Δεν ξέρω τι έγινε με το αμερικανικό #metoo ή αντίστοιχα κινήματα αποκάλυψης ανθρώπων που βίασαν ή παρενόχλησαν γυναίκες σε διάφορες χώρες.
Πώς εξελίχθηκε μια προσπάθεια να ξεσκεπαστούν σκάνδαλα ετών; Η τελικά η όλη «τιμωρία» έμεινε μόνο στο ότι δικάστηκε ο Γουάιντσιν ή ο καταδικασμένος για παιδεραστία, Επστάιν, ο οποίος και αυτοκτόνησε;
Πολύ φοβάμαι ότι τα θαύματα διαρκούν τρεις ημέρες, στην Ελλάδα ίσως και λιγότερο γιατί κάποιοι φροντίζουν να απαξιώσουν και τα σημαντικά.
Πολύ φοβάμαι ότι διολισθαίνουμε σε επικίνδυνες ατραπούς. Οδηγούμαστε σε μια γενικευμένη και ασαφή στοχοποίηση επί δικαίων και αδίκων που τελικά θα εκτρέψει τη συζήτηση από το πραγματικό πρόβλημα.
Με όλα αυτά που λέγονται και γράφονται αυτές τις ημέρες, και με την ανάλογη «περιποίηση» από τα social media και τους ανώνυμους κριτές των πάντων έχουμε φτάσει σε ένα τραγικό σημείο.
Ξαφνικά όλοι οι άνδρες είναι σεξουαλικά αρπαχτικά, βίαιοι, αυταρχικοί, δέρνουν, βρίζουν και ασχημονούν.
Κι από την άλλη, όλες οι γυναίκες είναι π@@@@ες, που «τα θέλουν», που «δεν μίλησαν γιατί είχαν συμφέρον», που «γούσταραν περιπέτεια» κ.λπ.
Μια ματιά να ρίξει κανείς στα σχόλια άρθρων και θα καταλάβει την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.
Με πόση λύπη, π.χ. διαβάζει κανείς πώς βρίζουν γυναίκες που αποκαλύπτουν τα προσωπικά τους δράματα.
Διαβάστε τι έγραψαν για όσα είπε στον Σκάι η Τζένη Μπότση για γνωστό ηθοποιό. Το «π@@@@@α» ήταν το επιεικέστερο γιατί τόλμησε να αποκαλύψει την περιπέτειά της.
Ξαφνικά, όλες οι γυναίκες έγιναν πόρνες και δεν φταίνε οι άνδρες σκηνοθέτες, ηθοποιοί, άνθρωποι με κάποια εξουσία γιατί… αυτές τα ήθελαν.
Ενώ από την άλλη συλλήβδην το αντρικό φύλο έχει μετατραπεί σε αγέλη «λύκων» που ορμάει σε κάθε γυναίκα που βρίσκει.
Φοράει η γυναίκα μίνι φούστα; Στέλνει σήμα στους άνδρες να την παρενοχλήσουν.
Πάει στην οντισιόν η όμορφη ηθοποιός; Που πάει; Τα θέλει και τα παθαίνει. Αλλωστε «όλες οι θεατρίνες είναι… ελευθέρων ηθών».
Φοράει δικτυωτό καλσόν; Ε, τότε σίγουρα τα θέλει. Κι αν το κάνουν όλες οι γυναίκες τότε όλες είναι π@@@@ες».
Κι έχουμε τους άνδρες. Μετά τις πρόσφατες αποκαλύψεις, όποιος άνδρας κινείται στον καλλιτεχνικό κι όχι μόνο χώρο είναι το λιγότερο αρπακτικό, το περισσότερο βιαστής. Ολοι τους, χωρίς καμιά εξαίρεση.
Πρέπει να τελειώνουμε με όλες αυτές τις επικίνδυνες γενικεύσεις. Δεν ζούμε σε κοινωνία αγγέλων και το γνωρίζουμε.
Και ξέρουμε καλά ότι σε όλους τους χώρους υπάρχουν άγγελοι και διάβολοι, καλοί και κακοί άνθρωποι.
Δεν μπορεί, όμως, να επιτρέπουμε να κατηγορούνται άπαντες, γυναίκες και άνδρες.
Κατ’ αρχάς οι γυναίκες μπορούν να ντύνονται όπως θέλουν, να χορεύουν όπως γουστάρουν, να αναζητούν τη δουλειά που επιθυμούν με σεβασμό στον εαυτό τους και στους γύρω τους. Όταν δεν δίνουν δικαίωμα σε κανέναν, δεν έχει και κανείς δικαίωμα να απλώνει τα χέρια του.
Σε όλους τους χώρους μπορεί να υπάρχουν γυναίκες που εκμεταλλεύονται καταστάσεις, όμως, ουδείς έχει δικαίωμα να προσβάλει την προσωπικότητά τους. Και κυρίως τη γυναικεία υπόστασή τους.
Ομοίως, κανείς δεν μπορεί να κατηγορεί όλους τους άνδρες ότι είναι σεξουαλικά αρπακτικά, βιαστές, μισογύνηδες κ.λπ.
Βεβαίως και υπάρχουν π.χ. στο θέατρο κάποια άθλια σκουλήκια που θα παρενοχλήσουν σεξουαλικά, θα πιέσουν και θα εκβιάσουν γυναίκες ή κατώτερούς τους.
Βεβαίως και υπάρχουν αρκετοί που θα θελήσουν να επιβάλουν την εξουσία τους με φωνές, βρισιές ή τσακωμούς.
Δεν είναι, όμως, όλοι έτσι. Το αντίθετο, είναι μειοψηφία. Υπάρχουν διαμάντια σε όλους τους χώρους, όπως υπάρχουν και σκουπίδια.
Ας μην μένουμε στα σκουπίδια και ακυρώνουμε την προσπάθεια που κάνουν άνθρωποι με πραγματικά σπουδαίο ήθος και αξίες. Που έχουν βοηθήσει γυναίκες ή άντρες χωρίς ανταλλάγματα, και που έχουν προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στο χώρο που κινούνται.
Και είναι αδιανόητο να χαρακτηρίζονται π.χ. όλες οι ηθοποιοί ή οι τραγουδίστριες… «ελαφριές», μια φράση άλλων εποχών. Οφείλουμε να προσέχουμε γιατί η στοχοποίηση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού απλά οδηγεί σε ανθρωποφαγία.
