Η Γεωργία Αποστόλου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 5 Ιανουαρίου του 1973 όπου και μεγάλωσε. Το 1991, σε ηλικία 18 ετών, ξεκίνησε τις σπουδές της στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου απ’ όπου αποφοίτησε τρία χρόνια μετά.
Η ηθοποιός είχε γίνει ευρέως γνωστή το 1995 από τη σειρά του ΑΝΤ1 «Το μονοπάτι της αγάπης» και πρωταγωνίστησε στη συνέχεια σε πολλά ακόμη πετυχημένα σίριαλ όπως η «Καραμπόλα» στο πλευρό του Σπύρου Παπαδόπουλου, «Το πιο γλυκό μου ψέμα» δίπλα στον Σταμάτη Γαρδέλη και το 2005, στην καθημερινή σειρά «Έρωτας», πάλι στον ΑΝΤ1.
Παρόλο που η σειρά εγκρίθηκε για δεύτερο κύκλο επεισοδίων τη σεζόν 2006-2007, η ίδια ανακοίνωσε πως αποχωρεί από το καστ και αποσύρεται οριστικά από το χώρο της υποκριτικής ύστερα από 12 χρόνια πορείας.
Η τελευταία της εμφάνιση ήταν μία ημέρα μετά τα Χριστούγεννα του 2014, στο προφίλ του συναδέλφου της Ανδρέα Κωνσταντινίδη.
Έφυγε από τη ζωή στις 12 Ιουνίου του 2016 σε ηλικία 43 ετών από ανακοπή καρδιάς στο σπίτι της, στην Αθήνα και η κηδεία της έγινε την επόμενη μέρα στο νεκροταφείο Σχιστού.
Σύμφωνα, με τον πατέρα της ηθοποιού τον τελευταίο καιρό είχε αδυνατίσει υπερβολικά πολύ, υποσιτιζόταν, και το μόνο που την ενδιέφερε ήταν η ενασχόληση της με την εκκλησία.
«Για μένα δεν πέθανε. Έκανε φτερά και έγινε άγγελος, ψηλά στον ουρανό. Η Γεωργία ήταν η μεγάλη μου αδυναμία, δεν μπορώ ακόμα να πιστέψω αυτό που συνέβη. Δεν της άρεσε αυτός ο κόσμος», είχε πει ο πατέρας της Γεωργίας. «Η κόρη μου ήταν πολύ της θρησκείας, αυτή η εμμονή της την έφαγε. Τον τελευταίο καιρό είχε μείνει μισή. Υποσιτιζόταν. Δεν έτρωγε καθόλου. Είχε αφιερώσει τα τελευταία χρόνια τη ζωή της στο να βοηθά τους αδύναμους. Είχε ρίξει όλη της την προσοχή εκεί», είχε προσθέσει ο ίδιος.
Ο πατέρας Σιλουανός, ο οποίος λειτουργεί στον Άγιο Ανδρέα Πετραλώνων, είπε ότι η 43χρονη ηθοποιός είχε πάει υποβασταζόμενη στον ιερό ναό για να κοινωνήσει για τελευταία φορά.
«Ήταν πολύ αδυνατισμένη και με δυσκολία μπορούσε να περπατήσει αλλά και να μιλήσει. Η Γεωργία ερχόταν κάθε Κυριακή στην εκκλησία και ανελλιπώς μία φορά την εβδομάδα παρακολουθούσε τις λειτουργίες του πατέρα Ανανία Κουστένη στην ενορία του. Ένα υπέροχο, γλυκό παιδί, που έφυγε χτυπημένο από τον καρκίνο. Σε κανέναν δεν το είχε πει. Κι εγώ το έμαθα λίγα 24ωρα μετά την κηδεία της από συγγενικό πρόσωπο. Πάλευε μόνη της και φρόντιζε μέχρι τελευταία στιγμή να μην το αποκαλύψει. Δεν ήθελε να στενοχωρήσει κανέναν», είχε αναφέρει ο ιερέας.
