“Κιοτέψε” η ηγεσία της ΕΕ σύμφωνα με το spectator.us στον “πόλεμο” που ξεκίνησε ο Γάλλος πρόεδρος Ε. Μακρόν κατά του ριζοσπαστικού ισλάμ και της ισλαμικής τρομοκρατίας που παράγεται από αυτό.
Πριν από λίγα χρόνια, σε μια συζήτηση της Βουλής των Λόρδων σχετικά με τη μεταχείριση των χριστιανών στη Μέση Ανατολή, ο αείμνηστος Ραβίνος Τζόναθαν Σάκς υπενθύμισε στους συνομηλίκους του τα διάσημα λόγια του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ: “Στο τέλος δεν θα θυμόμαστε τα λόγια των εχθρών μας, αλλά την σιωπή των φίλων μας”.
Αυτά τα λόγια πιθανόν να κυριαρχούν στις σκέψεις του Γάλλου προέδρου, Εμμανουέλ Μακρόν.
Τις τελευταίες εβδομάδες έχει μείνει μόνος του σε μια από τις πιο επικίνδυνες και ευαίσθητες καταστάσεις της εποχής μας, που αφορά τον “πόλεμο” που ξεκίνησε ο ίδιος κατά του ακραίου ισλαμικού εξτρεμισμού στην Γαλλία.
Ο ίδιος ο Μακρόν έχει ήδη υποστεί την οργή μεγάλου μέρους του μουσουλμανικού κόσμου και ενώ τα γαλλικά αγαθά εξαφανίζονται από πολλά αραβικά σούπερ μάρκετ και ο ίδιος κατηγορείται από Τουρκία και Πακιστάν, η σιωπή όλων των υπολοίπων εταίρων στην ΕΕ είναι άκρως εντυπωσιακή.
Ο Μακρόν εξέφρασε κάποιες παρατηρήσεις του, σχετικά με αυτό που ονόμασε «Ισλαμιστικό διαχωρισμό» στη Γαλλία.
Σε μια βαρυσήμαντη ομιλία του προειδοποίησε ότι ένα μέρος των περίπου έξι εκατομμυρίων Μουσουλμάνων της Γαλλίας έχουν σχηματίσει μια δική τους «κοινωνία» εντός της γαλλικής.
Δύο εβδομάδες αργότερα ένας Γάλλος δάσκαλος, ο Σαμουέλ Πατί, αποκεφαλίστηκε σε ένα προάστιο του Παρισιού.
Το «έγκλημα» του δασκάλου ήταν να μιλήσει στην τάξη του για τη σημασία της ελεύθερης έκφρασης. Αυτό περιελάμβανε και την κίνηση του να δείξει στους μαθητές του μερικά από τα κινούμενα σχέδια του περιοδικού Σαρλί Εμπντό με κύριο θέμα τον Μωάμεθ.
Σύντομα, μετά την αναστάτωση στις μουσουλμανικές κοινότητες, ένας 18χρονος Τσετσένος οπλισμένος με ένα μαχαίρι 12 ιντσών “πήρε” το κεφάλι του Πατί.
Ο Μακρόν ανέφερε ότι ο δάσκαλος σκοτώθηκε «επειδή δίδαξε την… ελευθερία έκφρασης».
Τέτοιες ομιλίες είναι πλέον συχνές μετά από τέτοιες θηριωδίες. Αλλά ο Μακρόν φαίνεται να είναι σοβαρός με τις παραδόσεις της γαλλικής Δημοκρατίας, ενώ φαίνεται να μην διαπραγματεύεται τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους.
Στη συνέχεια είπε πράγματα που κάθε έντιμος συνομιλητής στον μουσουλμανικό κόσμο θα είχε αναγνωρίσει, επαινώντας τον, όπως για παράδειγμα τον «διαφωτισμό στο Ισλάμ».
Όπως και στις προηγούμενες δηλώσεις του ο Γάλλος πρόεδρος, κατέστησε σαφές ότι δεν θεωρεί το Ισλάμ πρόβλημα. Ο εχθρός του, και ο εχθρός της Γαλλίας για τον ίδιο, είναι η ριζοσπαστικοποίηση κάθε θρησκείας στην οποία απαντά ο ίδιος με τον γαλλικό διαφωτισμό.
