Σε άλλη ανάρτησή της μίλησε για την κατάσταση που επικρατεί παρασκηνιακά τονίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι ο κόσμος του θεάτρου δεν είναι βρόμικος.

«Λίγα τελευταία και δεν θα επανέλθω.
Είναι η φύση της δουλειάς τέτοια.

Είσαι τρομερά εκτεθειμένος και ευάλωτος.
Η εμπιστοσύνη στον συνάδερφο-συμπαίκτη πάνω στη σκηνή είναι απολύτως αναγκαία.
Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες τέχνες. Πχ σε μια ορχήστρα, ο ένας ακουμπά πάνω στον άλλο. Δεν γίνεται αλλιώς.
Έχω συμμετάσχει σε αρκετές παραστάσεις και έχω συνεργαστεί με πολλούς καλλιτέχνες, παραγωγούς κλπ.
Σε μια δουλειά είναι αναμενόμενο να υπάρχουν μικροεντάσεις, παρεξηγήσεις, έρωτες, πάθη, κακές αλλά και ανεπανάληπτα όμορφες στιγμές.
Εξάλλου η τέχνη δεν μπορεί να υπάρξει μέσα από την αποστείρωση.
Όλες μου τις δουλειές τις θυμάμαι με αγάπη.
Ακόμα και με κάποιους, λίγους ανθρώπους, που ανταλλάξαμε δυσάρεστα λόγια, τώρα που πέρασε ο καιρός, καταλαβαίνω πόσο χαζά και ανόητα ήταν.
Ο κόσμος του θεάτρου δεν είναι βρώμικος και δεν μου αρέσει να περνά αυτή η εικόνα προς τα έξω.
Γιατί δεν είναι αληθής.
Θα έλεγα μάλιστα, οτι στο σύνολό του, είναι πολύ καλύτερος από οτι ο μέσος όρος της κοινωνίας.
Εκτός από ΜΙΑ περίπτωση.
Έχουν περάσει 30 χρόνια και ακόμα ανατριχιάζω και θυμώνω όταν τη σκέφτομαι.
«Με τη Ζέτα» ξεκάθαρα και χωρίς αστερίσκους», έγραψε στην ανάρτησή της.