Μπορεί η κυβέρνηση Τραμπ να παραπαίει, αλλά ο πρόεδρος δεν λέει να το βάλει κάτω. Επιβεβαιώνεται κάθε ημέρα ότι αυτός και στενοί συνεργάτες του είναι αποφασισμένοι να μην αποδεχθούν την εκλογική ήττα τους. Τόνοι μελανιού έχουν χυθεί για το πώς θα αξιοποιήσουν κάθε δυνατότητα που τους παρέχεται, ώστε να εμποδίσουν τη μεταβίβαση της εξουσίας στο εκλεγέντα Τζο Μπάιντεν.

Ως εκ τούτου, συνεχίζονται οι αγωγές για την καταμέτρηση των επιστολικών ψήφων στα πολιτειακά δικαστήρια, με την ελπίδα ότι κάποιες από αυτές θα φτάσουν στο Ανώτατο Δικαστήριο, όπου ο Τραμπ θεωρεί ότι διαθέτει ερείσματα, τα οποία ενδεχομένως να ανατρέψουν την κατάσταση.

Εκτός, λοιπόν, από την εξάντληση κάθε νομικού μέσου ακόμα και σε Πολιτείες όπου δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη για παρατυπίες, ο Τραμπ ξηλώνει σειρά αξιωματούχων που ασχολούνται με την εθνική ασφάλεια, λες και βρίσκεται στο μέσον της θητείας του. Μετά την αποπομπή του υπουργού Άμυνας Μαρκ Έσπερ, απομακρύνθηκαν αρκετοί έμπειροι αξιωματούχοι που βρίσκονταν στο στενό περιβάλλον του. Λέγεται ότι σειρά έχει η επικεφαλής της CIA.

Οι κινήσεις αυτές προκαλούν ολοένα και μεγαλύτερη ανησυχία όχι μόνο επειδή είναι πρωτόγνωρες για προέδρους που βρίσκονται σε διαδικασία μεταβίβασης της εξουσίας, αλλά και επειδή συνδυάζονται με την πρόθεση του Τραμπ να μην επιμείνει μέχρι το τέλος στη γραμμή μη αναγνώρισης του εκλογικού αποτελέσματος.

Στις ΗΠΑ οι ένοπλες δυνάμεις δεν εμπλέκονται σε θέματα τήρησης της τάξης. Αυτό είναι έργο των αστυνομικών αρχών και σε ακραίες καταστάσεις της Εθνοφρουράς. Από την άλλη πλευρά, όμως, είναι κοινό μυστικό ότι προφανώς το FBI, αλλά και η CIA μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο εάν ο απερχόμενος πρόεδρος επιλέξει τον δρόμο της πολιτικής ανωμαλίας.

Με τούτα και με κείνα, εντείνεται η ανησυχία για το τί μέλλει γενέσθαι. Εν τω μεταξύ, κυκλοφορούν πολλές θεωρίες για το τί ακριβώς μηχανεύεται το περιβάλλον του Τραμπ. Το πρώτο σενάριο είναι ότι ο πρόεδρος οργανώνει έναν μηχανισμό που θα ελέγχει τις δυνάμεις ασφαλείας, ώστε τη κρίσιμη στιγμή να υποστηρίξουν με ανορθόδοξα μέσα την παραμονή του στην εξουσία. Δύσκολα, ωστόσο, μπορεί κανείς να φανταστεί ότι θα βρει πρόθυμους να τον ακολουθήσουν σ’ έναν τέτοιο πραξικοπηματικό δρόμο. Είναι άλλο τα νομικά μέσα κι άλλο η χρήση μηχανισμών καταστολής.

Ένα δεύτερο σενάριο είναι ότι ο Τραμπ θα προκαλέσει μία κατασκευασμένη πολεμική κρίση με το Ιράν, προκειμένου να δημιουργήσει κλίμα στην Ουάσιγκτον που θα τον διευκολύνει στα σχέδιά του. Η επικείμενη περιοδεία του υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο πυροδοτεί διάφορες υποθέσεις, αφού ως κίνηση είναι κι αυτή ασυνήθιστη.

Ένα τρίτο σενάριο, που δείχνει να είναι και το πιθανότερο, ερμηνεύει τις αλλαγές στο Πεντάγωνο και σε άλλες υπηρεσίες ως μία εκδικητική πράξη του προέδρου, έστω και στο παρά πέντε.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μέχρι σήμερα μη επίσημη επικύρωση των εκλογικών αποτελεσμάτων από τις αρμόδιες αρχές έχει μπλοκάρει και το κονδύλι που είθισται να λαμβάνει μετά τη νίκη του κάθε νεοεκλεγείς πρόεδρος. Το κονδύλι αυτό του επιτρέπει να ετοιμάσει την ομάδα, με την οποία θα διοικήσει, αμέσως μετά την ορκωμοσία του. Προς το παρόν, ο Μπάιντεν δεν λαμβάνει ούτε καν τα συγχαρητήρια μηνύματα που φτάνουν στον Λευκό Οίκο…