Ο «Dr Doom» Νουριέλ Ρουμπινί, ο πασίγνωστος οικονομολόγος που προέβλεψε την τραπεζική κρίση του 2008 προειδοποιεί ότι μόνο οι αμερικανικές τράπεζες έχουν να αντιμετωπίσουν μία «ωρολογιακή βόμβα» μεγέθους 20 τρισεκατομμυρίων δολαρίων!

Και λέμε μόνο γιατί σε αυτό το τεράστιο ποσό δεν υπολογίζονται τα «σκοτεινά» ομόλογα των ευρωπαϊκών τραπεζών που είναι πολύ πιθανό ότι έχουν παρόμοιο μέγεθος, όπως έδειξε η κατάρρευση της Credit Suisse.

“Υπάρχουν 20 τρισεκατομμύρια δολάρια μόνο από τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα στο σύστημα αυτή τη στιγμή, οπότε αυτές οι απώλειες κατά κάποιο τρόπο αναδύονται επειδή οι τράπεζες δεν χρειάζεται να τα αποτιμήσουν στην αγορά”.

Ο Nouriel Roubini, ομότιμος καθηγητής στο Stern School of Business του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης – γνωστός και ως Dr Doom – προειδοποίησε ότι αυτό το μοιραίο ελάττωμα στα ομόλογα, το οποίο βρισκόταν στην καρδιά της ξαφνικής πτώσης της Silicon Valley Bank την περασμένη εβδομάδα, θα μπορούσε να προκαλέσει οποιαδήποτε αστάθεια στον αμερικανικό ή ευρωπαϊκό τραπεζικό τομέα να εξελιχθεί γρήγορα σε καταστροφή.

Τα συνταξιοδοτικά ταμεία, οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων και άλλοι μεγάλοι επενδυτές κινδυνεύουν επίσης, προειδοποίησε.

Προχωρώντας σε μία εκτενή ανάλυση για το τι ακριβώς συνέβη στην SVB και τους κίνδυνους του μέλλοντος είπε:

«Η SVB είχε δημιουργήσει ένα μεγάλο χαρτοφυλάκιο ομολόγων ενώ τα επιτόκια ήταν σχεδόν μηδενικά, αλλά η αξία αυτών των ομολόγων έπεσε όταν τα επιτόκια αυξήθηκαν και το νεοεκδιδόμενο χρέος έγινε πολύ πιο ελκυστικό για τους επενδυτές.

Τα παλιά ομόλογα άρχισαν να αντιπροσωπεύουν “μη πραγματοποιηθείσες ζημίες”.

Όταν τα προβλήματα στον τεχνολογικό τομέα ώθησαν τους καταθέτες της SVB να αρχίσουν να κάνουν μεγάλες αναλήψεις, η τράπεζα αναγκάστηκε να πουλήσει το χαρτοφυλάκιο ομολόγων της σε μια δυσμενή αγορά.

Αυτές οι “μη πραγματοποιημένες ζημίες” πραγματοποιήθηκαν εν τέλει και η SVB υπέστη ζημία 1,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων, οδηγώντας τελικά στην κατάρρευση της.

Οποιοδήποτε άλλο σοκ θα μπορούσε να έχει παρόμοιο φαινόμενο ντόμινο. Τα επίσημα στοιχεία της FDIC [U.S. Federal Deposit Insurance Corporation] έλεγαν ότι υπάρχουν 620 δισεκατομμύρια δολάρια μη πραγματοποιημένων ζημιών από τίτλους και το κεφάλαιο των τραπεζών στις ΗΠΑ είναι 2,2 τρισεκατομμύρια δολάρια, οπότε η μέση αμερικανική τράπεζα έχει περίπου το ένα τρίτο του κεφαλαίου της πρώτης βαθμίδας σε κίνδυνο”, είπε αναφερόμενος σε μια μέτρηση που δείχνει πόσο εύκολα μια τράπεζα μπορεί να απορροφήσει ζημίες στα οικονομικά της.

