Θλίψη έχει προκαλέσει στην Πάτρα η είδηση του θανάτου του 31χρονου Βασίλη Όρρου που έχασε τη μάχη με τον κοροναϊό.
Ο ίδιος ήταν διασωληνωμένος τις τελευταίες 15 μέρες στη ΜΕΘ του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών και είχε νοσήσει και το καλοκαίρι από κοροναϊό και, επειδή δεν είχε παρέλθει το εξάμηνο, δεν είχε κάνει το εμβόλιο.
Το δεύτερο συναπάντημά του με τον ύπουλο ιό δυστυχώς ήταν θανατηφόρο και προχθές το βράδυ τα αντισώματά του δεν μπόρεσαν να τον αναχαιτίσουν.
Η σύζυγος του Ελένη γράφει το μήνυμά της, αποχαιρετώντας τον σύζυγό της:
«Πάντα μου έλεγες ότι θα πεθάνεις νέος. Πόσο ήλπιζα ότι έκανες λάθος. Πάντα μου έλεγες «Ελπίζω να πεθάνω πρώτος γιατί αν πεθάνεις δεν θα μπορώ να ζήσω άλλο». Πάντα έλεγες ότι δεν θα ήθελες ποτέ να είσαι σε υποστήριξη ζωής, και έτσι η όμορφη και αθώα καρδιά σου απλά άφησε να φύγει.
Έχω ευχηθεί αμέτρητες φορές να μπορούσα απλά να αλλάξω θέση μαζί σου, αλλά τώρα ξέρω ότι ήθελες να είμαι εδώ για το αγόρι μας, η ζωντανή απόδειξη ότι ήσουν αληθινός.
Λένε ότι χρειάζεται ένα χωριό για να μεγαλώσεις ένα παιδί, και αυτό ακριβώς πρόκειται να συμβεί. Ξέρω ότι ξέρεις ότι είναι σε ασφαλή χέρια, και ξέρω ότι επιτέλους επανενώθηκες με τον φύλακα άγγελό σου, τον αδερφό σου
Μου λείπουν οι μεγάλες αγκαλιές σου, το όμορφο χαμόγελό σου, τα αστεία του μπαμπά σου που έκαναν τα μάτια μου να γυρίζουν. Μου λείπει ο τρόπος που έπαιζες και γελούσες με τον Yioti και με έκανες να αισθάνομαι απόλυτα σίγουρος ότι ήσουν ο καλύτερος μπαμπάς που θα μπορούσαν να έχουν τα μωρά μου. Ήσουν ο καλύτερός μου φίλος Chili. Περάσαμε χρόνια τραύματος και σκότους και όταν βρεθήκαμε τελικά είδαμε το φως.
Αλλάξαμε ο ένας τον άλλον με τον πιο όμορφο τρόπο και είμαι τόσο περήφανη για τον άντρα που έγινες. Είχες την πιο ευγενική καρδιά και τις πιο αγνές προθέσεις, και με αγάπησες περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο.
Ευγενικέ μου γίγαντα, φασόλι τσίλι μου, δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει τώρα. Δεν είμαι προετοιμασμένη για ό,τι χρειάζεται για να μεγαλώσω το αγόρι μας χωρίς εσένα. Αλλά όταν κοιτάζω το όμορφο πρόσωπό του και τη μύτη που μοιράστηκες, ξαφνικά ξέρω ότι έχω τη δύναμη που χρειάζεται για να μεγαλώσω έναν άντρα.
Θα σε ξέρει πάντα, με περισσότερους από έναν τρόπους. Εσύ θα είσαι το πρότυπό του και αν αποδειχθεί ο μισός άντρας που ήσουν, εγώ θα είμαι η πιο περήφανη μητέρα στη γη. Θα τον βλέπεις να μεγαλώνει και θα νιώθει την παρουσία σου σε κάθε βήμα. Υπόσχομαι
Σε αγαπώ με όλη μου την καρδιά ψυχή μου με όλα όσα είμαι. Δεν αντέχω τον πόνο. Παρακαλώ καθοδήγησέ με και προστάτεψέ μας. Δεν μπορώ να το κάνω αυτό χωρίς εσένα.
Επιτέλους, απελευθερώθηκες από τους ανθρώπινους δεσμούς σου, άγγελέ μου. Αναπαύσου στον παράδεισο. Μου λείπεις τόσο γαμώτο πολύ.»