Ο πατέρας Σιλουανός ήταν εκείνος που τέλεσε και την εξόδιο ακολουθία στο νεκροταφείο του Σχιστού, ύστερα από επιθυμία της οικογένειας. «Η Γεωργία πριν κλείσει τα μάτια της είχε ζητήσει η ταφή της να γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο παρουσία του πατέρα Ανανία. Ωστόσο λόγω προβλημάτων υγείας του ήταν αδύνατον κι έτσι η οικογένεια επικοινώνησε μαζί μου», είχε περιγράψει.
Για μια περίοδο κυκλοφόρησαν φήμες ότι η Γεωργία Αποστόλου εγκατέλειψε τα εγκόσμια προκειμένου να κλειστεί σε μοναστήρι, ενώ είχαν δει το φως της δημοσιότητας φωτογραφίες της με εντελώς αλλαγμένη εμφάνιση, να πηγαίνει σε κηρύγματα και στις λειτουργίες.
Αργότερα ωστόσο τόσο η ίδια όσο και η μητέρα της έσπευσαν να διαψεύσουν τις φήμες περί μοναχισμού. Ειδικότερα, η Γεωργία Αποστόλου είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «Όχι, δεν εξαφανίστηκα, ούτε κρύφτηκα από κανέναν. Τη δουλειά μου την άφησα γιατί δεν την αγαπούσα πια. Και όταν δεν αγαπάς κάτι, δεν μπορείς να το υποστηρίξεις. Καταπιέζεσαι. Η Εκκλησία με στήριξε να ασκήσω το επάγγελμα του ηθοποιού για δεκατρία συναπτά έτη.»
Το 2011, η μητέρα της Γεωργίας, με συνέντευξή της είχε αποκαλύψει τη στροφή της κόρης της στο Θεό και την αποστροφή της για την υποκριτική.
Είχε επίσης αποκαλύψει ότι η η Γεωργία δεν συγχώρησε ποτέ τους γονείς της για τις αντιρρήσεις που είχαν όταν εκείνη τους είχε ανακοινώσει ότι θέλει να γίνει ηθοποιός
«Αυτή την περίοδο η κόρη μας δεν ασχολείται με το επάγγελμά της και κάνει ιδιαίτερα μαθήματα αγγλικών σε παιδιά. Δεν θέλει ούτε να ακούει, μα ούτε και να μιλάει για το χώρο του θεάτρου και της τηλεόρασης. Είναι πολύ κοντά μας η Γεωργία, αλλά δεν μένει μαζί μας.» είχε πει ενώ συνεχίζοντας είχε προσθέσει: «Δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Η Γεωργία δεν θέλει να μιλάει καθόλου. Είναι κάτι που πέρασε από τη ζωή της και τελείωσε. Ακόμα κι εμείς οι γονείς της, όταν πάμε να της πούμε κάτι, δεν μας αφήνει να συνεχίσουμε τη φράση μας. Πάντως, δεν μιλάει καθόλου για αυτόν το χώρο. Ποτέ όμως, ακόμα και εκείνη την εποχή, δεν ήθελε να ανοίγει κουβέντα μαζί μας για τη δουλειά της.»
«Ίσως να την κούρασε και το γεγονός ότι δεν της συμπαρασταθήκαμε. Επειδή εναντιωθήκαμε, έφυγε σε πολύ μικρή ηλικία από κοντά μας, την εποχή που έπαιζε στο σίριαλ «Μονοπάτια της αγάπης». Επωμίσθηκε τα έξοδα, έχει εγωισμό. Πάντα ήμουν ενάντια σ’ αυτό. Λυπόμαστε πάρα πολύ ως γονείς που ήταν πρώτη μαθήτρια και είχε μεγάλες δυνατότητες να πάει πάρα πολύ ψηλά. Όλα αυτά, δηλαδή ότι πήγε και έδωσε εξετάσεις στο Εθνικό Θέατρο και πέρασε με επιτυχία, τα μάθαμε αργότερα.» είχε πει η μητέρα της.