Δυστυχώς, έντιμοι συνομιλητές στη διεθνή σκηνή είναι δύσκολο να βρεθούν, ειδικά ανάμεσα σε εκείνους που αγωνίζονται ασταμάτητα να γίνουν ηγέτες των μουσουλμάνων όλου του κόσμου.
Ο πιο πρόθυμος υποψήφιος για επίδοξος Χαλίφης αυτή τη φορά (όπως πάντα) ήταν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Μιλώντας στο κόμμα του στα τέλη του περασμένου μήνα, ο Τούρκος πρόεδρος είπε: «Ποιο είναι το πρόβλημα του Μακρόν με τους Μουσουλμάνους και το Ισλάμ;» Στη συνέχεια ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι ο Γάλλος πρόεδρος απαιτεί «κάποιο είδος ψυχικής θεραπείας».
«Τι άλλο μπορεί να πει για έναν αρχηγό κράτους που δεν πιστεύει στην ελευθερία της θρησκείας και συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο εναντίον εκατομμυρίων ανθρώπων διαφορετικών θρησκειών που ζουν στη χώρα του;», τόνισε ο Ερντογάν.
“Από αυτά τα σχόλια, ο κόσμος θα έπρεπε να έχει μια καλή υπενθύμιση για το πόσο ανέντιμος μπορεί να είναι ο Ερντογάν. Είτε πραγματικά δεν καταλαβαίνει την πολύ σαφή λογική γραμμή που ο Μακρόν προσπάθησε να περάσει, είτε την καταλαβαίνει πολύ καλά, αλλά προσποιείται ότι δεν την κατανοεί, για να ελέγξει τον μουσουλμανικό κόσμο του οποίου σκοπεύει να είναι ο κύριος υπερασπιστής και ηγέτης.
Δυστυχώς για αυτόν, υπάρχουν και άλλοι ηγέτες που αγωνίζονται για την ίδια δουλειά. Για παράδειγμα, ο Πακιστανός πρόεδρος που αρέσκεται να εμφανίζεται ως μουσουλμάνος ιππότης ενάντια στους κοσμικούς απίστους. Ο Χαν ισχυρίστηκε ότι ο Μακρόν είχε δημιουργήσει σκόπιμα «μια πόλωση και περιθωριοποίηση.
“Ο Γάλλος πρόεδρος επέλεξε να προκαλέσει σκόπιμα τους Μουσουλμάνους, ενθαρρύνοντας την εμφάνιση βλάσφημων κινούμενων σχεδίων που στοχεύουν το Ισλάμ και τον Προφήτη μας», τόνισε ο Χαν.
Ο Μακρόν και η Δημοκρατία απάντησαν σε κάθε μια από αυτές τις προσβολές και παραπλανήσεις όσο πιο ήρεμα και υπομονετικά μπορούσαν. Εξάλλου, γνωρίζουν το παιχνίδι. Ο Χαν είναι πρωθυπουργός μιας χώρας που έχει περισσότερους από 210 εκατομμύρια ανθρώπους, με ένα από τα χειρότερα βιοτικά επίπεδα στον κόσμο”, αναφέρει ο δημοσιογράφος Douglas Murray..
Μετά την επίθεση στην Λυών όμως, ο Μακρόν ξεκίνησε το σχέδιο του.
“Η Ευρώπη πρέπει να ξανασκεφτεί τα ανοιχτά σύνορα του Σένγκεν και να ελέγξει τα εξωτερικά της σύνορα”, είπε ο ίδιος εκφράζοντας κάτι που πολλοί Ευρωπαίοι πολίτες δηλώνουν συνεχώς.
Ωστόσο, ο Μακρόν αποδείχθηκε ότι ενδιαφέρεται πιο πολύ για δράση και όχι για δηλώσεις.
Για αυτό διέταξε την ανάκληση του Γάλλου πρέσβη από την Άγκυρα και ζήτησε την αποβολή της Τουρκίας από την τελωνειακή ένωση με την ΕΕ.
Επίσης οι γαλλικές υπηρεσίες με εντολή του, διέλυσαν αρκετές ριζοσπαστικές οργανώσεις, ενώ ο αριθμός των κυβερνητικών δυνάμεων στα γαλλικά σύνορα διπλασιάστηκε.
