Οι οργανωτές έστησαν πάνω στο ποτάμι ένα πολύχρωμο σόου που δεν κατάφερε να το σταματήσει ούτε λεπτό η δυνατή βροχή που έπεφτε στην πόλη. Το αντίθετο μάλιστα, καθώς το σκηνικό του καιρού μας χάρισε στιγμές που θα θυμόμαστε για καιρό.

Και στη λήξη της τελετής, είδαμε μια παρέλαση σπουδαίων αθλητών του χθες και του σήμερα, έναν ευφάναστο βωμό και μια στιγμή στο τέλος, την επανεμφάνιση της Σελίν Ντιόν, που συγκίνησε για την ερμηνεία της, περισσότερο ίσως για την ίδια την παρουσία της.

Τα καραβάκια-μύγες

Από τη γέφυρα Οστερλίτς, γύρω στα 100 πλοιάρια είχαν αναλάβει να μεταφέρουν στον Σηκουάνα τους περίπου 7.000 αθλητές και αθλήτριες από τις 206 αποστολές που συμμετείχαν στην τελετή. Τα πλοιάρια, οι μύγες όπως τα λένε στο Παρίσι (που ενισχύθηκαν και μερικά από το Στρασβούργο), ήταν μια από τις πιο ωραίες εικόνες της τελετής.

Ο Γιάννης και η Αντιγόνη

Η είσοδος της Ελλάδας στη μοντέρνου τύπου παρέλαση των αθλητών έγινε με τον Γιάννη Αντετοκούμπο και την χρυσή ολυμπιονίκη του βάδην Αντιγόνη Ντρισμπιώτη, μια εικόνα που θα θυμόμαστε για καιρό στην Ελλάδα και που δεν πέρασε απαρατήρητη ούτε από ξένα μέσα ενημέρωσης.

Κανένας τελικά δεν φοβήθηκε τη βροχή που έπεφτε ειδικά το πρώτο δίωρο της εκδήλωσης, ούτε από τους θεατές, ούτε από τους αθλητές, αλλά περισσοτερο ούτε από τους διοργανωτές που δεν φαίνεται να άλλαξαν τίποτα από τον αρχικό προγραμματισμό τους. Ίσα ίσα που με τη βροχή έγιναν πολλές στιγμές ακόμη πιο εντυπωσιακές.

Από τον Ζιντάν στον μυστηριώδη μασκοφόρο

Η φλόγα πέρασε από χίλια κύματα (και αυτά του Σηκουάνα) ως τη στιγμή που έφτασε στο βωμό. Ένας από αυτούς που την κράτησαν μέσα στην πόλη ήταν ο Ζινεντίν Ζιντάν, για να την παραδόσει σε παιδιά που την έφεραν από τις κατακόμβες του Παρισιού και τα χιλιάδες κρανία τους στην πόλη του σήμερα.

Κεντρικό πρόσωπο που σχολίαζε με τον τρόπο του τις ενότητες που είχαν στήσει οι οργανωτές, ένας μυστηριώσης μασκοφόρος άνδρας. Πέρασε από το Λούβρο, τη Νίκη της Σαμοθράκης, την Αφροδίτη της Μήλου και τη Μόνα Λίζα , από μνημεία, αλλά και το Διάστημα – εικονικά μόνο εκεί.

Τα τραγούδια

Η Lady Gaga, έστω και σε πλέιμπακ για τον φόβο της βροχής άνοιξε τον χορό των τραγουδιών

Εντυπωσιακή ήταν και η Αγιά Νακαμουρά με τους χορευτές της…

… αλλά ίσως πολύ περισσότερο εντυπωσιακό και πρωτοφανές ήταν το παντρεμα της μέταλ μπάντας Gojira… με τη σοπράνο Μαρίνα Βιότι

Η πιανίστα Sofiane Pamart, με ένα πιάνο που… καίγεται, και η τραγουδίστρια Juliette Armanet απέδωσαν πολύ όμορφα του «Imagine» του Τζον Λένον.

Το πάρτι

Χορός, πολύς χορός, με έντονη μουσική, ευρωπαϊκή. Αυτό είδαμε σε πολλές στιγμές της τελετής έναρξης, ένα πάρτι διαρκείας.

Μια μουσική που συνόδευε το ντεφιλέ που στήθηκε μέσα στην τελετή – δεν θα μπορούσε η Γαλλία να ξεχάσει αυτόν τον κλάδο.

Η ιστορία

Σε μια πόλη γεμάτη ιστορία, από μια χώρα που διαμόρφωσε τη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία, δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι αναφορές σε σπουδαία πρόσωπα. Πολύ περισσότερο στις 10 γυναίκες από τη γαλλική ιστορία: κάποιες περισσότερο γνωστές από άλλες, όλες όμως με καθοριστική δράση.

Ένα μήνυμα συμπερίληψης που οι διοργανωτές περνούσαν με κάθε ευκαιρία.

Το μεταλλικό άλογο που κάλπαζε στα κύματα

Ήταν σίγουρα μια από τις πιο δυνατές στιγμές, οπτικά και αισθητικά, της τελετής. Ένα άλογο που κάλπαζε πάνω στα κύματα του Σηκουάνα με μια ιππεά, ένα σύμβολο της ειρήνης, της αλληλεγγύης και του ολυμπιακοπυ πνεύματος.

Το αερόστατο

Λίγο πριν φτάσει η φλόγα στον βωμό ο Ζιντάν την παρέδωσε στον Ραφαέλ Ναδάλ και αυτός στη Σερένα Γουίλιαμς, στον Καρλ Λιούις, τη Μαρί-Ζοζέ Περέκ, σε τρεις Γάλλους Παραολυμπιονίκες και σε έναν αιωνόβιο πλέον Γάλλο ολυμπιονίκη ποδηλάτη.

Τον βωμό άναψαν ο Τεντί Ρινέρ (Ολυμπιονίκης του τζούντο) και η Μαρί Ζοζέ Περέκ (Ολυμπιονίκης του στίβου).

Σελίν Ντιόν

Ήταν η στιγμή που προκάλεσε τη μεγαλύτερη συγκίνηση στην τελετή. Χτυπημένη από μια ανίατη ασθένεια που της προκαλεί αφόρητους πόνους, η Σελίν Ντιόν σε μια από τις σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις, χρόνια μετά την απόσυρσή της από το τραγούδι, επέστρεψε για να τραγουδήσει Εντίθ Πιάφ. Και το έκανε με τρόπο μοναδικό.