Έχουν περάσει ακριβώς 30 χρόνια από την πρώτη τηλεοπτική εμφάνιση του Πέτρου Φιλιππίδη στις «Τρεις χάριτες» του MEGA.
O ηθοποιός, που βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα, έκανε το πρώτο του guest στο επεισόδιο «Ού κλέψεις» της πετυχημένης σειράς των Ρέππα-Παπαθανασίου το 1991.
Τότε η Άννα Παναγιωτοπούλου, με την οποία έκαναν την πολύ πετυχημένη παράσταση «Xάρολντ και Μοντ» 20 χρόνια μετά, αλλά ούτε κανείς άλλος μπορούσε να προβλέψει τόσο την τεράστια άνοδο του ηθοποιού όσο και την απότομη πτώση που έφεραν οι δεκάδες καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση και αντιεπαγγελματική συμπεριφορά.
Τριάντα χρόνια γεμάτα επιτυχίες, τηλεοπτικές και θεατρικές, γεμάτα αξιόλογες συνεργασίες αλλά και γεμάτα έπαρση, δηλώσεις που συχνά παρεξηγούνταν και μιας πρωτοφανούς έπαρσης για το ελληνικό θέατρο. Σειρές που άφησαν εποχή και πια δεν θα παίζονται σε επανάληψη για να μην προκαλείται το κοινό αίσθημα από την παρουσία του στους τηλεοπτικούς δέκτες. Κανάλια που δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση μαζί του, σειρά της κρατικής τηλεόρασης που τον αντικατέστησε αμέσως μετά την πρώτη καταγγελία, διαφημίσεις που αποσύρθηκαν, και το θεατρόφιλο κοινό που όπως τον ανέβασε στην κορυφή έτσι τώρα τον κρίνει αυστηρά και τον απορρίπτει.
Ο Πέτρος Φιλιππίδης, το αγόρι που αγαπήσαμε από το «Χάι Ροκ» του 1992 «μεταλλάχθηκε» σταδιακά σε ένα ηθοποιό, που κατά την άποψή του, δεν έπρεπε κανείς να τολμήσει να τον αμφισβητήσει και να υποτιμήσει το ταλέντο του, και που ο ίδιος, δοθείσης ευκαιρίας, έχριζε τον εαυτό του ως έναν από τους κορυφαίους, αν όχι τον καλύτερο, της γενιάς του.
Και όταν ο συνάδελφος του Πέτρος Μπουσουλόπουλος «τόλμησε» να μην τον αναφέρει στους σπουδαιότερους έλληνες ηθοποιούς, παρόλο που διευκρίνισε ότι δεν αναφέρεται στους μεγαλύτερους που έχουν κριθεί από το κοινό, ο Πέτρος Φιλιππίδης του επιτέθηκε. «Πείτε στον κ. Μπουσουλόπουλο να είναι προσεκτικός! Γιατί ο Μπουσουλόπουλος έχει παίξει με δύο από τους μεγαλύτερους Έλληνες ηθοποιούς, με τον κ. Μπέζο και τον κ. Φιλιππίδη» απάντησε σε σχετική ερώτηση.
Την αλλαγή αυτή και την έπαρση ή όπως το λέει χαρακτηριστικά ο λαός το γεγονός ότι «καβάλησε το καλάμι» και «πήρε ψηλά τον αμανέ» δεν πέρασε απαρατήρητο από τον κοινό με αυτούς που τον αγαπούσαν και τον ακολουθούσαν πιστά να πληγώνονται περισσότερο.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που αλαζονικές απαντήσεις του έδωσαν τροφή για πολύ αρνητικά σχόλια στα social media, με τους πιο στωικούς να προειδοποιούν ότι άνθρωποι που παίρνουν τόσο σοβαρά τον εαυτό τους και εμφανίζουν τέτοιο βαθμό εγωπάθειας και έπαρσης παύουν να υπηρετούν σωστά την τέχνη. Και αν αληθεύουν τα όσα καταγγέλλονται ο κ. Φιλιππίδης δεν έπαψε απλώς να υπηρετεί σωστά την τέχνη, αλλά θεώρησε ότι του ανήκουν, είναι υποχείρια του, και οι συνεργάτες του, που προκειμένου να σταθούν δίπλα στο τέρας της υποκριτικής και να πάρουν κάτι από τη λάμψη του έπρεπε να υποκύψουν σε όλες τις άρρωστες επιθυμίες του. 
«Λέω τα πράγματα με το όνομά τους. Κάνω μια δουλειά και προσπαθώ να την κάνω όσο καλύτερα γίνεται για να έχει το καλύτερο αποτέλεσμα. Όταν λοιπόν κάνω σπουδαίες δουλειές γιατί να μην το πω; Κι όταν είμαι πολύ καλός ηθοποιός και σπουδαίος πρωταγωνιστής;». Με αυτά τα λόγια ο ίδιος περιγράφει τον εαυτό του. Δεν θεώρησε ποτέ ότι επιδεικνύει το ταλέντο του και ότι είναι καλύτερα να αφήνεις τους άλλους να μιλούν για εσένα.