Ο Μακρόν έχει υποσχεθεί να υποβάλει τις προτάσεις του για επανεξέταση των συνοριακών ελέγχων της ΕΕ στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Δεκέμβριο.
Εάν το κάνει, θα βρει κάποια υποστήριξη από τους ομολόγους του από την Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη, οι οποίοι αναρωτιούνται γιατί όλα αυτά πήραν τόσο καιρό.
Σε όλη αυτήν την συγκλονιστική μάχη παραμένει ένα μεγάλο ερώτημα.
Πού είναι οι φίλοι και οι σύμμαχοι της Γαλλίας; Πού είναι η γερμανική κυβέρνηση; Που είναι η Άνγκελα Μέρκελ;
Η Γερμανίδα Καγκελάριος παρέμεινε σιωπηλή, λες και η προστασία των αρχών της Γαλλικής Δημοκρατίας δεν ενδιαφέρει τη Γερμανία. Ο γερμανικός Τύπος δημοσίευσε άρθρα υποστήριξης στον Μακρόν και μετά σιγή.
Αντίθετα ο Anwar Gargash, υπουργός Εξωτερικών των ΗΑΕ δήλωσε στην εφημερίδα Die Welt: «πρέπει να ακούσουμε προσεκτικά αυτά που είπε ο Μακρόν στην ομιλία του. Δεν θέλει να απομονώσει τους Μουσουλμάνους από την Δύση και έχει απόλυτο δίκιο”.
Η περισσότερη υποστήριξη που είχε ο Μακρόν από άλλους δυτικούς ηγέτες ήταν ένα tweet από τον Ολλανδό πρωθυπουργό Mark Rutte.
«Οι Κάτω Χώρες στέκονται σταθερά με τη Γαλλία για τις συλλογικές αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης», έγραψε ο Ολλανδός, αν και η σιωπή των Ευρωπαίων ομολόγων ήταν εκκωφαντική.
Ο Justin Trudeau, πρωθυπουργός του Καναδά, όταν ρωτήθηκε σχετικά με την υπεράσπιση του δικαιώματος έκφρασης, απάντησε ότι «η ελευθερία της έκφρασης δεν είναι χωρίς όρια».
Το πιο δυσάρεστο ήταν η στάση της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία ήταν μια ατελείωτη σιωπή.
“Ενώ ορθώς επικεντρωνόμαστε στις μελλοντικές εμπορικές σχέσεις με τη Γαλλία και την υπόλοιπη ΕΕ, το να αγνοήσουμε ένα τόσο τεράστιο ζήτημα είναι ένα τεράστιο λάθος. Οι αρχές που υπερασπίζεται η Γαλλία ενδέχεται να διαφέρουν ελαφρώς από αυτές του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά στο πιο θεμελιώδες επίπεδο είναι κοινές”, δήλωσε μεταξύ άλλων ο αναφέρει ο δημοσιογράφος Douglas Murray.
Είτε φοβούνται ή όχι οι σύμμαχοι της Γαλλίας, ο Μακρόν προχωρά.
Σε μια συνέντευξη στο Al Jazeera στα τέλη του περασμένου μήνα Ο Γάλλος πρόεδρος επεσήμανε ότι ορισμένοι άνθρωποι «στρεβλώνουν» τη θρησκεία του Ισλάμ αφού «διδάσκουν ότι οι γυναίκες δεν είναι ίσες με τους άνδρες και ότι τα κορίτσια δεν πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τα αγόρια. Όχι στο έδαφος μας πιστεύουμε στον Διαφωτισμό», τόνισε ο ίδιος.
“Οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ομόλογοι του που είναι; Αξίζει την υποστήριξη των φίλων του ο Μακρόν. Μέχρι σήμερα δεν έχει πάρει ούτε μία δήλωση άλλου Ευρωπαίου ηγέτη. Ντροπή”, καταλήγει ο Douglas Murray.
Ο Μακρόν ξεκίνησε κάτι που θα έπρεπε να είχε κάνει η ΕΕ εδώ και πολλά -πολλά χρόνια, διότι τώρα εκτιμάται ότι είναι αργά. Κάλιο αργά όμως παρά ποτέ.