Διάβασα μια έρευνα πρόσφατα, σύμφωνα με την οποία οι σκύλοι πλημμυρίζουν κυριολεκτικά από χαρά όταν επιστρέφουν τα αφεντικά στο σπίτι τους, κάτι που οι γάτες δεν εκδηλώνουν τόσο έντονα όπως είναι γνωστό.
Ο καθηγητής Takefumi Kikusui από το Πανεπιστήμιο Azabu, στην Ιαπωνία, εμπνεύστηκε για αυτή την έρευνα τη στιγμή που παρατήρησε πριν κάποια χρόνια, πως ο σκύλος του δάκρυζε από χαρά μόλις έβλεπε πως επέστρεφε. Έτσι λοιπόν, έκανε έρευνα σε σκύλους που αντίκρυζαν τους κηδεμόνες τους τη μια στιγμή, και την άλλη κάποιον που δεν ήξεραν, και το αποτέλεσμα ήταν να μην αντιδρούν τόσο συναισθηματικά στη δεύτερη περίπτωση.
Για διασταύρωση των δεδομένων, εφάρμοσαν στα μάτια των σκύλων που συμμετείχαν στην έρευνα οξυτωκίνη σε σταγόνες, ή αλλιώς η «ορμόνη της αγάπης» και είδαν πως τα μάτια τους γέμιζαν δάκρυα ακριβώς όπως όταν επανενώνονταν με τους κηδεμόνες τους.
Είναι γνωστό μέχρι τώρα, πως ο οργανισμός τους όντως απελευθερώνει αυτή την ορμόνη στο σώμα τους όταν παίζεις μαζί τους, κοιμάσαι ή γενικά περνάς χρόνο, αλλά αυτή η έντονη εκδήλωση αγάπης δεν ήταν επιβεβαιωμένη.
Επιπλέον, παρατηρήθηκε πως οι κηδεμόνες των σκύλων που συμμετείχαν σε αυτή την έρευνα, αγάπησαν και δέθηκαν περισσότερο με τους σκύλους τους, κι έτσι θεωρείται πως οι σκύλοι γίνονται τόσο συναισθηματικά για να εντείνουν αυτό το δέσιμο, και να γίνουν ακόμα πιο αχώριστοι.
Αυτό που δεν είναι επιβεβαιωμένο ακόμα αλλά πραγματικά είναι αξιοπερίεργο για το αν ισχύει ή όχι, είναι το αν αντιδρούν έτσι έντονα και όταν το συναίσθημα τους είναι αρνητικό, δηλαδή φόβος, άγχος ή και θυμός, ενώ δεν είναι ακόμα γνωστό το αν ανταποκρίνονται στους άλλους σκύλους, όπως στους αγαπημένους τους ανθρώπους.
Με τέτοια συναισθηματική φόρτιση που κατακλύζει και επίσημα τους δίποδους τριχωτούς φίλους μας -είτε είσαι dog person είτε όχι- κάθε φορά που επανενώνονται με τα αφεντικά τους, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε όλοι, είναι να τα αγαπάμε άπειρα όπως κάνουν και αυτά, να τα φροντίζουμε και να περνάμε μαζί τους χρόνο, όπως κάθε σκύλος ονειρεύεται στο μυαλό του.