Η αλήθεια είναι ότι το κοινό όλα αυτά τα χρόνια γέμιζε το θέατρο Μουσούρη και χειροκροτούσε τον πρωταγωνιστή που τις περισσότερες φορές εξαργύρωνε στο θέατρο τις τηλεοπτικές του επιτυχίες.
Σε ένα θέατρο, από οποίο εκδιώχθηκε, ένιωθε βασιλιάς και κύριος των πάντων. Ο Πέτρος Φιλιππίδης δεν δέχεται κριτική, δεν παραδέχεται τους δημοσιογράφους, δεν ακούει τους νεότερους. Είναι ο καλύτερος και το λέει με κάθε ευκαιρία.
«Δεν απαντώ σε ανυπόγραφα σχόλια και δη κακεντρεχή.(…) Δεν θα ‘χαλαστώ’ επειδή με λέει κάποιος ‘ψώνιο’ …το’χω αποδείξει στα τριάντα χρόνια που είμαι στον χώρο ότι δεν είμαι τέτοιο. Ας κάνουν ανελέητη κριτική στο έργο μου, αλλά θεωρώ άνανδρο, ποταπό, ανέντιμο, γελοίο και φτηνό να με χτυπούν κάτω απ’ τη μέση, χρησιμοποιώντας την ίδια μου την οικογένεια» έχει δηλώσει ο ίδιος πάντα στην αντίθετη όχθη από εκεί που βρίσκεται η αντικειμενική κριτική, το δικαίωμα να εκφράζει ο καθένας την άποψή του.
Οι δηλώσεις του Φιλιππίδη που φανερώνουν αλαζονεία είναι δεκάδες κυρίως την τελευταία δεκαετία. Η τεράστια επιτυχία του «Πενήντα Πενήντα», o «Μπακαλόγατος», ο «Ηλίας του 16ου» έβγαλαν στην επιφάνεια έναν χαρακτήρα αρκετά διαφορετικό από αυτόν των πρώτων χρόνων. 
«Το θέμα είναι η κριτική να ακουμπάει στην αλήθεια. Υπάρχουν κριτικοί-δημοσιογράφοι που θέλουν να επιβάλουν στο Φεστιβάλ τους φίλους τους και όταν δεν τα καταφέρουν θάβουν αυτούς που μπήκαν. Για να τελειώνουμε: θέλω να με κρίνουν για τη δουλειά μου και όχι για τα προβλήματα ή τα κόμπλεξ που έχετε εσείς» έχει πει ο ίδιος σε συνέντευξη του απαξιώνοντας κριτική εκείνης της εποχής.
«Μου την δίνει: Όταν κάποιος μιλάει με φοβερή ζέση και γνώση για κάτι που δεν έχει ιδέα! Παράδειγμα: Φοβερή παράσταση η τάδε, καταπληκτική, η καλύτερη παράσταση φέτος, δεν την έχω δει αλλά μου το είπαν! Χ@Σ@ μας! Να παρκάρουν σε θέσεις που απαιτούν «κάρτα παρκαρίσματος κατοίκου» αυτοί που δεν έχουν, κάρτα εννοείται! Να είσαι δίκαιος γενικά! Όταν δε έχεις δημόσιο βήμα, ένας λόγος παραπάνω, αλλιώς μια μέρα θα πάρεις τ’αρ… μου!», είχε γράψει χαρακτηριστικά ο ίδιος πριν δύο χρόνια.
Στην επανειλημμένη ερώτηση δημοσιογράφων o ίδιος δεν παραδέχεται ποτέ ότι είναι αλαζόνας.
«Ποια είναι η αλαζονεία; Πρέπει να μου πει κάποιος το τι αλαζονικό διακρίνει σε μένα. Δουλεύω πολλές ώρες, σταματώ να έχω ωράριο και προσωπική ζωή, ειδικά όταν βρίσκομαι στο παρά πέντε για να βγει μια δουλειά. Δεν θέλω να απολογηθώ σε κανέναν! Ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Βέβαια, αυτό δεν ενέχει μόνο δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις, δηλαδή να τεκμηριώνουν όσα υποστηρίζουν, να στέκονται πίσω από αυτά που λένε και να είναι σοβαροί άνθρωποι. Αν κάποιος καλύπτοντας τις παραπάνω προϋποθέσεις είπε κάτι για μένα, πολύ ευχαρίστως να τον ακούσω» έχει απαντήσει ο Πέτρος Φιλιππίδης, αφήνοντας άφωνο τον συνομιλητή του.
