Συθέμελα έχει κλονιστεί ο χώρος του θεάτρου από τις όλο και περισσότερες καταγγελίες ηθοποιών που περιγράφουν με τα πιο μελανά χρώματα τις κακοποιητικές συμπεριφορές που βίωσαν από συναδέλφους τους.
Μετά τις καταγγελίες πολλών ηθοποιών κατά του Γιώργου Κιμούλη στον οποίο καταλογίζουν εργασιακό εκφοβισμό, ψυχολογική, λεκτική, ακόμη και σωματική βία, σαν «βόμβα» έσκασε η υπόθεση που αφορά τον Κώστα Σπυρόπουλο.
Η Δάφνη Λαμπρόγιαννη, καλεσμένη της Νάντιας Κοντογιώργη στο «φλΕΡΤ» πήρε θέση για το θέμα και τόνισε ότι κανείς δεν έχει δικαίωμα να εκμεταλλεύεται τον άλλον, ωστόσο όταν κάποιος αποφασίσει να μιλήσει θα πρέπει να είναι αρκετά προσεκτικός ώστε να μην γίνει ίδιος με αυτόν που κατηγορεί.
Ήμουν από τους τυχερούς με την έννοια όχι ότι δεν έχω παρενοχληθεί με οποιονδήποτε τρόπο, αλλά επειδή είμαι σε μια γενιά που μας έμαθαν ότι πρέπει να αντέχεις, είτε είσαι γυναίκα είτε είσαι άντρας. Οι γυναίκες σαφώς το ζούμε πολύ περισσότερο, γιατί έτσι ήταν πάντα. Είχα έναν χαρακτήρα που δεν επέτρεπε πολλά πολλά», δήλωσε η ηθοποιός και συνέχισε:
«Εγώ είχα τη δύναμη να αντιστέκομαι και να υπερασπίζομαι κι άλλους ανθρώπους, το οποίο όμως δεν ήταν καθόλου περίπατος, γιατί φυσικά ή θα πρέπει να φύγεις από μια δουλειά όταν τα πράγματα γίνουν δύσκολα ή θα πρέπει να πηγαίνεις καθημερινά στον “πόλεμο” ή να σκύψεις το κεφάλι και να το ζήσεις. Το σήκω και φύγε είναι μια πάρα πολύ εύκολη απάντηση, δεν είναι έτσι και το ξέρουν όλοι σε όλους τους εργασιακούς χώρους. Εμείς τυχαίνει να είμαστε μπροστά και να έχουμε βήμα για να μιλήσουμε, αλλά αυτό συμβαίνει και σε ανθρώπους που δεν μπορούν. Κι εμείς δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε παλαιότερα».
«Εγώ που έχω τον δυνατό χαρακτήρα, θέλω να πω ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν αυτόν τον χαρακτήρα, δεν έχει κανένας δικαίωμα να πατάει πάνω στην αδυναμία του άλλου, είτε είναι από χαρακτήρα, είτε είναι από θέση. Είναι πολύ χρήσιμο ότι βγήκε προς τα έξω αυτό. Λυπάμαι που αναγκαζόμαστε να το κάνουμε με αυτόν τον τρόπο, αλλά είναι η φύση της κατάστασης τέτοια. Αναγκάζεσαι να βγεις στη ρούγα και να φωνάζεις κι αυτό είναι πάρα πολύ επικίνδυνο γιατί οδηγεί σε αυτοδικία, σε λαϊκό δικαστήριο και αυτά οδηγούν σε μικρούς “εμφύλιους”», πρόσθεσε και επεσήμανε:
«Ο καθένας που αποφασίζει να μιλήσει θα πρέπει να το κάνει με πολύ σκέψη και μεγάλη οικονομία να εκφράσει αυτό που έχει να εκφράσει. Πρέπει να αναρωτηθούμε όλοι, τα θύματα, όταν ερχόμαστε σε θέσεις εξουσίας, μήπως συμπεριφερόμαστε με τον ίδιο τρόπο με αυτόν που κατηγορούμε. Εκτός από τα σαφή περιστατικά που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, είναι καλό να φροντίζουμε πώς εμείς συμπεριφερόμαστε στους άλλους. Όταν έρθει η ώρα ο θύτης να τιμωρηθεί ας μην πέσουμε να τον κλοτσάμε όλοι μαζί».
