Αρχίζοντας την καριέρα της πριν από χρόνια, η Αριάνα Σαβάλας ασχολήθηκε τόσο με την υποκριτική όσο και με το τραγούδι. Στην πορεία, ωστόσο, ο τομέας της μουσικής τράβηξε περισσότερο την προσοχή της μικρότερης από τα πέντε παιδιά του αξέχαστου Ελληνοαμερικανού ηθοποιού Τέλι Σαβάλας.

• Από τον
  Ηλία Μαραβέγια

Καρπός του τρίτου γάμου του με την ταξιδιωτική πράκτορα από τη Σκανδιναβία Τζούλι Χόβλαντ, η Αριάνα γεννήθηκε στο Λος Άντζελες το 1987, βαφτίστηκε στην ορθόδοξη εκκλησία της Αγίας Σοφίας και το όνομά της αποτελεί συνδυασμό του ονόματος του πατέρα της (Αριστοτέλης) και της μητέρας της (Τζούλι Αν).

Πλέον, η κόρη του θρυλικού «Κότζακ», με την αισθαντική φωνή, την κωμική φλέβα και την ανατρεπτική παρουσία, διαγράφει τη δική της λαμπρή πορεία στη διεθνή burlesque σκηνή, τόσο με solo κινήσεις όσο και σε συνεργασία με τους Postmodern Jukebox Orchestra, το συγκρότημα-φαινόμενο του YouTube που διασκευάζει σημερινές επιτυχίες χρησιμοποιώντας τη μουσική του Μεσοπολέμου. Εφτά χρόνια μετά την τελευταία της συνέντευξη στην «Espresso», η Αριάνα Σαβάλας μάς ανοίγει και πάλι την καρδιά της, μιλώντας για τη νέα πραγματικότητα στην τέχνη λόγω της πανδημίας, τις αμερικανικές εκλογές, την προσωπική της ζωή, τον θρύλο πατέρα της και την Ελλάδα.

Θα αρχίσω με ένα από τα μεγάλα θέματα των ημερών. Πώς νιώθεις που ο Τζο Μπάιντεν εξελέγη πρόεδρος των ΗΠΑ; Τον προτιμάς από τον Ντόναλντ Τραμπ;

«Πιστεύω πως ο κόσμος έχει κουραστεί ν’ ακούει τους καλλιτέχνες να μιλούν περί πολιτικής. Αισθάνομαι κι εγώ κάπως έτσι. Ωστόσο, στις εκλογές ψήφισα υπέρ του Τζο Μπάιντεν, είμαι οπαδός του χρόνια και ελπίζω η εκλογή του να γίνει η αρχή ενός λαμπρού μέλλοντος για την Αμερική.»

Ποια είναι τα νέα από το «μέτωπο» της νόσου Covid-19 στο Λος Αντζελες;

«Η νόσος παραμένει κι εδώ σε υψηλά επίπεδα. Πρόσφατα είχαμε μάλιστα και ρεκόρ κρουσμάτων από την αρχή της πανδημίας. Τα νοσοκομεία αρχίζουν να γεμίζουν ξανά. Είναι θλιβερό να το βλέπεις, αλλά η ομορφιά τού να είσαι στην Καλιφόρνια είναι ο καιρός. Οι πολίτες μπορούμε τουλάχιστον να συναντιόμαστε με ασφάλεια σε εξωτερικούς χώρους, κρατώντας φυσικά τις αποστάσεις.»

Στην τελευταία μας συνέντευξη για την «Espresso», το 2013, είχες πει ότι είχες κάνει αίτηση για να πάρεις την ελληνική υπηκοότητα, όπως είχε πράξει παλαιότερα και ο αδελφός σου Χρήστος. Λοιπόν;

«Λοιπόν, πέρα από Αμερικανίδα είμαι επισήμως και Ελληνίδα πολίτης πια. Πήρα την ελληνική υπηκοότητα κι έχω ταξιδέψει ήδη δύο φορές στην Ελλάδα μου με το διαβατήριό μου. Χρειάστηκαν πέντε χρόνια, αλλά τελικά συνέβη και είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό.»

Τι άλλο άλλαξε στη ζωή σου από το 2013 μέχρι σήμερα; Μιλάμε για εφτά ολόκληρα χρόνια…

«Είναι απίθανη η ερώτησή σου, γιατί πραγματικά αισθάνομαι ότι τη συγκεκριμένη χρονιά άλλαξε ολόκληρη η ζωή και η καριέρα μου. Ήταν η χρονιά που συνάντησα τον Σκοτ Μπράντλι και έκανα το πρώτο μου μουσικό βίντεο με τους Postmodern Jukebox. Τον επόμενο χρόνο, παίζαμε στο Radio City Music Hall και κάναμε περιοδεία σε όλο τον κόσμο. Αμέσως μετά από εκείνη την πρώτη συνομιλία μας, η καριέρα μου πήρε μια κατεύθυνση που δεν περίμενα ποτέ, ούτε μπορούσα να φανταστώ.»

Πώς είναι η καθημερινότητά σου ως καλλιτέχνης την εποχή της πανδημίας που διανύουμε;

«Αυτός ο ιός αποδείχτηκε καταστροφικός για την καλλιτεχνική κοινότητα. Εγώ και οι συνάδελφοι δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε live εμφανίσεις εδώ και αρκετούς μήνες κι όπως φαίνεται το ίδιο θα συνεχίσει να ισχύει και στο άμεσο μέλλον. Ευτυχώς, μέσα στην τραγικότητα αυτής της νέας πραγματικότητας, εμείς οι καλλιτέχνες βρήκαμε διέξοδο στο διαδίκτυο, κάνοντας τέχνη online. Είναι θαυμάσιο να μπορούμε να το κάνουμε αυτό, αλλά φυσικά σε όλους μας λείπει απεγνωσμένα η σκηνή και περιμένουμε με ανυπομονησία ν’ ανέβουμε ξανά σ’ αυτήν, έχοντας από κάτω τους fans μας.»

