Στις «Άγριες Μέλισσες» και στην τρίτη σεζόν της σειράς αναφέρθηκε σε συνέντευξή του στο «ΒΗΜΑgazino» ο Γιάννης Κουκουράκης. Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε για τον ρόλο του Κωνσταντή και παράλληλα γνωστοποίησε τον λόγο που ακόμα δεν έχει εμβολιαστεί κατά του κοροναϊού. Τι δήλωσε για τους περιορισμούς στα θέατρα;
«Αυτό δεν το κατάλαβα ποτέ. Τι πάει να πει; Να το παίζει κάποιος όμορφος; Να το παίζει Τζον Τζον; Εντάξει, η εξωτερική εμφάνιση υπάρχει. Άλλος είναι κοντός, άλλος ψηλός, άλλος με κοιλιακούς. Αν επενδύσεις μόνο σε αυτή μάλλον πρέπει να κάνεις μια άλλη δουλειά. Πάντως η αντίληψη ότι ένας ωραίος δεν μπορεί να κάνει και πολλά στο θέατρο είναι ελληνικό κλισέ. Όχι, δεν χρειάζεται να έχεις καράφλα και μπιροκοιλιά για να θεωρηθείς καλός ηθοποιός. Μπορεί ένας πολύ όμορφος άνδρας, μια πολύ όμορφη γυναίκα, να πάρουν το βραβείο Χορν και το Μερκούρη αντίστοιχα. Και εκφράζομαι έτσι χονδροειδώς γιατί δεν ξέρω πώς έχει περάσει στη συνείδηση των ανθρώπων του χώρου ότι η ποιότητα και η εργατικότητα συνδυάζονται με μια παραίτηση. Λάθος».
«Στα πρώτα μου βήματα είχα την αυθάδεια – ευθύτητα να το αντιμετωπίσω. Θυμάμαι πάω στην οντισιόν και ήταν του στιλ: “πέρα από τα μπράτσα έχεις να μας δείξεις και κάτι;”. Ανέβηκα, έκανα αυτό που μου ζήτησαν και τελικά μου λένε “σε παίρνουμε. Μας άρεσες πολύ”. “Ναι, αλλά εμένα δεν μου αρέσετε” είπα και έφυγα».
«Δεν υπάρχει λόγος να μην συνεχιστεί. Η συγγραφική ομάδα έχει αποδείξει ότι μπορεί να μας εκπλήσσει συνεχώς. Το στοίχημα είναι μεγάλο και πάλι».
«Δεν έχω ιδέα. Τα επεισόδια τώρα γράφονται. Δεν είμαι από εκείνους που τους αρέσει να τηλεφωνούν και να ρωτάνε. Μου αρέσει να ανακαλύπτω».
«Κάποιος άλλος μπορεί να γουστάρει, αλλά για εμένα είναι ακόμα περίεργο συναίσθημα το να σε αναγνωρίζουν στο δρόμο. Πολλές φορές, μάλιστα, σε αντιμετωπίζουν και διαφορετικά. Μπορεί κάποιος π.χ. να σου δώσει τη σειρά του σε μια ουρά. Αυτό μου προκαλεί αμηχανία. Το χειρότερο είναι να σε τραβούν φωτογραφίες χωρίς να σε ρωτήσουν. Για μένα είναι μεγάλη αγένεια. Και εγώ θα απαντήσω όπως πρέπει. Δεν θα σκεφτώ ότι είμαι αναγνωρίσιμος. Δεν έχω αυτό το φίλτρο, ούτε θα το αποκτήσω, νομίζω. Πρέπει να καταλάβει ο άλλος ότι αυτό δεν είναι καθόλου ωραίο. Δεν είσαι αξιοθέατο, ούτε είσαι ζώο σε τσίρκο για να σε βγάζει φωτογραφίες. Όλα θέμα προσέγγισης είναι. Η ευγένεια νικά».
«Όχι. Πιστέψτε με, αν την είχα δει κάπως, θα το παραδεχόμουν. Αλλά απαντώ όχι και βάζω το χέρι μου στη φωτιά γι’ αυτό. Δεν ξεχνώ πώς ξεκίνησα. Δουλεύω από τα 11 μου σε ταβέρνες, σε ελιές, σε χωράφια στο χωριό. Γενικά, πάντως, δεν υπάρχει κανένας λόγος για να την ψωνίσει ο οποιοσδήποτε. Όσοι καβάλησαν το καλάμι μην ξεχνούν ότι στη Βουλγαρία και στην Αλβανία είναι άγνωστοι. Άντε να φτάσει η χάρη τους στον Βορρά μέχρι τη Θεσσαλονίκη και στο Νότο μέχρι την Κρήτη και τη Γαύδο. Πιο νότια και πιο βόρεια δεν έχει».
«Όχι ακόμη. Δεν είμαι αρνητής, αλλά θα σας πω ότι δεν ξετρελαίνομαι κιόλας με την ιδέα του να το κάνω. Ξέρω ότι κάποιοι μπορεί να με κρίνουν για αυτό. Νευριάζω κυρίως με το γεγονός ότι έχουμε χωριστεί πάλι σε δύο στρατόπεδα κι αν πεις ότι δεν έχεις εμβολιαστεί μερικοί σε κοιτάνε λες και έχεις πάει στο Τσερνόμπιλ και έχεις γυρίσει γεμάτος ραδιενέργεια».
«Η είδηση για τους περιορισμούς σε όσους δεν έχουν κάνει το εμβόλιο. Περιορισμούς λέει στις μετακινήσεις. Θέατρο μόνο για εμβολιασμένους τον χειμώνα κτλ. Από τη στιγμή που ο εμβολιασμός είναι προσωπική επιλογή, δεν ξέρω κατά πόσον όλα αυτά είναι δημοκρατικά… Φυσικά μιλάμε για την παγκόσμια υγεία και την προστασία όλων μας. Ωστόσο το ερώτημα παραμένει μιας και τέτοια μέτρα φέρνουν τον διχασμό».