«Φοβηθήκαμε μήπως κλειστεί σε κάποιο μοναστήρι. Η Γεωργία μάς έλεγε πως δεν ήθελε να πεθάνει από την πίεση όπως ο Βαγγέλης Κουτελιδάκης, που είχε άγχος για να φτάσει σ’ αυτό το σημείο την καριέρα του. Οι καλλιτέχνες έχουν ιδιαίτερη αντίληψη των πραγμάτων, όλα αυτά την κουράσανε και αποφάσισε να έχει λιγότερα εισοδήματα, παρά να περνάει αυτές τις έντονες καταστάσεις. Η Γεωργία σταμάτησε την εποχή που τη ζητάγανε οι σκηνοθέτες και εκείνη δεν σήκωνε το τηλέφωνο» είχε συνεχίσει τη συγκινητική αφήγησή της η μητέρα της Γεωργίας Αποστόλου.
«Εκείνη ήταν πάντοτε των άκρων. Μπορεί εμείς να είμαστε κοντά στην εκκλησία, αλλά όχι τόσο φανατισμένοι όπως η Γεωργία. Σε φυσιολογικά όρια. Όπως και πολλοί άλλοι ηθοποιοί, πηγαίνει χρόνια τώρα στα κηρύγματα και τις λειτουργίες του πατέρα Ανανία στο εκκλησάκι που βρίσκεται κοντά στη Λ. Αλεξάνδρας. Η Γεωργία, και την περίοδο που εργαζόταν ως ηθοποιός, πάντα ήταν εκεί στις λειτουργίες. Και εμείς, σαν γονείς, με τον τρόπο που φερόταν φοβηθήκαμε μήπως κλειστεί σε κάποιο μοναστήρι.»
«Ο πατέρας Ανανίας πάντα συμβούλευε τη Γεωργία να συνεχίσει να δουλεύει στο χώρο της. Ακολουθεί ως ιερομόναχος τα μυστήρια και τελεί νυχτερινή θεία λειτουργία σαν τα μοναστήρια. Ποτέ δεν της είπε να σταματήσει. Πάντα είχε τον πατέρα Ανανία, ακόμα και πριν δώσει συνέντευξη σε δημοσιογράφο. Πήγαινε, κοινωνούσε στον πατέρα Ανανία, ακόμα και την περίοδο που ήταν μαζί με τον αλησμόνητο Βαγγέλη Κουτελιδάκη.»
Ο μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος, είχε αποκαλύψει άγνωστες πτυχές από τη ζωή της ηθοποιού Γεωργίας Αποστόλου, μέσα από ένα εκτενές κείμενό του. Όπως αποκάλυψε στην εκπομπή Φτιάξε καφέ να στα πω ο δημοσιογράφος Νίκος Νικόλιζας, η Γεωργία Αποστόλου είχε ένα μεγάλο μυστικό το οποίο πριν φύγει από τη ζωή το εκμυστηρεύτηκε στον μητροπολίτη.
«Γεωργία Ἀποστόλου μιά ἀνήσυχη ἠθοποιός καί Χριστιανή
Τήν 10η Ἰουνίου 2016 ἀπεβίωσε ἡ ταλαντοῦχος ἠθοποιός Γεωργία Ἀποστόλου, σέ ἡλικία 43 ἐτῶν, καί δημιούργησε μεγάλη ἔκπληξη στό κοινό, ἰδιαιτέρως στούς δημοσιογράφους καί τούς νέους, διότι ἦταν γνωστή ἀπό τόν πρωταγωνιστικό ρόλο πού εἶχε σέ διάφορα σίριαλ στήν τηλεόραση ἀπό τό 1994 ἕως τό 2005.
Δέν θέλησα ἀμέσως νά ὁμιλήσω γιά τήν Γεωργία, ἀλλά ἄφησα τόν χρόνο νά περάση γιά νά γράψω κάτι.