Σε έχουν χαρακτηρίσει «Μπέτι Μίντλερ της γενιάς σου». Πώς αισθάνεσαι με αυτό;

«Οποιαδήποτε σύγκριση με τη «βασίλισσα» Μπέτι Μίντλερ είναι για μένα η μεγαλύτερη φιλοφρόνηση.»

Σε αποκαλούν επίσης «Ντίτα φον Τιζ της μουσικής». Ποιον χαρακτηρισμό από τους δύο προτιμάς;

«Ειλικρινά και οι δύο είναι απίστευτα ευγενικές συγκρίσεις. Πραγματικά δεν έχω κάποια προτίμηση. Νομίζω ότι οι άνθρωποι τείνουν να με συγκρίνουν με τη μία ή την άλλη ανάλογα με το πόσα ρούχα φοράω!»

Πότε ήταν η τελευταία φορά που ένιωσες πραγματικά ευτυχισμένη επαγγελματικά;

«Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο. Κάνω μία εβδομαδιαία εκπομπή ζωντανής ροής στο κανάλι μου στο YouTube με τίτλο «Stripped», όπου ερμηνεύω ακουστικά κομμάτια για τους θαυμαστές μου. Είναι ένας πολύ όμορφος τρόπος αυτός να συνδέομαι με το κοινό μου, όπως δεν είναι εφικτό σε μεγάλες live σκηνές.»

Πότε ήταν η τελευταία φορά που ήρθες στην Ελλάδα;

«Το 2017 ήρθα για να παίξουμε με τους Postmodern Jukebox. Κάναμε μια παράσταση στην Αθήνα κι άλλη μια στη Θεσσαλονίκη. Ήταν η πιο απίστευτη εμπειρία της ζωής μου. Το ελληνικό κοινό είναι φοβερό, η ενέργειά τους ήταν σαν κεραυνός. Και φυσικά ήταν μεγάλη τιμή για μένα να παίζω στη χώρα του πατέρα μου!»

Τι σου αρέσει περισσότερο στους Έλληνες και τι δεν σου αρέσει καθόλου;

«Αυτό που αγαπώ στους Έλληνες είναι ότι έχουν ψηλά την οικογένεια και την τιμούν ιδιαίτερα. Η οικογένεια είναι τα πάντα γ’ αυτούς. Επίσης, ως λαός έχουν πίστη και ευγένεια. Τι δε μου αρέσει;;; Χμ… Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ένας Έλληνας πρώην μου.»

Ποιους Έλληνες καλλιτέχνες θαυμάζεις;

«Πρώτα απ’ όλους τον πατέρα μου, Τέλι Σαβάλας. Τον θαυμάζω όχι μόνο γιατί υπήρξε καταπληκτικός πατέρας, αλλά και γιατί ήταν σπουδαίος ηθοποιός. Γενικά ήταν υπέροχος σε όλα του. Από κει κι έπειτα ο Τζορτζ Μάικλ έχει καταγραφεί στο μυαλό μου ως ο αγαπημένος μου Έλληνας-Κύπριος καλλιτέχνης όλων των εποχών. Ήταν ένας θρύλος! Έχω εμμονή με τη μουσική του, με παθιάζει. Νομίζω ότι ήταν ένας από τους πιο ταλαντούχους δημιουργούς και ερμηνευτές που γνώρισε ο κόσμος. Η Μελίνα Κανακαρίδη επίσης είναι μία από τις αγαπημένες μου φίλες και καταπληκτική ηθοποιός! Είναι πανέμορφη μέσα και έξω.»

Τι θυμάσαι περισσότερο από τα παιδικά σου χρόνια δίπλα στον πατέρα σου, τον Τέλι Σαβάλας; Σου μιλούσε για την Ελλάδα;

«Ήμουν πολύ μικρή όταν πέθανε ο πατέρας μου, μόλις 7 ετών, οπότε δεν θυμάμαι συγκεκριμένες συνομιλίες μαζί του για την Ελλάδα. Ωστόσο, η οικογένειά του ήταν τα πάντα για εκείνον, πηγαίναμε παντού μαζί. Ήταν ο πιο απίστευτος άντρας, ένας υπέροχος άνθρωπος και μας λείπει ακόμη πάρα πολύ.»

Πώς θα περιέγραφες τη σχέση σου με τη μητέρα σου;

«Η μαμά μου είναι η καλύτερη μου φίλη σε ολόκληρο τον κόσμο! Είναι το πιο ευγενικό και γλυκό άτομο που έχω συναντήσει.»

«Μου αρέσει να συλλέγω έργα τέχνης και… boyfriends» έχεις δηλώσει στο παρελθόν. Συνεχίζεις τη… συλλογή σου ή μήπως βρήκες τον ιδανικό άντρα;

«Χα! Η εποχή της… συλλογής έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Έχω έναν υπέροχο άντρα στη ζωή μου εδώ και κάτι παραπάνω από δύο χρόνια!»

Θα ήθελες να κάνεις έναν «γάμο αλά ελληνικά»;

«Φυσικά! Αρνί, μπακλαβάς και 50 διαφορετικά ξαδέλφια με το όνομα Νίκος!»