Μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε η γνωστή ηθοποιός Κατερίνα Λέχου, στην οποία μεταξύ άλλων μίλησε για ελληνικό #MeToo, αλλά και για τη δική της προσωπική οδυνηρή εμπειρία.
Το #ΜeToo ήρθε σε μια καλή στιγμή, όταν η κοινωνία ήταν ώριμη να το ακούσει. Ένα τέτοιο θέμα δεν μπορεί ποτέ να είναι ανώδυνο. Είναι επώδυνο. Επηρεάζεται ένα δίκτυο ανθρώπων, οι θύτες, τα θύματα, οι συγγενείς τους, γιατί κανείς δεν είναι μόνος του στη Γη.
Καμία αλλαγή ποτέ στον κόσμο, στην ιστορία, δεν έχει συμβεί ανώδυνα, αναίμακτα.
Σίγουρα σηματοδοτεί μια νέα εποχή, αλλά απαιτείται πολύς χρόνος για να στηθεί ένα καινούργιο οικοδόμημα. Η γνώση όμως θα είναι πολύ σημαντική για τους νεότερους.
Οτιδήποτε συγκινησιακά φορτισμένο αρθρώνουμε σαφώς έχει το βάρος του, αλλά δεν είναι κάτι που δεν έχω διαχειριστεί ούτε εξιλεώθηκα λέγοντάς το δημόσια. Το έχω διαχειριστεί εδώ και πολλά χρόνια.
Όταν συνέβη αυτό το γεγονός, ήδη έκανα ψυχοθεραπεία. Μέσα σε όλα τα θέματα που διαχειρίστηκα ήταν και το συγκεκριμένο.
Τον περασμένο Φεβρουάριο η Κατερίνα Λέχου έδωσε μία συγκλονιστική συνέντευξη στη Φαίη Σκορδά, για τη λεκτική και ψυχολογική βία που δεχόταν από τον Γιώργο Κιμούλη, πριν από μερικά χρόνια.
Πιο συγκεκριμένα, η γνωστή ηθοποιός άνοιξε την καρδιά της και κατήγγειλε τον Γιώργο Κιμούλη, για τη συνεργασία που είχαν τη σεζόν 2003 – 2004, αποκαλύπτοντας, μάλιστα, ότι την έβριζε επί σκηνής.
«Το αίσθημα του φόβου ξύπνησε μέσα μου σαν τα αγριόχορτα που τα βγάζεις και ξαναφυτρώνουν. Φαίνεται ήταν πολύ έντονο αυτό που έγινε. Αφορά μία επαγγελματική συνεργασία που τη διαχωρίζω τελείως από την προσωπική μου εμπλοκή, γιατί μάλλον θα έχεις να το ρωτήσεις αυτό. Αφορά στη σεζόν 2003 – 2004, που βίωσα για όλη τη χρονιά και αυτό είναι που καθιστά ένα γεγονός πολύ δύσκολο, δεν είναι ότι φεύγεις και το λύνεις. Παραμένεις στον εργασιακό χώρο, άρα πρέπει να υποστείς όλα αυτά τα πράγματα.
Μιλώ για επί σκηνής αντιεπαγγελματική συμπεριφορά που σε φέρνει σε σημείο να μην ξέρεις αν μπορείς να πεις τα λόγια σου, που φοβάσαι ότι θα εκτεθείς μπροστά στον κόσμο σαν μία που κλαίει και δεν μπορεί να μιλήσει, γιατί κάποιος της μιλάει σιγά και τη βρίζει αλλά αυτό δεν το καταλαβαίνει το κοινό. Μιλώ μόνο για το επί σκηνής και το διαχωρίζω γιατί εγώ με τον Γιώργο είχα και προσωπική σχέση.
Η προσωπική μου σχέση είναι δική μου ευθύνη και αν πέρασα άσχημα ή ωραία δεν αφορά τον κόσμο. Στην επαγγελματική σχέση όμως έχω και μια ευθύνη απέναντι στο κοινό. Δεν ήξερα κάθε μέρα αν μπορώ αυτό να το αντιμετωπίσω.
Με έβριζε. Η λεκτική και ψυχολογική βία επειδή δεν είναι απτή, δεν είναι σαν τη σωματική είναι λίγο σαν άγριο θηρίο. Κάθεται, παραμονεύει και δεν ξέρεις τι ώρα θα ορμήσει. Άρα, εσύ είσαι συνέχεια σε εγρήγορση, σε άμυνα και σε ενδιαφέρει η επιβίωσή σου εκείνη τη στιγμή. Έχει ανασυρθεί από μέσα μου το αίσθημα του φόβου, φοβόμουν να μην χαλάσω τη δουλειά και τη φήμη μου.
Ένιωθα ενοχές ότι φταίω εγώ για αυτό που συμβαίνει. Βέβαια, μετά ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, χωρίσαμε και έτσι μπόρεσα και συνέχισα τη ζωή μου».