Τήν γνώρισα πρίν ἀπό πολλά χρόνια ἀπό τίς ἐπισκέψεις της στήν Ναύπακτο, ὅταν ἐπιδίωκε νά μέ συναντήση. Τότε πρωταγωνιστοῦσε σέ σίριαλ τῆς τηλεοράσεως. Εἶχε πολλές ἀπορίες γύρω ἀπό θεολογικά θέματα καί τά ἔθετε μέ γρήγορο τρόπο, τό ἕνα μετά τό ἄλλο, πρίν λάβη ἀπάντηση ἀπό τό προηγούμενο, καί κυρίως ἐνδιαφερόταν γιά τήν νηπτική παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, τήν νοερά προσευχή, τήν ἡσυχία, τήν ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ κ.ἄ. Ἦταν ὄντως ἕνα ἀνήσυχο πνεῦμα καί ἐνδιαφερόταν γιά τά θέματα αὐτά, πού συνήθως δέν ἀπασχολοῦν πολλούς ἀνθρώπους. Εἶχε διαβάσει μερικά ἀπό τά βιβλία μου καί ἐνδιαφερόταν γιά τά θέματα αὐτά.Ἐρχόταν συχνά στήν Ναύπακτο καί παρακολουθοῦσε τίς ὁμιλίες πού ἔκανα τήν Δευτέρα, καί ὅταν δέν μποροῦσε νά ἔλθη, φρόντιζε νά μαθαίνη τό περιεχόμενο τῆς ὁμιλίας καί μοῦ τηλεφωνοῦσε γιά νά μέ ἐρωτήση διάφορες ἀπορίες της.
Εἶχε πνευματικό πατέρα στήν Ἀθήνα, ἀλλά ἐμένα μέ ρωτοῦσε γιά θέματα πού σχετίζονταν μέ τά βιβλία μου καί τίς θεολογικές ἀπορίες της. Μερικές φορές ἐρχόταν στήν Ναύπακτο μέ διάφορες φίλες της, ὥστε καί ἐκεῖνες νά μέ ἐρωτήσουν ἀπορίες πού δέν μποροῦσε ἡ ἴδια νά τούς ἀπαντήση.
Σέ μιά ἀπό τίς ἐπισκέψεις της θέλησε νά ἐξομολογηθῆ. Ἐπειδή εἶχε πνευματικό πατέρα στήν Ἀθήνα, δικαιολόγησε αὐτήν τήν ἐπιθυμία της, ὅτι ἤθελε νά πῆ κάτι πού χρειαζόταν τήν δική μου βοήθεια. Ἔτσι, μοῦ ἐκμυστηρεύθηκε ἕνα βαθύτατο μυστικό της, πού δέν μποροῦσε νά τό πῆ ἀλλοῦ. Φυσικά, αὐτό πού μοῦ ἐμπιστεύθηκε στήν ἐξομολόγηση παραμένει μέσα μου ὡς μυστικό καί δέν πρόκειται νά τό ἀποκαλύψω, σύμφωνα μέ τόν λόγο «ἀκήκοας λόγον; Συναποθανέτω σοι».
Καθώς περνοῦσαν τά χρόνια ἄλλαξε ὁ ἐσωτερικός της κόσμος. Χωρίς νά μέ ἐρωτήση «ἔσπασε» τό συμβόλαιο μέ ἕνα σίριαλ πού ἔπαιζε τήν ἐποχή ἐκείνη, διότι ὅλα αὐτά μέ τά ὁποῖα ἠσχολεῖτο τά θεωροῦσε «βλακεῖες», ὅπως χαρακτηριστικά μοῦ εἶπε. Τήν συμβούλευσα ἄν δέν θέλη νά εἶναι πρωταγωνίστρια, γιατί τήν ἐνοχλοῦσε ἡ ἀναγνωρισιμότητα καί οἱ εὐθύνες τῆς ἐργασίας αὐτῆς, ἔπρεπε νά παίξη μικρούς ρόλους γιά νά ζήση βιοποριστικά. Ἐκείνη ἀντιδροῦσε. Τήν συμβούλευσα, ἀφοῦ ἤθελε νά σταματήση ὡς ἠθοποιός, νά ἀναζητήση κάποια ἄλλη ἐργασία γιά νά καλύπτη τά βασικά της ἔξοδα. Ἔκανε κάποιες προσπάθειες πρός τήν κατεύθυνση αὐτή, ἀλλά μέ διαφόρους λόγους δέν συνέχιζε.
