«Είχαμε ακούσει ότι ο Λιγνάδης κάνει παρέα με νεαρά αγόρια, αλλά δεν φανταζόμασταν ότι μπορεί να είναι ανήλικα. Κάποια άλλα περιστατικά μού τα είχαν διηγηθεί οι κοπέλες που τα κατήγγειλαν και τα γνώριζα», αποκάλυψε η ηθοποιός Μαριάννα Τουμασάτου.

Σε συνέντευξή της στο περιοδικό OK μίλησε για τις καταγγελίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας στον καλλιτεχνικό χώρο.

Σε ό,τι αφορά στις καταγγελίες της Ζέτας Δούκα, η Μαριάννα Τουμασάτου είπε: «Για το συγκεκριμένο περιστατικό δεν είχα ακούσει κάτι. Αλλά δεν χρειάζεται να ξέρεις τη λεπτομέρεια της λεπτομέρειας… Αυτό που έχει σημασία είναι ότι υπήρχαν άνθρωποι που είχαν παραβατική συμπεριφορά και την εξέφραζαν είτε ασκώντας στους άλλους λεκτική ή ψυχολογική βία είτε παρενοχλώντας τους σεξουαλικά. Δεν μπορεί να μαζεύτηκαν πενήντα άνθρωποι για να κατηγορήσουν κάποιον που δεν έχει κάνει τίποτα. Είναι δυνατόν να ακούμε από την πλευρά του Λιγνάδη ότι τον ζήλευαν από το Σωματείο (σ.σ. Ελλήνων Ηθοποιών); Ποιος να λιμπιστεί την καριέρα ποιανού και για ποιο λόγο; Κι αν όντως την είχαν λιμπιστεί, γιατί δεν το έκαναν νωρίτερα; Είναι αστεία πράγματα αυτά».

Καλή φίλη της Τζένης Μπότση, η ηθοποιός μίλησε και για τις καταγγελίες εκείνης: «Είδα στα μάτια της ταραχή. Τα χέρια της έτρεμαν, κόμπιαζε. Ήταν σαν να προσπαθούσε να το ξεχάσει και παράλληλα να θέλει να το θυμάται για να προστατεύεται. Νομίζω ότι τώρα που το είπε δημόσια λυτρώθηκε. Κι αυτό έγινε γιατί εξέθεσε αυτόν που την έφερε σε δύσκολη θέση, ενώ όλο αυτό τον καιρό ήταν εκτεθειμένη η ίδια στον εαυτό της. Μην ξεχνάμε ότι το 90% των ηθοποιών που κατήγγειλαν τέτοια ή άλλα περιστατικά ήταν όταν ήταν πολύ νέοι στον χώρο και δεν γνώριζαν τις φήμες που ακολουθούν κάποιους ανθρώπους. Και επειδή έχω ακούσει να λένε ”Γιατί ένας ηθοποιός να πάει στο σπίτι κάποιου για να κάνει οντισιόν;” θέλω να θυμίσω ότι τη δεκαετία του ’90 ήταν εντελώς διαφορετικά τα πράγματα. Δεν υπήρχαν κινητά, δεν υπήρχε Ίντερνετ και για να βρεις τον άλλο άφηνες μήνυμα στον αυτόματο τηλεφωνητή. Σε εκείνη την εποχή λοιπόν ήταν πολύ συνηθισμένο να πας στο σπίτι κάποιου, να πάρεις το κείμενο ή ακόμη και να κάνεις πρόβα. Απαραίτητο να υπάρχει κώδικας δεοντολογίας Εγώ έχω κάνει και φωτογράφιση σε σπίτι φωτογράφου. Όταν είσαι μικρός και άμαθος, δεν πάει το μυαλό σου εκεί. Γι’ αυτό και θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να υπάρξει κώδικας δεοντολογίας. Γίνομαι πραγματικά τρελή όταν ακούω έστω και μια νύξη ότι μπορεί κάποιο από τα θύματα να έκανε κάτι λάθος ή να βρίσκουν δικαιολογίες για τους θύτες. Προσωπικά θεωρώ τον εαυτό μου απλά τυχερό που δεν έπεσα θύμα σεξουαλικής κακοποίησης».

Η Μαριάννα Τουμασάτου επίσης σχολίασε: «Εγώ δεν πιστεύω ότι ήταν καθόλου άσχετοι με το θέμα. Θεωρώ ότι είναι πολύ συνειδητή η επιλογή από τους θύτες ορισμένων εκφράσεων που θα προκαλέσουν συζήτηση και θα απομακρύνουν τη σκέψη και τη μνήμη από αυτά που θα έπρεπε να μας απασχολούν. Δεν δίνω καμία σημασία στους παράγοντες και στους διαμεσολαβητές. Είμαι με το μέρος των θυμάτων και κατηγορώ τους θύτες. Δεν θα ασχοληθώ με τους ενδιάμεσους».