Κώστας Κωνσταντίνου
Και μόνο η εμφάνιση του ονόματός του είναι ικανή να πυροδοτήσει σενάρια και εικασίες. Την περασμένη εβδομάδα, λόγου χάριν, η αιφνιδιαστική εμφάνισή του στην έναρξη των διερευνητικών επαφών της Αγκυρας είχε ερμηνευθεί ως μια πιθανή αναβάθμιση των συνομιλιών από τουρκικής πλευράς.
Ο Ιμπραήμ Καλίν, ο εξ απορρήτων του Ταγίπ Ερντογάν και συνεπακόλουθα ο ισχυρότερος άνθρωπος δίπλα στον τούρκο ηγέτη, θεωρείται από πολλούς ο διάδοχός του. Αλλοι τόσοι όμως δείχνουν να πιστεύουν ότι το AKP χωρίς τον Ερντογάν είναι καταδικασμένο να διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη. Οπως και να έχει, πέρα από τη δεδομένη ισχύ του, η προσωπικότητα αλλά και το υπόβαθρο του Καλίν προκαλούν το ενδιαφέρον από μόνα τους.
Οπως και ο Ερντογάν, ο Ιμπραήμ Καλίν είναι πνευματικό παιδί του υπ’ αριθμόν 1 εχθρού του τούρκου προέδρου σήμερα, του εξόριστου στις ΗΠΑ ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν. Πολιτικά θεωρείται τέκνο του Αχμέτ Τσαβούσογλου, τον οποίο όμως «πούλησε» όπως και τον Γκιουλέν, προκειμένου να εξασφαλίσει την εύνοια του τούρκου προέδρου, σε αυτή την περίπτωση υιοθετώντας τη σκληρή γραμμή έναντι του Ισραήλ αντί της πρόθεσης συνδιαλλαγής με το εβραϊκό κράτος την οποία ευνοούσε ο Τσαβούσογλου.
Ο 49χρονος σήμερα Καλίν, έχοντας αποσπάσει το πρώτο του δίπλωμα από το περίβλεπτο Πανεπιστήμιο Κωνσταντινούπολης, συνέχισε τις σπουδές του στο George Washington University, από το οποίο απέκτησε το διδακτορικό του, και από το 2002 μέχρι το 2005 δίδαξε στις ΗΠΑ. Στη διάρκεια της παραμονής του εκεί συνεργάστηκε με το χρηματοδοτούμενο από τη Σαουδική Αραβία «Κέντρο για την κατανόηση του Ισλάμ με τον Χριστιανισμό». Στο διάστημα αυτό με βάση αποκαλύψεις της WikiLeaks – τις οποίες ο ίδιος χαρακτήρισε μη σοβαρές, χωρίς να απαντήσει επί της ουσίας – φέρεται να υπήρξε συνεργάτης της CIA.
Στο περιβάλλον Ερντογάν εισήλθε το 2010 και το 2014 «μετακόμισε» μαζί με τον τότε πρωθυπουργό στην Προεδρία της Τουρκικής Δημοκρατίας, αναλαμβάνοντας τη θέση του εκπροσώπου Τύπου της. Το 2018 διορίστηκε επικεφαλής των συμβούλων του τούρκου προέδρου. Πολλοί ήταν αναμφίβολα οι άνθρωποι οι οποίοι συνέδραμαν στη γιγάντωση των οθωμανικών ευσεβών πόθων του Ερντογάν και ελάχιστοι ήταν εκείνοι που τόλμησαν να υψώσουν ανάστημα αμφισβητώντας τους. Στη λίστα των πρώτων ο Καλίν είναι, αν όχι στην πρώτη, σίγουρα στις πρώτες θέσεις και στη σύντομη λίστα των δευτέρων είναι μάλλον αστείο να εμφανιστεί ποτέ το όνομά του. Το αντίθετο. Ο εξ απορρήτων του Ερντογάν είναι ο άνθρωπος ο οποίος τολμά να αμφισβητεί τον Ατατούρκ και να του χρεώνει την «υποταγή της Τουρκίας στη Δύση», θεωρεί λάθος την αντικατάσταση του αραβικού αλφαβήτου με το λατινικό και είναι σαφής για τον ρόλο που η Τουρκία «δικαιούται» να έχει στον παγκόσμιο χάρτη με βάση το οθωμανικό της παρελθόν. Εναν ρόλο τον οποίο υποστηρίζει ότι οφείλει να ξαναβρεί. Είναι δε ο άνθρωπος ο οποίος προώθησε και τη μετατροπή της Αγια-Σοφιάς σε τζαμί.
Σε επίπεδο επικοινωνιακό, όλα αυτά τοποθετούνται βέβαια στην «επαναφορά» της Τουρκικής Δημοκρατίας στην πραγματική – κατά τη σχολή – πολιτισμική της βάση, μακριά από τη Δύση και την εκκοσμίκευση που επέβαλε ο ιδρυτής της. Κάτι που προωθείται όχι βίαια αλλά μέσω μιας διαδικασίας αλλαγών, έστω και ενάντια στην κοσμική πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Ο Καλίν παρουσιάζει άλλωστε εαυτόν πρώτιστα διανοούμενο και οραματιστή, με ιδιαίτερη αγάπη στην παραδοσιακή μουσική, την οποία υπηρετεί και ο ίδιος πιστά, παίζοντας ταμπουρά.