Σέ ἐρώτηση δημοσιογράφου γιατί ἐξαφανίσθηκε, ἐκείνη ἀπάντησε:
«Ὄχι, δέν ἐξαφανίστηκα, οὔτε κρύφτηκα ἀπό κανέναν. Τή δουλειά μου τήν ἄφησα γιατί δέν τήν ἀγαποῦσα πιά. Καί ὅταν δέν ἀγαπᾶς κάτι, δέν μπορεῖς νά τό ὑποστηρίξεις. Καταπιέζεσαι. Ἡ Ἐκκλησία μέ στήριξε νά ἀσκήσω τό ἐπάγγελμα τοῦ ἠθοποιοῦ γιά δεκατρία συναπτά ἔτη. Ἀλλιῶς θά τά εἶχα παρατήσει πολύ νωρίτερα».
Ἄρχισε νά ζῆ μέ ὅσα οἰκονομικά εἶχε ἀποκτήσει ἕως τότε. Ἀλλά μέ τόν καιρό πούλησε τό αὐτοκίνητό της, καί δέν μποροῦσε νά μετακινηθῆ παρά μόνον μέ τήν βοήθεια ἄλλων, καί γι’ αὐτό μείωσε τίς ἐλεύσεις της στήν Ναύπακτο. Ξενοίκιασε ἕνα καλό διαμέρισμα πού εἶχε καί μετά φιλοξενεῖτο σέ γνωστούς της, δηλαδή ἔπεσε σέ μιά οἰκειοθελῆ ὑλική πτωχεία.
Πολλές φορές ἐπιδίωξα νά τήν βοηθήσω οἰκονομικῶς, ἀλλά δέν τό ἤθελε, στενοχωριόταν, τό ἀπέρριπτε μέ ἀποφασιστικότητα. Μοῦ ἔλεγε: «Ἐσᾶς σᾶς χρειάζομαι γιά νά λύνω τίς θεολογικές μου ἀπορίες καί νά μέ βοηθᾶτε πνευματικά».
Παράλληλα, ὅμως, αὔξησε τίς μελέτες της στόν ἅγιο Σιλουανό, τόν Γέροντα Σωφρόνιο καί ἄλλους ἁγίους, καί δεχόμουν βροχηδόν ἐρωτήσεις γιά τά θέματα αὐτά.
Ὅπως μοῦ ἔλεγε, πολλά βράδυα ἀγρυπνοῦσε καί προσευχόταν, συμμετεῖχε σέ διάφορες ἀγρυπνίες καί πρωινές θεῖες Λειτουργίες, παρακολουθοῦσε ἀθόρυβα διάφορες ὁμιλίες στήν Ἀθήνα. Τήν ἔβλεπα στό ἀκροατήριο ὅταν τύχαινε νά ὁμιλῶ στήν Ἀθήνα. Τήν ἐνοχλοῦσε ἀφόρητα ὅταν τήν ἀναγνώριζαν καί κυρίως ὅταν τήν περίμεναν δημοσιογράφοι ἔξω ἀπό τό σπίτι της, ἤ ὅταν τῆς τηλεφωνοῦσαν γιά νά μάθουν ἄν ἔγινε μοναχή.
Ἐπιθυμοῦσε νά γίνη μοναχή σέ ἕνα ἀσκητήριο. Δέν ἤθελε, ὅμως, νά πάη σέ ἕνα κοινόβιο μέ πολλές μοναχές, ἀλλά σέ ἕνα μικρό ἡσυχαστήριο, ὥστε σχεδόν νά εἶναι μόνη της. Δέν τό ἔβλεπα αὐτό λογικό, δέν ἦταν σύμφωνο μέ τόν ἐκρηκτικό χαρακτῆρα της, δέν τό θεωροῦσα ὅτι ἦταν ὥριμο καί γι’ αὐτό καί τήν ἀπέτρεπα νά τό κάνη.
