Ο Σπύρος Μπιμπίλας ανέλαβε τα καθήκοντα του προέδρου στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, σε μια δύσκολη χρονική συγκυρία, όταν οι περισσότεροι συνάδελφοί του είναι άνεργοι. Το τελευταίο διάστημα απευθύνει έκκληση στους συναδέλφους του να δείξουν υπομονή και να αποφύγουν τη δημοσιοποίηση περιστατικών και ονομάτων χωρίς τεκμηρίωση.
Το Πειθαρχικό Συμβούλιο θα εξετάσει όλες τις περιπτώσεις και θα δημιουργήσει φακέλους για κάθε μία υπόθεση διαφορετικού καταγγελλόμενου. Από αυτές κάποιες θα οδηγηθούν προς τη νομική οδό ενώ άλλες έχουν παραγραφεί και θα πρέπει να γίνουν συστάσεις ή να προχωρήσουμε σε διαγραφές μελών. Παράλληλα, έχουμε φτιάξει ομάδα που είναι από νομικούς και ψυχολόγους, οι οποίοι θα προσπαθήσουν να βοηθήσουν τους ηθοποιούς.
Αυτοί για τους οποίους καταγγέλλονται πράγματα είναι γύρω στα 10 πρόσωπα. Είναι κάθε είδους καταγγελίες: για κακές συμπεριφορές και σεξουαλική παρενόχληση αγοριών και κοριτσιών. Πριν ξεσπάσει όλο αυτό πολύ σπάνια έρχονταν στο Σωματείο καταγγελίες – όπως πριν από δύο χρόνια με τη Σοφία Παυλίδου, για την οποία δεν έχει οριστεί ακόμα δικάσιμος. Αυτές οι καταγγελίες παίρνουν ένα δρόμο με πολύ βραδύ ρυθμό.
Μέχρι πριν από λίγους μήνες που οι ηθοποιοί δεν έπαιρναν επιδόματα, οι τηλεοπτικές εκπομπές δεν ασχολούνταν με το πρόβλημά μας. Τώρα που η κλειδαρότρυπα έχει γίνει το μέσον για να κερδίσουν ακροαματικότητες, αυτό έχει γίνει το μέγα θέμα. Οι ηθοποιοί αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο έλεος. Δεν υπάρχει συλλογική σύμβαση εργασίας παρά μόνο στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας κι έχουμε μια σύμβαση σε εκκρεμότητα στο Εθνικό Θέατρο που ήταν να υπογραφεί αυτές τις ημέρες αφού είχαμε καταλήξει σε μια συμφωνία. Με τα γεγονότα που έχουν συμβεί, έχει καθυστερήσει κι αυτό.
Συστήνουμε στα μέλη μας να μη χρησιμοποιούν ονόματα γιατί μπορούν από καταγγέλλοντες να βρεθούν κατηγορούμενοι. Η άλλη πλευρά μπορεί να το θεωρήσει συκοφαντική δυσφήμηση και να δικαιωθεί αν κι έχει άδικο.
Ψυχολογικά ακόμα κι αυτοί που φέρονται ως θύτες, χρειάζονται μεγάλη προστασία ακόμα κι από τα θύματα. Είναι όλοι μέλη μας γι’ αυτό χρειάζεται να δείξουμε όσο πιο καθαρό πρόσωπο γίνεται. Κι επίσης το θέατρο δεν είναι όλο ένας βόθρος, όπως προσπαθεί να φανεί προς τα έξω. Υπάρχουν φωτεινά παραδείγματα, σπουδαίοι άνθρωποι, φωτεινές στιγμές.
Λόγω των σκανδάλων νομίζω ότι στο μέλλον το θέατρο θα είναι καθαρότερο. Θα υπάρχει περισσότερος σεβασμός, αξιοκρατία και κάποιοι άνθρωποι που υπερέβαλαν θα το ξανασκεφτούν.
Τον κώδικα δεοντολογίας που θέλει το υπουργείο, τον είχαμε σκεφτεί νωρίτερα. Θέλουμε να τον περάσουμε στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
