Ο Πέτρος Λαγούτης γεννήθηκε το 1975. Σπούδασε ναυτιλιακά στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν (2000).
Της: Έπη Τρίμη
Ασχολείται ερασιτεχνικά με το ποδόσφαιρο από νεαρή ηλικία, ενώ έχει αγωνιστεί σε ερασιτεχνικές κατηγορίες του αθηναϊκού ποδοσφαίρου.Ήταν παντρεμένος με την ομότεχνή του Μυρτώ Αλικάκη, με την οποία έχουν δύο παιδιά.
Ο Πέτρος Λαγούτης παρακολουθεί τις εξελίξεις της επικαιρότητας και καθημερινά παίρνει θέση και εκφράζει ξεκάθαρα την άποψή του μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram. Αυτή τη φορά, ο γνωστός ηθοποιός, μη κρύβοντας την οργή του για όσα γίνονται τις τελευταίες ώρες έγραψε για τον σάλο που έχει ξεσπάσει τις τελευταίες ώρες μετά τη συνέντευξη τύπου της Λίνας Μενδώνη σε διαπιστευμένους δημοσιογράφους, κατά τη διάρκεια της οποία υποστήριξε ότι ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι ένας επικίνδυνος άνθρωπος.
«Μήπως τελικά είναι καλύτερα να εφαρμοστεί το μέτρο με τη διπλά μάσκα; Όχι, όχι για τον covid. Για την μπόχα από τη βρωμιά και τη σαπίλα μιλάω. Υ.Γ: Το χειρότερο ή και το καλύτερο είναι ότι η παραίτηση Μενδώνη μοιάζει πολύ μικρό θέμα».
«Έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια. Λάτρευα το παιχνίδι. Και μου προσφέρθηκε απλόχερα, μέσα κι έξω από το σπίτι. Μεγάλωσα στο Νέο Ψυχικό. Όλη μέρα στους δρόμους, στις πλατείες, μπάλα, ποδήλατο, κρυφτό, κυνηγητό. Ένα μεσοαστικό σπίτι ήταν το σπίτι μας. Ο πατέρας μου, δημόσιος υπάλληλος, πήρε σύνταξη ως γενικός διευθυντής του υπουργείου Οικονομικών. Η μητέρα μου, καθηγήτρια Αγγλικών.
Το ενδιαφέρον μου για το θέατρο δεν ξέρω πώς ξεκίνησε. Στο σπίτι δεν είχαμε καθόλου καλλιτεχνικές βάσεις.
Τελειώνοντας το σχολείο πήγα στο πανεπιστήμιο. Η μόνη σχολή που με ενδιέφερε ήταν η Ψυχολογία στο Πάντειο. Δεν μπήκα για είκοσι μόρια, κι ενώ έμπαινα στο Ρέθυμνο, όπου πήγε ο κολλητός μου, δεν την είχα δηλώσει. Έπαιζα μπάλα στην Αθήνα και δεν ήθελα να φύγω. Πέρασα στα ναυτιλιακά, που δεν με ενδιέφεραν καθόλου. Παρακολούθησα τη σχολή -πέρασα τα 47 από τα 56 μαθήματα. Πτυχίο δεν πήρα, παρ’ ότι όταν πήγα στην σχολή του Θεάτρου Τέχνης είπα στους δικούς μου ότι θα τελειώσω το Πανεπιστήμιο -ήμουν στο τέταρτο έτος» έχει πει o Πέτρος Λαγούτης στη Bovary.
«Με την Μυρτώ γνωριστήκαμε το 2000 και ζήσαμε έναν μεγάλο έρωτα. Ήταν σχεδόν η μόνη ηθοποιός που μου άρεσε. Η σχέση μας ήταν ένα τσουνάμι που τα άλλαξε όλα. Μαζί πήραμε την απόφαση να ψιλοαφήσουμε το θέατρο και να ανοίξουμε ένα μαγαζί, μεταξύ Εξαρχείων και Κολωνακίου. Το κρατήσαμε πέντε χρόνια. Τότε γεννήθηκαν τα αγόρια μας.
Σε κάθε ηλικία με τα παιδιά ανακαλύπτεις και την ομορφιά της ηλικίας. Οι γιοι μου είναι 15 και 18 και τώρα κάνουμε παρέα. Το καλοκαίρι πήγαμε οι τρεις μας στα Κουφονήσια. Τώρα περνάμε πίστα. Πάντα η πλευρά των γονιών χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια για να συνειδητοποιήσει την καινούργια πίστα. Δεν μ΄αρέσουν οι γονείς που μένουν σε μια ηλικία και δεν ακολουθούν. Πάντα θα θέλουμε να τα προστατεύσουμε και να τους προσφέρουμε, αλλά καλό είναι να συνειδητοποιούμε ότι κι αυτά ωριμάζουν. Η σχέση με το παιδί φτιάχνεται, αρκεί να είσαι εκεί.
«Το κακό με τον τζόγο είναι ότι πρόκειται για μια προοδευτική αρρώστια, όπως όλοι οι εθισμοί. Από έφηβος μου άρεσε να παίζω χαρτιά με τους φίλους μου, να παίζω στοίχημα -έτσι ξεκίνησα. Μου δημιουργούσε αυτό που λέμε εμείς οι τζογαδόροι “φουρφούρι”. Mια αντάρα, κάτι σαν ίλιγγο…
«Όταν ξεπερνάς τα όρια, στους άλλους εθισμούς φαίνεται στον τζόγο δεν φαίνεται. Αργεί να φανεί. Στον τζογαδόρο φαίνεται όταν πια είναι στα όρια της καταστροφής. Ο τζογαδόρος σιγά σιγά χάνει τα πάντα. Τα πάντα. Χάνει τη δουλειά του…
Με αυτή την έννοια, όχι, δεν έμεινα ποτέ χωρίς δουλειά αλλά άρχισα να κάνω εκπτώσεις στη δουλειά μου. Άρα άρχισα να γίνομαι κάποιος άλλος. Είχα ανάγκη από χρήματα “τώρα και γρήγορα”. Έφευγαν τα κριτήρια και άρχισα να κάνω στην τηλεόραση πράγματα που μπορεί να μην τα έκανα ποτέ»!