Ζοῦσε πολύ φτωχικά καί σχεδόν ἐρημικά στήν Ἀθήνα. Δέν μποροῦσε νά ἔλθη στήν Ναύπακτο. Κάποτε μοῦ ἔστελνε μηνύματα μέ εἰδικό περιεχόμενο καί ἔπειτα γιά μῆνες ἐξαφανιζόταν. Σέ ἕνα μήνυμά της πρίν λίγους μῆνες ἀπό τήν κοίμησή της, τήν 23 Ὀκτωβρίου 2015, ὥρα 21.22, μοῦ ἔγραψε:
«Πάτερ, ἐπειδή προχθές ἀναφερθήκατε στόν ἅγιο Σιλουανό, ἔχω ἐδῶ καί χρόνια τήν ἀπορία μέσα μου… Πῶς ἐνῶ ἦταν οἰκονόμος καί εἶχε μέριμνες πολλές καί συναναστροφές δέν «ἔχανε» τήν προσευχή -ὅπως ὁ ἴδιος λέει στόν συνασκητή του πατήρ Σπυρίδωνα- τήν ὥρα τῆς ἀσχολίας μέ ἄλλα… Τοῦ τήν ἔδωσε δῶρο ὁ Θεός ἐξαρχῆς αὐτήν τήν «δυνατότητα» ἤ ἔκανε ἄσκηση νά τό καταφέρει αὐτό; Καί γιατί ὁ π. Σωφρόνιος χρειάσθηκε νά μένει τόσα χρόνια μόνος του; Θά μπορούσαμε νά ποῦμε ὅτι ἦταν «μεγάλος ἅγιος» δηλ.; Δυσκολεύομαι τόσο πολύ ὅταν ἀναγκάζομαι νά εἶμαι μέ ἀνθρώπους… Δῶστε μου τά «φῶτα σας» πάνω σ’ αὐτό. Σᾶς παρακαλῶ… καί συγγνώμη πού ἐνοχλῶ».
Ὕστερα ἀπό δέκα λεπτά (21.32΄) μοῦ ἔστειλε ἄλλο συμπληρωματικό μήνυμα:
«Θέλω νά ζητήσω ἀπ’ τό Θεό νά μπορῶ, ὅταν εἶμαι μέ τούς ἀνθρώπους πολλή ὥρα, νά εἶμαι ὅπως ὅταν εἶμαι μόνη μου καί νά μήν μέ ταράζουν οὔτε νά μέ ἀποσποῦν… Εἶναι θράσος νά τό ζητήσω αὐτό; Δίνεται ὡς δῶρο ἤ θέλει νά κάνω ἀγώνα; Ἤ μήπως νά συνεχίσω νά ἀποφεύγω γιατί εἶμαι πολύ ἀδύναμη; Τί γνώμη ἔχετε; Γεωργία Ἀποστόλου».
Συνέχεια τέτοια θέματα τήν ἀπασχολοῦσαν καί μέ ἐρωτοῦσε. Τῆς ἀπαντοῦσα, ὅταν μποροῦσα. Ἀλλά ἐπειδή δέν ἦταν δυνατόν νά ἀπαντῶ μέ μηνύματα, ὅταν ἔπρεπε τῆς τηλεφωνοῦσα γιά νά τῆς τά πῶ προφορικά. Πάντοτε προσπαθοῦσα νά τήν ἐξισορροπῶ γιά νά μή φθάνη στά ἄκρα.
Τό βράδυ ἐκεῖνο, ἐπειδή δέν ἦταν εὔκολο νά ἀπαντήσω γιά τέτοιο θέμα μέ μήνυμα τῆς ἔγραψα, στίς 21.51΄. «Τά θέματα αὐτά δέν ἀπαντοῦνται μέ μηνύματα. Ρώτησε τόν Γέροντά σου».
Ἀμέσως μετά, στίς 22.15΄ μοῦ ἀπάντησε:
«Ὁ παπάς μας δέν μιλάει γι’ αὐτά τά θέματα… Οὔτε τολμῶ νά ρωτήσω… Πιστεύω ὅτι ὁ Χριστός θά εἶναι μαζί μου πιό ἐπιεικής καί προσηνής, ὅταν τόν συναντήσω… Ζήτησα τήν ἄποψή σας τηλεφωνικῶς δεδομένου ὅτι δέν μπορῶ νά ἔρχομαι τίς Δευτέρες καί δεδομένου ὅτι γνωρίζετε προσωπικά καί ἀναλύετε στά βιβλία σας τέτοιου εἴδους θέματα πού ἔχουν σχέση μέ τήν προσευχή. Εὐχαριστῶ πού εὔχεσθε. Θά ἀπαντήση ὁ Κύριος διά τῶν εὐχῶν σας…».