Παρόλα αυτά όταν τον ρώτησαν τι βαθμό θα έβαζες στον ταλέντο του, εκείνος απάντησε «10 με τόνο». Και στην διευκρίνιση του δημοσιογράφου ότι θέλει μια αληθινή απάντηση, ο Πέτρος Φιλιππίδης επιμένει: «Αλήθεια λέω. Ξέρω ότι θα κατηγορηθώ. Δεν μπορεί ένα ηθοποιός να ανεβαίνει στη σκηνή με ηττοπάθεια. Πρέπει να ανεβαίνει πάνω και να λέει είμαι ο καλύτερος και να το αποδεικνύει».
Πριν δύο χρόνια ο Πέτρος Φιλιππίδης μαζί με τον Παύλο Χαϊκάλη ανέβασαν ξανά μια μεγάλη επιτυχία του παρελθόντος. Το «Ψέμα στο ψέμα». Προφητικός ο τίτλος θα μπορούσε να πει κάποιος αν αναλογιστεί ότι και δύο πρωταγωνιστές έχουν κατηγορηθεί για σεξουαλικές παρενοχλήσεις και ηθοποιοί που έχουν συνεργαστεί μαζί τους κάνουν λόγο για χυδαίες συμπεριφορές, αισχρά σχόλια και μια άσκηση εξουσίας χωρίς προηγούμενο.
Εισβολή σε καμαρίνια συναδέλφων, απειλές για καταστροφή καριέρας αν δεν ενδώσουν στις επιθυμίες του, προκλητική συμπεριφορά πάνω αλλά και κάτω από τη σκηνή. 
Γυναίκες καταξιωμένες ηθοποιοί έχουν καταθέσει στον ΣΕΗ ανατριχιαστικές σκηνές από την συνεργασία τους με τον Πέτρο Φιλιππίδη και έχουν αποκαλύψει ένα μυστικό που όπως φαίνεται γνώριζαν πολλοί.
Και όμως ο ηθοποιός και σκηνοθέτης επέμενε να χαρακτηρίζει τον εαυτό του κορυφαίο ηθοποιό και να αγνοεί φήμες, σχόλια και απόψεις συναδέλφων.
«Θεωρώ ότι έχουμε κάνει μία ωραία παράσταση και το δίδυμο αυτό σκοτώνει. Το είδατε. Είναι καταλυτικό στις μέρες μας το γέλιο. Είμαστε και οι δυο, με συγχωρείτε για αυτό που θα πω, κορυφαίοι ηθοποιοί, κωμικοί ηθοποιοί και για εμάς ήταν υποχρέωση να την ανεβάσουμε αυτή την παράσταση και δεν είναι μεγάλα λόγια αυτά που λέμε».
Στην τελευταία του τηλεοπτική συνέντευξη ο Πέτρος Φιλιππίδης μίλησε στον Νίκο Χατζηνικολάου για το ταλέντο του, για την έπαρση που τον κατηγορούν και για την πορεία του στο θέατρο και την τηλεόραση.
Ο δημοσιογράφος αρχικά πρόβαλε δηλώσεις του από το 2001 όπου ο Πέτρος Φιλιππίδης εξηγούσε γιατί έχει τη «ρετσινιά» του ιδιόρρυθμου στην πιάτσα των ηθοποιών. «Είμαι καλός χαρακτήρας αλλά δεν χαρίζω κάστανα. Είμαι αυστηρός και με μένα και με τους άλλους» έλεγε τότε.
«Άλλαξε αυτό το ιδιόρρυθμος;» τον ρώτησε ο Νίκος Χατζηνικολάου. «Είμαι αρκετά πιο ήρεμος και αρκετά πιο σοβαρός, όχι σοβαροφανής».
«Η σκηνοθεσία έκανε εμένα πιο ήσυχο, όχι σε σχέση με τους άλλους. Εγώ αγαπώ και και θαυμάζω τους ηθοποιούς, ειδικά τους ταλαντούχους ανθρώπους, τους θαυμάζω πάρα πολύ. Μπορώ να γίνω χαλί να με πατήσεις. Όταν αυτό παρεξηγείται εκεί ίσως να γίνεται μια παρεξήγηση. Όταν γίνεσαι χαλί να σε πατήσει ή το κάνεις ή δεν το κάνεις. Η αλήθεια είναι ότι η σκηνοθεσία με ηρέμησε ως ηθοποιό. Έτσι καλύφθηκε η ματαιοδοξία και ο σκηνικός εγωισμός μου. Δεν χαρίζω κάστανα στη σκηνή. Δίνω τα πάντα στη σκηνή και προς το κοινό και προς τον συνάδελφο. Είμαι πολύ δοτικός, δεν μπορώ αλλιώς» ανέφερε ο ίδιος.
«Ο κόσμος είναι μια θεατρική σκηνή και όλοι, άντρες και γυναίκες, απλά ηθοποιοί. Έχουν τις εισόδους τους και τις εξόδους τους» έλεγε ο Σαίξπηρ αλλά ο Πέτρος Φιλιππίδης δεν σκέφτηκε ποτέ ότι έξοδος από το έργο της πραγματικής ζωής θα ήταν με γιουχαρίσματα αντί για χειροκροτήματα.