Στην Ευρώπη, οι μη πραγματοποιημένες απώλειες στα χαρτοφυλάκια ομολόγων θα μπορούσαν να είναι πολύ σοβαρότερες, δήλωσε ο Roubini.

Η Ευρώπη, και συγκεκριμένα η Ελβετία, ήταν από τα πρώτα μέρη στον κόσμο που προχώρησαν στην εφαρμογή αρνητικών επιτοκίων, πράγμα που σημαίνει ότι η ευαισθησία των τοπικών χαρτοφυλακίων ομολόγων στην αύξηση των επιτοκίων ήταν πιθανό να είναι πολύ μεγαλύτερη.

Η κερδοφορία των τραπεζών στην ήπειρο ήταν επίσης πολύ χαμηλότερη, επιβαρύνοντας περαιτέρω τα κεφαλαιακά αποθέματα και, κατ’ επέκταση, την αξία των τραπεζικών μετοχών.

Μια μη πραγματοποιηθείσα ζημία είναι ένα είδος κατάστασης limbo για ένα χρηματοοικονομικό περιουσιακό στοιχείο, όπου μπορεί να αξίζει είτε ακριβώς όσα πληρώσατε γι’ αυτό συν τους τόκους, είτε πολύ λιγότερο αν αναγκαστείτε να το πουλήσετε πριν από την ημερομηνία λήξης του.

Φανταστείτε ότι πήρατε ένα δάνειο για να ξεκινήσετε μια επιχείρηση, χρησιμοποιώντας το σπίτι σας ως εγγύηση.

Αν η αγορά ακινήτων πέσει στο μισό, δεν πειράζει: μπορείτε να συνεχίσετε να πληρώνετε τις δόσεις και εξακολουθείτε να έχετε το σπίτι σας.

Αλλά τώρα φανταστείτε ότι ο επιχειρηματικός κύκλος στρέφεται εναντίον σας και πρέπει να πουλήσετε το σπίτι.

Ξαφνικά, δεν αρκεί για να καλύψετε τις υποχρεώσεις σας και πτωχεύετε.
Σε αυτή την περίπτωση, η εξασφάλιση είναι τα ομόλογα και η αξία τους έχει μειωθεί κατακόρυφα τον τελευταίο χρόνο, καθώς οι κεντρικές τράπεζες σε όλο τον δυτικό κόσμο έχουν αυξήσει επιθετικά τα επιτόκια.

Ως εκ τούτου, λέει ο Roubini, τα ομόλογα των τραπεζών δεν θα είχαν αρκετή αξία για να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους αν έπρεπε να προβούν σε μια γρήγορη πώληση.

Αυτό σημαίνει ότι οποιοδήποτε σοκ θα μπορούσε να προκαλέσει μια πλήρη τραπεζική κρίση – αυτό ακριβώς που οι μεταρρυθμίσεις μετά το 2008 είχαν ως στόχο να αποτρέψουν.

Από ρυθμιστικής πλευράς, ο Roubini δήλωσε ότι το σύστημα ήταν τυφλό στη σοβαρότητα του ζητήματος επειδή οι τράπεζες, σε αντίθεση με άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα – και παρά τις ρυθμίσεις για την κρίση – δεν υποχρεώθηκαν ποτέ να αποτιμήσουν αυτά τα περιουσιακά στοιχεία στην παρούσα αξία τους, γνωστή ως λογιστική “mark-to-market”.

Αυτό, σημείωσε, ήταν μια μεγάλη ρυθμιστική αποτυχία.

Βέβαια, ο οίκος αξιολόγησης S&P Global αντιτάχθηκε σήμερα στην αφήγηση του Roubini, λέγοντας ότι θεωρεί τους κινδύνους από μη πραγματοποιημένες ζημίες διαχειρίσιμους σε αυτό το στάδιο για τις τράπεζες που αξιολογεί.