Αὐτά τά μηνύματα δείχνουν τόν χαρακτήρα τῆς Γεωργίας καί τίς ἀναζητήσεις της.
Τά Χριστούγεννα τοῦ 2015 μοῦ ἔστειλε τό τελευταῖο μήνυμά της, τήν 26/12, 14.44΄. «Χρόνια πολλά! Καλή δύναμη!». Καί ἡ ἀπάντησή μου ἀμέσως: «Εὐχαριστῶ γιά τίς εὐχές. Ἀντεύχομαι ὑγεία, εἰρήνη καί ἀγάπη».
Ἀπό τότε μέχρι τήν κοίμησή της, τήν 10 Ἰουνίου 2016, δέν εἶχα κάποια ἄλλη ἐπικοινωνία. Ἀργότερα ἔμαθα ὅτι ἐπιθυμοῦσε νά πεθάνη μόνη της.
Ἀπό χρόνια, ἰδίως ἀπό τότε πού σταμάτησε νά παίζη στά σίριαλ, μοῦ ἔλεγε ὅτι θά πεθάνη καί μάλιστα θά πεθάνη ἀπό καρδιακό πρόβλημα. Τήν προέτρεπα νά πάη στούς γιατρούς, νά κάνη ἐξετάσεις, καί μάλιστα τήν παρακαλοῦσα νά τῆς καλύψω τά ἔξοδα. Δέν συνέχιζε τήν συζήτηση, δέν ἤθελε νά μέ ἐπιβαρύνη οἰκονομικά, ἁπλῶς μοῦ ἔλεγε: «Θά πεθάνω γρήγορα».
Ἔτσι, αἰσθάνθηκα μεγάλη ἔκπληξη ὅταν μοῦ τηλεφώνησε μιά γνωστή της κυρία, στήν ὁποία προφανῶς εἶχε πεῖ ὅτι συνδέεται πνευματικά μαζί μου, ὅτι πέθανε. Δέν ἔμαθα λεπτομέρειες γιά τό θέμα, ἀλλά ἔμαθα ὅτι ἦταν μόνη της καί τήν βρῆκαν πεθαμένη. Θυμᾶμαι ὅτι δέν μπόρεσα νά κοιμηθῶ ὅλη τήν νύκτα, γιατί τήν ἀφιέρωσα σέ αὐτήν, προσευχόμενος γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς της.
Ἔχω στήν μνήμη μου τήν Γεωργία Ἀποστόλου, ὡς μιά γυναίκα μέ ἔντονες ἀνησυχίες, μέ μεγάλη δίψα γιά τόν Θεό, ζοῦσε μέσα στήν κοινωνία ὡς ἀναχωρήτρια, μέ ἕνα εἶδος κατά Χριστόν σαλότητος, ἀφοῦ ἔκρυβε ἐπιμελῶς αὐτά πού εἶχε μέσα της, ἀκόμη καί τήν ἀσθένειά της. Τήν θυμᾶμαι, ὡς ἕναν ἄνθρωπο πού εἶχε μιά διαρκῆ μνήμη θανάτου καί τόν ἀντιμετώπιζε μέ γενναιότητα, πού ἐξαφανιζόταν ἤρεμα, μυστικά, καί ἐμφανιζόταν ἔντονα καί ἐμφαντικά σάν τήν ἀστραπή καί τόν κεραυνό, τήν θυμᾶμαι ὡς μιά γυναίκα πού ἀναζητοῦσε τό ξένο, τό ἄγνωστο, τό μυστήριο, τήν συνάντηση μέ τόν «παράξενο Θεό»!
Δέν μπορῶ νά τά ἐξηγήσω ὅλα αὐτά πού συνέβαιναν μέσα της, ἀλλά σέ κάθε θεία Λειτουργία τήν μνημονεύω μαζί μέ τίς κεκοιμημένες μοναχές, καί ἄν καί δέν εἶχε καρεῖ μοναχή, νομίζω ὅτι παρουσιάστηκε στόν Θεό ὡς μοναχή στήν καρδιά.»
