Άλλωστε με ατάκες όπως το «έπαιρνα 55 Vicodin ημερησίως και έπινα σχεδόν μισό μπουκάλι βότκα απλώς για να βγάλω τη μέρα», αλλά και το «έδωσα περίπου εννιά εκατομμύρια δολάρια για να απεξαρτηθώ» δεν είναι και πολύ δύσκολο να μην τραβηχτεί η προσοχή εκείνων που πάντα τους άρεσε να κοιτούν μέσα από την κλειδαρότρυπα, αλλά πρωτίστως εκείνων που είτε τον είχαν αγαπήσει κυρίως από τον συγκεκριμένο ρόλο και ενδεχομένως να είχαν ταυτίσει σε αρκετά σημεία τον εαυτό τους με τον κολλητό του Τζόι Τριμπιάνι, είτε εκείνων με ανάλογα βιώματα τηρουμένων των αναλογιών.

Από τον Τσάντλερ Μπινγκ, στα κέντρα απεξάρτησης

Όταν ο κόσμος γνώρισε τον Πέρι, τον γνώρισε μέσα από τα Φιλαράκια και η γνωριμία αυτή θα ήταν εφ’ όρου ζωής, με τη δημοτικότητα της σειράς να αγγίζει ταβάνι. Όμως ήταν ακριβώς εκείνη η επιτυχία που θα οδηγούσε τον ηθοποιό σε μια διαρκή ρώσικη ρουλέτα για τη ζωή του, με την αναγνωρισιμότητα και τα πάρα πολλά εκατομμύρια δολάρια που συνόδευαν αυτού του είδους τη ζωή να ενεργοποιούν με μεγαλύτερη ευκολία διάφορα «ελαττώματα» στον χαρακτήρα του.

Έχοντας έρθει σε επαφή με το αλκοόλ από την ηλικία των 14 ετών, όπως αποκάλυψε τόσο σε συνέντευξη που έδωσε στους «New York Times» πριν από λίγες ημέρες όσο και εκτενέστερα στο βιβλίο του, ο Πέρι στην πορεία δεν θα αργούσε να βρει νέους τρόπους για να βάζει τα προβλήματά του κάτω από το χαλί με σκοπό βεβαίως να αισθανθεί καλύτερα ψυχολογικά. Η περίοδος εκείνη ήταν περίπου μια δεκαετία αργότερα, όταν η επαγγελματική ζωή του άλλαξε με το κάστινγκ για τα Φιλαράκια, μια περίοδος που όσο μεγάλωναν τα φώτα στην όψη του νομίσματος που έβλεπε το κοινό, τόσο μεγάλωνε η σκιά σ’ αυτή που δεν φαινόταν.

Στο Friends, ο Τσάντλερ Μπινγκ είχε για μηχανισμό άμυνάς του το χιούμορ σε όλες του τις εκφάνσεις, έχοντας ζήσει μια ιδιαίτερη παιδική ηλικία, αδυνατώντας να φλερτάρει με ιδιαίτερη επιτυχία τις γυναίκες στις οποίες είχε μεγάλη αδυναμία και προσπαθώντας να ταιριάξει σε οποιοδήποτε περιβάλλον. «Είμαι ο Τσάντλερ και κάνω αστεία όταν νιώθω άβολα», παραδέχεται στη νυν σύντροφο του Ρίτσαρντ, πρώην σχέση της μεγάλης του αγάπης, Μόνικα, σε μια τυχαία συνάντηση σε ένα εστιατόριο, σε μια ατάκα που περιέγραψε μέσα σε δύο δευτερόλεπτα όσα είχαν στο κεφάλι τους οι σεναριογράφοι για τον χαρακτακτήρα όταν έφτιαξαν τη σειρά, αλλά και συνόψισε το περίπου δεκαετές «χτίσιμο» αυτού. Κι όταν δεν δούλευε τίποτα από αυτά, με την ψυχολογία στο ναδίρ, έσπαγε το τζαμάκι έκτακτου κινδύνου και επέστρεφε στη σχέση του με τη Τζάνις.

