Για τις δύο μεγάλες απώλειες που έχουν σημαδέψει τη ζωή του μίλησε ο Λάκης Λαζόπουλος. Ο ηθοποιός βουρκωμένος και κομπιάζοντας αναφέρθηκε στο χαμό δύο πολύ σημαντικών γυναικών της ζωής του. Της μητέρας του και της γυναίκας του.

«Έχω τρόπους να μιλάω και ας φεύγουν οι άνθρωποι, αλλά μου λείπει ότι δεν μπορώ να τους δώσω κάτι, δηλαδή η χαρά που έπαιρνα ακούγοντάς τους, δεν υπάρχει, οπότε ένα κομμάτι της χαράς σου πετιέται. Αν υποθέσουμε ότι διαθέτεις κάποιες πηγές για να παίρνεις και εσύ κάτι ή για να δίνεις, αυτό δεν υπάρχει. Από την αρχή, αυτό που είχαμε συζητήσει με την κόρη μου, ήταν ότι εγώ είμαι στρατιώτης, είμαι στον πόλεμο αλλά αν σκοτωθώ, σκοτώθηκα. Εγώ αποφασίζω αν θα είμαι εκτεθειμένος, δεν ήθελα ποτέ να εκθέτω τους δικούς μου σε κίνδυνο».

Ο ίδιος, στη συνέχεια, πρόσθεσε: «Η περιπέτεια της Τασούλας κράτησε τρία χρόνια και με το να ακούς και διάφορα. Δεν έπρεπε ο κόσμος να το μάθει, γιατί μετά γίνεσαι θύμα. Παρακαλάς τον κόσμο και λες “περνάω αυτό, δώστε μου αυτό”. Από την αρχή, το είχα ξεκαθαρίσει αυτό το πράγμα, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να γίνω θύμα. Το βιβλίο για τη μάχη της Τασούλας δεν ξέρω πώς το έγραψα. Έφυγε το μολύβι και ήθελε μόνο του να γράφει. Δεν μπορούσα να το σταματήσω. Ήταν σαν να έλεγα πίσω από το οχυρό που έκανα εγώ τον πόλεμο, κάποιοι με περίμεναν και με στηρίζουν».