Οι δύο πίνακες που είχαν κλαπεί το 2012 από την Εθνική Πινακοθήκη και συγκεκριμένα ένας του Πικάσο και ένας του Μοντριάν, βρίσκονται στα χέρια της αστυνομίας.
Ένας Έλληνας 49 ετών έχει συλληφθεί από το τμήμα Διαρρηκτών της Ασφάλειας Αττικής για την υπόθεση της κλοπής των πινάκων το 2012 από την Εθνική Πινακοθήκη.
Ποιοι είναι οι δύο διάσημοι πίνακες που αποκαλύπτουν το μεγαλείο δύο σπουδαίων εικαστικών.
Πρόκειται για τον πίνακα του Πικάσο «γυναικείο κεφάλι» που είχε φιλοτεχνηθεί το 1939 και το δώρισε ο μεγάλος ζωγράφος το 1949 στον ελληνικό λαό ως τιμητική προσφορά για την γενναία αντίσταση κατά τη γερμανική κατοχή.
Το «Γυναικείο Κεφάλι» φιλοτεχνήθηκε από τον Pablo Picasso το 1939. Ο πίνακας είναι λάδι σε μουσαμά, διαστάσεων 56Χ40 και είναι πορτρέτο της Dora Maar, συντρόφου του διάσημου ζωγράφου και μια από τις σημαντικότερες μούσες του.
Η Dora Maar υπήρξε καινοτόμος φωτογράφος του σουρεαλιστικού κινήματος και πολιτική ακτιβίστρια. Ανέπτυξε μια θυελλώδη σχέση με τον Picasso και οι δυο τους συνεργάστηκαν και καλλιτεχνικά. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αποτελεί η σειρά φωτογραφιών της Dora με τα στάδια της δημιουργίας του αριστουργήματος Guernica το 1937.
Στο πίσω μέρος του πίνακα υπάρχει και χειρόγραφη αφιέρωση του Ισπανού ζωγράφου, που αναφέρει: «Pour le Peuple Grec, Hommage de Picasso» (Για τον ελληνικό λαό, Φόρος τιμής από τον Πικάσο).
Στα 9 χρόνια που διήρκεσε η σχέση τους ο Picasso δημιούργησε πολλά πορτρέτα της χρησιμοποιώντας την χαρακτηριστική κυβιστική του τεχνική. Τα έργα της περιόδου αυτής έτυχαν μεγάλης αποδοχής τόσο από το κοινό όσο και από τους κριτικούς, κάτι που φυσικά εκτόξευσε και την χρηματική τους αξία.
Ο πίνακας αποτελεί το τελευταίο πορτρέτο της Maar που δεν έχει πωληθεί.
Ο δεύτερος είναι ένας πίνακας του Ολλανδού Πιέτ Μοντριάν του 1905 που απεικονίζει ένα ανεμόμυλο κατά μήκος ποταμού.
«Ο ανεμόμυλος Στάμμερ» ο οποίος αγοράστηκε το 1963 από τον Αλέξανδρο Παππά ο οποίος τον δώρισε στην συνέχεια στην Εθνική Πινακοθήκη.
Ο Μοντριάν γεννήθηκε στην πόλη Αμερσφόρτ της Ολλανδίας και σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Άμστερνταμ την περίοδο 1892 – 1895 χωρίς να σημειώσει αξιοσημείωτες επιδόσεις. Τα πρώτα του έργα – κυρίως τοπία – χαρακτηρίζονται από νατουραλιστικά και ιμπρεσιονιστικά στοιχεία ενώ είναι επηρεασμένα και από τα έντονα χρώματα των φωβιστών.
Η τέχνη του Μοντριάν είναι παράλληλα συνδεδεμένη και με τις έντονες πνευματικές του αναζητήσεις, καθώς από το 1908 δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για την θεοσοφία. Το έργο του Μοντριάν μέχρι το 1912 είναι επίσης επηρεασμένο από το κίνημα του κυβισμού, με το οποίο ήρθε σε επαφή ο Μοντριάν χάρη στην έκθεση κυβισμού στο Άμστερνταμ, το 1911.