Τα αστεία του σε συνδυασμό με τις εκφράσεις του προσώπου του, τους χορούς του, τα ειρωνικά γέλια και το μεγάλο του όπλο, τον σαρκασμό, έδιναν την εντύπωση πως οι… μαυρίλες σου μπορούν να «παλευτούν» και με τα απλά πράγματα της ζωής, όπως με έναν καφέ στον αγαπημένο καναπέ της παρέας σου πειράζοντας ο ένας τον άλλο, με την συγκατοίκηση ακόμη κι αν έπρεπε να βάζεις όλα σου τα λεφτά στα σάντουιτς και τις οντισιόν του κολλητού σου, αλλά και τον έρωτα, που από ένα σημείο και μετά έμοιαζε ως την πραγματική διέξοδο για όσα είχε κλείσει μέσα του μέχρι τότε. Σεναριακά όλα αυτά ήταν αρκετά, αλλά για εκείνον στην πραγματική ζωή δεν ήταν.

Παρακολουθώντας ξανά τα Φιλαράκια, μία από τις πιο… δημοφιλείς απορίες ήταν για ποιον λόγο ο Πέρι δείχνει τόσο διαφορετικός από σεζόν σε σεζόν. Άλλοτε κουρεμένος, άλλοτε με μακρύ μαλλί, άλλοτε αδύνατος κι άλλοτε πιο γεμάτος, άλλοτε ξυρισμένος κι άλλοτε με goatie, ο ηθοποιός ήταν ο μοναδικός που είχε τόσο εμφανείς αλλαγές στο παρουσιαστικό του συγκριτικά με τους συμπρωταγωνιστές του. Την απάντηση την έδωσε ο ίδιος χρόνια αργότερα, εξηγώντας πως η εικόνα του ήταν αυτή που θα μπορούσε να προδώσει στους πιο έμπειρους την πορεία του εθισμού του. Από το αλκοόλ στα χάπια, από τα χάπια στο αλκοόλ και ούτω καθεξής.

Τις διαφορές του αυτές, αλλά κυρίως την κακή του αναπνοή εξαιτίας του αλκοόλ, την παρατήρησε περισσότερο απ’ όλους η καλή του φίλη «Τζένη», με την Άνιστον να είναι εκείνη που με τον τρόπο της του είπε πως θα… είναι εκεί γι’ αυτόν στα δύσκολα, πλησιάζοντάς τον πρώτη με εκείνο το «Μπορούμε να το μυρίσουμε», που για τον ίδιο ήταν μια δυνατή σφαλιάρα αφύπνισης, ειδικά από τη στιγμή που ήταν στο Α’ πληθυντικό. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και η Λίζα Κούντροου, η οποία χρησιμοποίησε το σάουντρακ της σειράς αυτό καθαυτό για να τονίσει ότι τον στήριζε και θα τον στηρίζει όποτε τη χρειαστεί. «Είχε μια απαίσια ασθένεια και τη βίωσε στην χειρότερη εκδοχή της. Αυτό που δεν άλλαζε ήταν η θέληση του για να προχωρά, να συνεχίζει να παλεύει και να συνεχίσει να ζει. Τον αγαπώ πάρα πολύ. Θα το κλείσω με το I’ll be there for you, αλλά είναι αλήθεια. Θα είμαι πάντα εκεί γι’ αυτόν», ανέφερε η «Φιμπς» επίσης στους «NYT», έχοντας ακούσει πολλάκις εκείνο το «Είναι καλά ο Μάθιου Πέρι;» σε σχετικές συζητήσεις που είχε για τους υπόλοιπους της σειράς -κάτι που υπογράφει και στο βιβλίο του.

Σύμφωνα με τον ίδιο, όποιος λέει ότι δεν υπάρχει κόλαση κάνει λάθος, μιας και όπως δηλώνει έχει περάσει από αυτή και γνωρίζει πώς είναι. Με ατάκες όπως αυτή για τον Χιθ Λέτζερ και τον Κιάνου Ριβς (ατάκα για την οποία αναδίπλωσε), οι κακές γλώσσες ισχυρίζονται ήδη πως σκοπός του είναι το χρήμα, αλλά για εκείνον είναι μια ιστορία που ξεκίνησε να γράφεται στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου σε μορφή σημειώσεων, ως ένας απολογισμός μιας κακής στροφής που εν τέλει δεν τον έβγαλε από την πορεία του.