ίδια δικαιώματα και μάλιστα με τα ελληνικά ακριτικά νησιά να είναι αποστρατικοποιημένα, χωρίς αμυντική θωράκιση.
Η Τουρκία διεκδικεί μεγαλύτερη εμπλοκή στον ευαίσθητο τομέα της Έρευνας και Διάσωσης (SAR), απαιτώντας τον έλεγχο του εναέριου και θαλάσσιου χώρου του Αιγαίου μέχρι τον 25ο Μεσημβρινό, ο οποίος διχοτομεί το Αιγαίο καθώς ξεκινά από τα παράλια του Νέστου ποταμού, δυτικά της Ξάνθης, διέρχεται δυτικά της Λήμνου, περνά σε απόσταση αναπνοής από το Στενό του Καφηρέα (Εύβοια), διασχίζει την Τήνο και καταλήγει δυτικά στο Ηράκλειο Κρήτης.
Η έρευνα και διάσωση για τα ναυτικά ατυχήματα, ρυθμίζεται από τη «Διεθνή Σύμβαση (του Αμβούργου) για την θαλάσσια έρευνα και διάσωση του 1979 – International Convention on Marine Search and Rescue», την οποία η Ελλάδα κύρωσε με το Νόμο 1844/1989.
Η Ελλάδα ασκεί τον συντονισμό των ενεργειών έρευνας και διάσωσης εντός του FIR Αθηνών, από τότε που αυτό δημιουργήθηκε, τη δεκαετία του ’50.
Η ανάληψη αρμοδιοτήτων για έρευνα και διάσωση εντός του FIR Αθηνών, πέρα από την ανθρωπιστική διάσταση, αντικατοπτρίζει τη γεωγραφική πραγματικότητα στην περιοχή, δεδομένων των διάσπαρτων ελληνικών νησιών στο Αιγαίο, που επιτρέπουν την πλέον άμεση, ταχεία και αποτελεσματική, παροχή υπηρεσιών για την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.
Στις 7 Απριλίου 1989, ο ICAO επιβεβαίωσε ότι οι περιοχές ευθύνης της Ελλάδος και της Τουρκίας σχετικά με την αεροναυτική έρευνα και διάσωση παραμένουν αμετάβλητες, όπως αυτές έχουν ορισθεί και συμφωνηθεί στο πλαίσιο του Οργανισμού. Επίσης, πρόσφατη τροποποίηση του Annex 12 του ICAO για την Έρευνα και Διάσωση διατηρεί την αρχή του καθορισμού περιοχών ευθύνης, πράγμα που επιβεβαιώνει εμμέσως την ελληνική αρμοδιότητα για αεροναυτική έρευνα και διάσωση σε ολόκληρο το FIR Αθηνών.
Παρόλα αυτά, τα τουρκικά πλοία δεν αναγνωρίζουν τις ελληνικές επιχειρήσεις SAR στην θάλασσα. Έτσι σε περίπτωση ατυχήματος όχι μόνο δεν καλούν σε βοήθεια τις ελληνικές αρχές, αλλά σαμποτάρουν το έργο της διάσωσης διακινδυνεύοντας την ζωή τους, ώστε να κατηγορήσουν έπειτα την Ελλάδα για αναξιοπιστία και κακή διεκπεραίωση του έργου της Έρευνας και Διάσωσης.
Η Τουρκία ζήτησε από τον ΙΜΟ το 1980 να εγκρίνει το μισό Αιγαίο ως περιοχή Έρευνας και Διάσωσης της Άγκυρας, ζητώντας ακόμα τη δημιουργία 11 θαλασσίων πεδίων βολής. Το τουρκικό αίτημα απορρίφθηκε.
Η Άγκυρα επανήλθε όμως δριμύτερη και ξαφνικά το 2001 η τουρκική Εθνοσυνέλευση ψήφισε τον τουρκικό νόμο 24611/12-12-2001, σύμφωνα με τον οποίο ορίζει μονομερώς το μισό Αιγαίο και το βόρειο τμήμα του FIR Λευκωσίας ως περιοχή της Άγκυρας για θαλάσσια Έρευνα και Διάσωση.
Ο ΙΜΟ δυστυχώς, χωρίς να υπάρξει τότε αντίδραση της Αθήνας, συμπεριέλαβε τον τουρκικό νόμο στο διεθνές εγχειρίδιο του που αφορά σε θαλάσσια Έρευνα και Διάσωση.