«Πηγαίνω εκεί και βλέπω ένα παιδί μέσα στον τάφο. Εγώ έπρεπε να ήμουν, όχι το παιδί μου. Μας τα έκρυβε όλα, δεν ήθελε να μας πικράνει με τίποτα. Κάθε μέρα μιλούσαμε στο τηλέφωνο. Παρασκευή «έφυγε», την Πέμπτη πήρε τηλέφωνο, όσο μπορούσε, όση δύναμη είχε και τη ρώτησα «Τι έχεις παιδί μου γιατί μιλάς έτσι;». «Πονάνε τα λαιμά μου». Σε κανέναν δεν είπε τίποτα. Την είχα δει αδύνατη, δεν ήθελα να της πω τίποτα. Της είπα «παιδί μου μια κούκλα έγινες που αδυνάτισες» χωρίς να ξέρω ότι έχει σοβαρό πρόβλημα. Όχι ότι δεν ανησύχησα, αλλά ξέρω ότι δεν μπορούσα να κάνω τίποτα.
Την Τρίτη έφυγα Χαλκίδα και την Κυριακή ήρθε ο αδελφός της να με πάρει γιατί είναι στο νοσοκομείο, στο δρόμο το κατάλαβα γιατί έκλαιγε ο αδελφός της. Δεν το έχω πιστέψει γιατί δεν έμενε μαζί μας. Και στον τάφο που πάω δεν το πιστεύω ότι είναι το παιδί μου μέσα. Ούτε και πρόκειται να το πιστέψω. Να ζω εγώ και να φύγει το παιδί μου; Δεν υπάρχει πιο τραγικό. Να μην υπάρχουν μανούλες να περνούν αυτό που πέρασα εγώ. Πονάω, πονάω πολύ, ατέλειωτος είναι ο πόνος.», είχε πει.
Η Γεωργία Αποστόλου ήταν ζευγάρι με τον τηλεοπτικό παραγωγή Βαγγέλη Κουτελιδάκη, ο οποίος πέθανε στον ύπνο του, στις 23 Απριλίου 2007, στα 53 του χρόνια.
Τότε έγινε γνωστό πως το τραγικό συμβάν λειτούργησε ως αφορμή για να αλλάξει η Γεωργία Αποστόλου την κοσμοθεωρία της, αφήνοντας το επάγγελμα του ηθοποιού και ζητώντας διέξοδο στην Εκκλησία, όχι όμως για να γίνει μοναχή. Ο θάνατος του πρώην συντρόφου της Βαγγέλη Κουτελιδάκη τη συντάραξε οδηγώντας τη σε διαφορετικά μονοπάτια.
«Σε αυτά τα στούντιο που βρισκόμαστε τώρα, ήταν στο στούντιο ΑΤΑ που έκανε τις μεγαλύτερες παραγωγές στην ελληνική τηλεόραση και εδώ είχα γνωρίσει τη Γεωργία. Ήταν τόσο όμορφο, τόσο ζουμερό, τόσο χαρούμενο πλάσμα, με ενέργεια, και λέγαμε ότι είναι η καινούργια Καρέζη. Ήταν πάρα πολύ καλή, χείμαρρος. Μετά έδεσε τη ζωή της με τον Βαγγέλη Κουτελιδάκη, ο οποίος και αυτός δούλευε εδώ. Ήταν πάρα πολύ ευτυχισμένη. Ο ξαφνικός θάνατος του Βαγγέλη την καταρράκωσε. Έκτοτε έχω να τη δω, δεν ήξερα τι έχει απογίνει, σοκαρίστηκα μόλις έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου της, αλλά νομίζω ότι το… κλικ που έγινε στο μυαλό της και στη ζωή της ήταν ο χαμός του Βαγγέλη Κουτελιδάκη», είχε πει ο Νίκος Μουρατίδης.
«Η αγαπημένη μου φίλη, η Γεωργία Αποστόλου, εξαιρετική ηθοποιός την οποία δυστυχώς έχω χάσει, όταν τη γνώρισα, ήταν άνθρωπος του Θεού. Και αυτή ήταν που με έφερε σε επαφή με τον πνευματικό μου. Είχε πάρα πολύ δυνατή πίστη και μακάρι να ήμουν κι εγώ σε θέματα πίστης όπως αυτή», είχε δηλώσει ο Θοδωρής Αθερίδης.
